Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
Minister Ivo Opstelten en vice-minister Fred Teeven zijn politiek, maar ook beleidsmatig, direct verantwoordelijk voor Justitie, Veiligheid en Migratie.
Twee weken geleden lag Teeven nog zwaar onder vuur:
- Teeven biedt familie van Dolmatov excuses aan.
- Teeven 'wil optreden, niet aftreden'
- 'Dood Dolmatov was een incident'
- Teeven wil maatregelen nemen om te voorkomen dat
een dergelijk incident opnieuw kan gebeuren.
Ministerie en Recht
Op de website van min-V&J staat te lezen dat:
"Het ministerie van Veiligheid en Justitie zorgt zou moeten zorgen voor de rechtsstaat in Nederland, zodat mensen in vrijheid kunnen samenleven, ongeacht hun levensstijl of opvattingen."
"Veiligheid en Justitie werkt zou moeten werken aan een veiliger en rechtvaardiger samenleving door mensen rechtsbescherming te geven en waar nodig in te grijpen in hun leven.
Soms is dat een ingrijpende maatregel, soms worden nieuwe perspectieven geopend. Altijd zijn het ingrepen die alleen Veiligheid en Justitie kan en mag doen. Recht raakt mensen."
Ministerie en ON-recht
Onrecht raakt mensen nog veel harder. En altijd vergt het ingrepen waar alleen (legaal en democratisch) het ministerie iets aan kan en mag doen.
De conclusie die daar direct uit volgt is simpel in zijn eenvoud:
De (vice)ministers van het ministerie V&J zijn schuldig door nalatigheid met verzwarende omstandigheden. Ten aanzien van het onrecht tegenover kinderen maakt hen dat (medeplichtig aan) kindermishandeling door de slachtoffers in een hulpeloze en afhankelijke situatie achter te laten.
Een en ander met verzwaring door de Garantenstellung verhoogd door het (beschermings)monopolie, wat het ministerie zich (deels onrechtmatig) heeft toegeëigend.
Schuldige nalatigheid ligt overigens verankerd in onze wetgeving en jurisprudentie. Het begrip schuld wordt mede bepaald door verwijtbaarheid en vermijdbaarheid. Ook het "wir haben es nicht gewusst" speelt daarin een rol. Om de donder wisten ze het wel. Het ministerie heeft namelijk bewust het onaanvaardbare risico genomen dat slachtoffers zouden vallen en ook gevallen zijn.
Daarvan kan ik menig voorbeeld opnoemen, zoals ik recentelijk nog gedaan heb in het artikel hervaderen. Enkele weken geleden stond half Nederland nog op zijn kop door de slachtoffers Ruben (9) en Julian (7). En een maand daarvoor nog door Yunus (11).
Onafhankelijke verslaglegging
Nu ben ik niet objectief. Ook mijn dochter is namelijk een slachtoffer geworden van een corrupte en nalatige overheid. Ik ben dan ook boos. Heel boos. Boos genoeg om Opstelten en Teeven niet alleen naar huis te sturen via kamervragen (waarom wel over Dolmatov en niet over onze kinderen?) maar het liefste zou ik ze strafrechtelijk en civiel willen vervolgen. Niet alleen willen, dat doe ik ook.
Onder het gezegde "alleen een dwaas neemt zichzelf als advocaat" is het dan ook goed om eens te kijken naar emotioneel minder betrokkenen. Bijvoorbeeld rapporten van officiële instanties als de Kinderombudsman, Meldpunten Kinderbescherming en Kinderontvoering of publicaties van onze "onafhankelijke media".
"Als een lieveheersbeestje je opzoekt is dat goed nieuws, tenzij je natuurlijk een luis bent."
Gisteren presenteerde onze kinderombudsman de belangrijkste conclusies uit het rapport.
- Wetgeving en beleid: niet te rechtvaardigen beperking op het recht op gezinsleven.
- Procedure: doodat de focus op fraude en misbruik ligt worden de belangen van het kind uit het oog verloren, zijn de aanvragen op onzorgvuldige wijze behandeld en tekortkomingen in de werkwijze van de IND zeer ernstig.
- Horen en beslissen: te hoge verwachtingen gesteld aan het kind, zonder onderbouwing waarbij de overheid in haar beslissingen niet transparant is en niet is terug te zien hoe de belang van het kind zijn meegewogen.
"Harde woorden" volgens nieuwsuur. Laten we daarom eens kijken naar wat andere MSM ermee doen.
De linker versie is de oorspronkelijke eerste publicatie door de Volkskrant. Die werd later snel vervangen door de rechter. En ook de reactiemogelijkheid hierop bij NUjij verdween onmiddelijk van de hoofdpagina en bleef beperkt tot 1 click en 1 reactie.
20:05u De Telegraaf komt met de kop Kinderombudsman: Nederland schendt kinderrechten
21:02u ANP-uitgever NU.nl schrijft als kop 'Nederland schendt regels gezinshereniging'
22:00u Nieuwsuur herhaalt dit maar neemt daarbij de boodschapper Marc Dullaert zwaar onder vuur.
Eerst zijn het nog rechten, later afgezwakt naar wat "regels" en tenslotte verdwijnt de boodschap uit beeld en wordt de boodschapper van het slechte nieuws verweten. Dit patroon zien we ook terug in de correspondentie van Jeugdzorg Darkhorse Plus met de media. Of mijn eigen correspondentie met onze volksvertegenwoordigers. Ook van Peter Oskam heb ik keurig een reactie ontvangen. Op zijn verzoek zal ik die hier "niet met half Nederland delen". Ik houd me aan mijn beloften. Deden onze politici dat ook maar.
De boodschap is duidelijk: de overheid wil niet dat de ellende van de kinderen in de publiciteit komt of dat er hoop wordt gegeven dat het vreselijke onrecht hersteld wordt. En een schuldbekentenis hoeven we al helemaal niet te verwachten. Dat kon opstelten immers ook zijn strot niet uitkrijgen na de presentatie van het Rapport Samson over de misstanden bij Jeugdzorg.
Stop het (zinloze) geweld tegen onze kinderen
Nu zijn dit geen "incidenten" meer. Iemand die dat beweert is een leugenaar. De problemen zijn namelijk structureel en speelden ook al onder Albayrak en Van Leers. Opmerkelijk is ook dat de overheid weigerde om Marc Dullaert recente cijfers te geven.
Leest u dit a.u.b. nog een keer:
D e o v e r h e i d w e i g e r t i n f o r m a t i e t e g e v e n a a n o n z e v o l k s v e r t e g e n w o o r d i g e r s.
De luizen binnen justitie zullen natuurlijk niet blij zijn dat het lieverheersbeestje op ze is geland. Met verwijzing naar het door ons parlement geïnitieerde onderzoek naar de bescherming van onze kinderen durf ik het rustig op te schrijven. We praten hierbij namelijk over de "DEF-versie". Definitief. Dus alle scherpe hoekjes en randjes in het concept zijn er inmiddels door de juristen al vanaf gehaald. Laat ik het daarom in begrijpelijke taal herformuleren.
Opstelten en Teeven staan aan het hoofd van een criminele
(want handelend in strijd met wet en verdragen)
kindermishandelende organisatie.
In de pikorde van de criminelen behoren deze tot
de meest lage en verachtelijke soort.
Als het niet zo hemelschreiend schandalig was zou de verplichting van het Ministerie van Volkgezondheid bijna komisch aan doen. Artsen moeten vermoeden van kindermishandeling verplicht melden bij het AMK. Nu kan ik over het AMK ook hele artikelen schrijven. Wellicht in een toekomstig blog.
Ik sluit dan ook af met het advies uit het rapport:
De Kinderombudsman doet de dringende aanbeveling om het falende beleid van de afgelopen jaren te herstellen en de kinderen die hierdoor mogelijk onterecht gescheiden zijn gebleven van hun ouders alsnog de kans te geven zich te herenigen.
De zet is nu aan de Tweede Kamer. Pikken zij het dat hun vertrouwensman zo geschoffeerd wordt? Pikken zij het (alweer) dat de Nederlandse overheid mensenrechten schendt? Moet dit eerst weer naar de Internationale rechtbanken en media, of is er eindelijk zelfreinigend vermogen te verwachten? Ik ben benieuwd.
Gerelateerde informatie:
KinderombudsmanRapport Gezinshereniging (DEF)
KinderombudsmanGeen eerlijke kans voor kinderen op gezinshereniging
24.05.2013 weblogHervaderen
04.06.2013 TelegraafVermoeden kindermishandeling verplicht melden
05.03.2013 VolkskrantHerkansing voor bijna 4000 afgewezen asielkinderen
06.03.2013 VolkskrantHard oordeel hard over onzorgvuldige handelwijze IND
05.06.2013 TelegraafNL schendt kinderrechten
05.06.2013 NU.nlNederland schendt regels gezinshereniging
author: Ton | published: 05.06.2013 | updated: 05.06.2013 | comments: allowed
|