Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Misbruik in Jeugdzorg verdubbeld

De Inspectie Jeugdzorg, onderdeel van het Ministerie voor Volksgezondheid en Welzijn bracht gisteren haar Jaarbericht 2012 (bericht, geen rapport) uit. De cijfers zijn schokkend. En tegelijkertijd ongeloofwaardig.

De nieuwsberichten
Met de schaduwrapporten van de Commissie Samson en Commissie Deetman en de vele publiciteit moest de overheid wat. Bagatelliseren en verbergen zit er niet meer in, hoe zeer Opstelten ook zijn best doet. Maar de MSM nemen de ANP-persberichten braaf en kritiekloos over.

Het NRC meldt:   Aantal meldingen van misbruik in jeugdzorg stijgt
De Telegraaf:     Veel meer meldingen misbruik in jeugdzorg
Volgens NU.nl:   Twee keer zo veel misbruikmeldingen in jeugdzorg
DarkHorse-plus: Seksueel misbruik in jeugdzorg 100 x zo hoog!

Shakespeare laat in Romeo and Juliet (II, ii, 1-2) Juliet zeggen:

"What's in a name? That which we call a rose
By any other name would smell as sweet."

"What's in a name? That which we call abuse
By any other name would violate just as much."

De cynicus heeft daarmee evenveel gelijk als de romanticus of de regeringsspreekbuis.

De definities
Alvorens we enige conclusie kunnen en mogen trekken moeten we dan ook afspraken maken. Immers enkel op basis van die afspraken spreken we over hetzelfde. Ik geloof meer in Wetenschap dan in God. Mijn referentiekader komt dan ook uit de "science". En daarin zijn de meeste zaken veel tastbaarder dan in de spirituele wereld. Als wij definiëren dat "1 + 1 = 2" dan kunnen we er vervolgens met wiskunde op los rekenen. Als iemand een andere mening is toegedaan, zoals bijvoorbeeld een Opstelten die vindt dat "onwaarheden vertellen ≠ liegen" dan staat dat gelijk aan zeggen dat "1 + 1 = 0". U kunt dat nalezen in mijn artikel van gisteren over een corrupte justitie. Al onze berekeningen zullen leiden tot een ander antwoord. We zullen het nooit eens worden.

De vraag blijft wie (meer) gelijk heeft. Naar mijn mening Opstelten in ieder geval niet. En zoals uit mijn artikel van gisteren blijkt vindt de meerderheid van onze volksvertegenwoordigers dat ook. Een democratische consequentie zou dan ook zijn dat Opstelten niet langer te handhaven is in zijn functie van minister V&J.

Datzelfde geldt voor de term "misbruik". Vanuit de medische wetenschap is de DSM-IV bijbel het referentiekader. Rechters denken dat de wetboeken van de regering zaligmakend zijn en vinden sexueel contact door volwassenen bij minderjarigen soms acceptabel. En de Godsdienstigen spreken zelfs van "tough love", "Hij die zijn kinderen lief heeft kastijdt ze". De religieuze bijbels accepteren kindermishandeling. En de misbruikverhalen binnen de Kerk (gereformeerd en katholiek) zijn bekend.

Ik ben de eerste twaalf jaar van mijn leven intensief religieus opgevoed, heb rechten en geneeskunde gestudeerd en ken daardoor dus alle drie de uitgangspunten. Mijn keuze van "wie het meest gelijk heeft" valt op de artsen. Alleen zij hebben het belang van de individuele patiënt voor ogen. De anderen vinden de "hogere macht" belangrijker. En door deze keuze hebben de godsdienstigen en rechters (of beter gezegd: de wetgevers) geen, althans minder, gelijk.

De cijfers
Volgens het NRC registreerde de Inspectie Jeugdzorg vorig jaar 130 "calamiteiten", waarvan 67 gevallen van "seksueel grensoverschrijdend gedrag". Ik kan er bijvoorbeeld rapporten bijhalen van het Meldpunt Kindermishandeling en van het aantal Ontvoeringen naar het buitenland. We spreken dan alleen al over honderden misbruikte/mishandelde kinderen. En wat te denken van de mazelen uitbraak bij de godsdienstigen. Onder het mom van Inşallah en Deo Volente wordt aan kinderen medische hulp ontzegd. (Maar achteraf wel de rekening bij de gemeenschap neergelegd.) En ook op het onderwijs moet bezuinigd worden dus schrijven we maar rapporten waaruit blijkt dat dit verantwoord kan. Alsof de leden van Mensa dit zouden onderschrijven.

Het geneuzel over wie nou wanneer een slachtoffer is en hoeveel meer slachtoffers er nu zijn (ten opzichte van het jaar daarvoor) is enkel van academisch bureaucratisch belang. De trend is onrustbarend, maar het idee om naar een trend te kijken is nog veel zorgwekkender. Daarmee wordt in feite aangegeven dat de legitimatie van misbruik afhankelijk is van hoe het vorig jaar was. "Als er minder slachtoffers zijn dan het jaar daarvoor zou het goed te praten zijn?" Ieder enkel slachtoffer is er ééntje te veel!

Het rapport
Het rapport telt 60 pagina's. Ik wil slechts over één cijfertje wèl neuzelen: 61 FTE's kosten € 5.932.000,00. Oftewel de "custodes" kosten gemiddeld € 97.245,90 per persoon. Voor een rapportenschrijvend bureaubaantje! Het is maar net waar de prioriteit van de overheid ligt. Klaarblijkelijk zijn Melkertbanen belangrijker dan kinderbescherming.

"Belangrijke thema's zijn onder meer de ontwikkelingen in de Jeugdzorgplus, de veiligheid van jongeren op wachtlijsten en de kwaliteit van meldingen van Bureau Jeugdzorg (BJZ) bij de Raad voor de Kinderbescherming (de Raad).", zo deelt de inspectie ons mede. Opvallend, want in het bureaucratische jargon spreken ze normaliter graag over de "speerpunten" van de "taskforce". Dat sugereert een pro-actieve opstelling. Zo niet bij de Inspectie. Zij spreekt liever van "thema's".

Lezen we verder dan zien we "Op verzoek van de staatssecretaris van VWS heeft de inspectie in 2012 onderzoek gedaan.". Dus niet "wij onderzochten", nee eerst nadat de staatsecretaris, daartoe aangezet door de volksvertegenwoordigers, het ons vroeg zijn we eens begonnen met "een inventarisatie". En dat was een half jaar geleden.

En het IJZ-nieuwsbericht spreekt zelfs over "Leren van calamiteiten essentieel". Een typische "Eerst als het kalf verdronken is..." mentaliteit. Jammer voor het kalf dan. De passiviteit druipt er van af. En waar dat toe leidt is tienduizenden slachtoffers per jaar en drama's zoals we onlangs nog zagen in de zaak van Jeroen Denis en zijn zoontjes Ruben en Julian. Vermoord. (In)direct door de wanpresterende overheid.

Mijn definitie van "Zorg voor de Jeugd" is wat uitgebreider dan enkel "Jeugdzorg". Bij het nalaten te handelen, juist daar waar je een bijzonder zorgplicht hebt en/of er een afhankelijkheidsrelatie bestaat, is er alsdan sprake van een strafbaar feit. Guilty by omission. Op grond hiervan noem ik de verantwoordelijken van onze regering (in deze niet alleen Opstelten en Teeven, maar ook het ministerie van Volksgezondheid en "Welzijn"), en ook de godsdienstwaanzinnigen, daarom kindermishandelaars en moordenaars.

Zoals in de gisteren besproken "Bredase zedenzaak Frans H." meent Opstelten het vader-slachtoffer af te kunnen kopen. Maar wat wordt er gedaan voor de mishandelde kinderen? En wordt de valse aangifte van de moeder vervolgd? Naar mijn mening moeten al deze criminele personen strafrechtelijk vervolgd worden.



Gerelateerde informatie:
11.06.2013 weblogIustitia Corrupta Est
06.06.2013 weblogopstelten-en-teeven-zijn-kindermishandelaars
27.02.2013 weblogOpstelten weigert onderzoek Demmink
24.02.2013 weblogKindermishandeling en de katholieke Kerk
05.02.2013 weblogGezichtsbedrog en waanbeelden
11.06.2013 IJZJaarbericht 2012
06.11.2012 IJZOnderzoek naar de veiligheid in de jeugdzorg
11.06.2013 IJZLeren van calamiteiten essentieel
wikipediaCeterum censeo Carthaginem esse delendam
11.06.2013 RIVMVerspreiding van mazelen in de Biblebelt
06.06.2013 TelegraafZorgkind deert klas niet
11.06.2013 NRCAantal meldingen van misbruik in jeugdzorg stijgt
11.06.2013 TelegraafVeel meer meldingen misbruik in jeugdzorg
11.06.2013 NU.nlTwee keer zo veel misbruikmeldingen in jeugdzorg
11.06.2013 JzDH+Seksueel misbruik in jeugdzorg 100 x zo hoog!




author: Ton   |   published: 12.06.2013   |   updated: 12.06.2013   |   comments: allowed

complotarchivecommunityliteraturesources