Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
Levensrisico's bij justitie te Amsterdam (1)
Op 26 oktober 2005 woedde er een hevige brand in het cellencomplex van justitie op Schiphol-Oost. Dit kostte aan elf mensen het leven. De overheid heeft schuld bekend en aan 16 overlevenden (alleen hen die aantoonbaar ernstig psychisch letsel hebben opgelopen) een schadevergoeding van € 10.000,= p.p. uitgekeerd. (Nog geen 2 weekjes vakantie vieren of een gemiddelde onkostennota voor een minister, maar bij lange na niet genoeg om enkel al de medische kosten van te kunnen betalen.)
Levensrisico's bij justitie te Amsterdam (2)
Op 21 september 2011 heeft rond 2:30u een aanslag plaatsgevonden tegen de rechtbank te Amsterdam. Er wordt gesproken over een aanval met mortiergranaten of zelfs een RPG. Het gebouw loopt forse schade op, maar er vallen gelukkig geen gewonden.
Amsterdam
Amsterdam is best een leuke stadje. In vergelijking met echte grote wereldsteden heeft het nog de gemoedelijkheid van een klein dorpje. Relatief gezien is het dat met slechts 820.000 inwoners ook. Uit de titel moet u dan ook niet afleiden dat ik iets tegen Amsterdam zou hebben. Dat is niet zo en ik heb er zelfs jaren gewoond, gestudeerd aan de VU, en leuke ervaringen gehad.
Ik heb ook niets tegen justitie. Ik ben geen anarchist, integendeel. Als oud-sergeant der commandos vind ik dat hiërarchie noodzakelijk is, Ordnung muss sein en Law and order should be enforced. Alleen wel volgens de wettelijke regels. En die gelden voor iedereen: ook, nee, juist (vergl. just -uit UK- van justitia), voor rechters en ministers. Als deze mensen/instituten, met een evidente voorbeeldfunctie, er een zooitje van maken dan krijg je juist anarchie. En dat wil ik helemaal niet. En de rechters en ministers ook niet. Er is dan ook maar één conclusie en oplossing mogelijk: met alle mogelijke wettelijke middelen moeten functionarissen die ontsporen tot de ordnung geroepen worden.
I'll be damned
Deze idiomatische expressie drukt het gevoel of de gedachte uit van een complete verrassing of zelfs een verwensing in de zin van ik ga nog liever naar de hel dan dat ik me dit laat gebeuren. Beiden zijn van toepassing. Verbijstering dat uitgerekend onze rechters dit soort dingen uithalen. En gefrustreerde woede dat ze nog denken dat ze daarmee weg kunnen komen ook!
Persoonlijk heb ik te maken met een corrupte rechter van de Hoge Raad. En daarnaast nog met diverse ondeskundige of gewoon lamlendige, gewone rechters. Met deze ervaringen ben ik dan ook niet langer objectief. Maar blijkbaar ben ik niet de enige. Zo heb ik u al verteld over De Rommelende Rechters en De Onware Overheid. Daarmee hebben klaarblijkelijk ook anderen slechte ervaringen op dit gebied. En daarmee wordt mijn mening minder subjectief. Het gaat dus niet om incidenten, maar om een structureel probleem.
Het onrecht
De journalist Micha Kat is ook tegen dit onrecht aangelopen. Als u in het archief de tag "Micha-Kat" selecteert krijgt u een aantal referenties. Uit ervaring weet ik hoe lastig het is om er alleen voor te staan tegenover machtsmisbruikers. Dat is de reden waarom ik hem (op dit onderdeel) mijn steun toezeg.
De overheid dient zich behoorlijk en verantwoordelijk op te stellen. In het St. Willibrord arrest is bepaald dat gebrek daaraan een onrechtmatige daad is in de zin van art. 6:401 BW. En ook de Hoge Raad is daar duidelijk over: "Daarbij speelt in een belangrijk aantal gevallen een rol, dat er een kloof bestaat tussen de kennis van de beroepsbeoefenaar en die van de cliënt of de derde. Laatstgenoemden zijn dan in die zin afhankelijk van de gedragingen van de beroepsbeoefenaar, in het bijzonder van de door hem te verstrekken informatie."
Quis custodiet ipsos custodes
Slachtoffers mag je niet aan hun lot overlaten. Weliswaar gaat art. 450 Sr enkel over levensgevaar, maar in een beschaafde maatschappij laat je mensen niet aan hun lot over. Zeker niet als er ook nog eens een gebrek is aan equality of arms.
Wie controleert de controleurs? Dat zou de Tweede Kamer moeten zijn. Maar ook zij laten het op vele (vaak juist de moelijke) zaken afweten. Vandaar dat ik als toeschouwer/controleur naar de rechtszaak ben geweest. Het Verbeter de wereld, begin bij jezelf principe uit het "normen-en-waarden" gedachtegoed van de kabinetten Balkenende, onder wie juist bij uitstek zelf de hufterigheid bij de overheid zijn intrede heeft gedaan.
Wie controleert de controleurs? Wanneer niemand anders het doet? Ik in ieder geval wèl, zoals ik heb beschreven in Wraking van de wrakingskamer. En mijn gedeponeerde klacht over de rechtbank kunt u hier lezen. En ook de tientallen andere aanwezigen kunnen zich daarin natuurlijk voegen.
Gisteren ontving ik het antwoord rechtbank: "Ik betreur het dat uw vertrouwen in de rechtspraak is geschaad maar op grond van bovenstaand is geen van uw klachten gegrond. Ik beschouw hiermee uw brief afdoende te hebben beantwoord." Is getekend: E. de Rooij, plv. president.
Ik had zoiets ook wel verwacht en heb zelfs de woordkeuze in voorgaande artikelen al vaak benoemd: "Het spijt het bestuur, maar het maakt voorgaande niet anders. Dit klachtonderdeel wordt niet in behandeling genomen.". En zoals vaak met overheidsfunctionarissen het geval is kunnen (of waarschijnlijker willen) ze een brief niet behoorlijk lezen. Ze herhalen selectief en geven slechts antwoord op trivialiteiten, maar ontwijken de hoofdvraag.
Ik heb geen enkele behoefte aan escalatie. Normaliter zou ik het erbij laten. Ik heb een klacht ingediend, geen aangifte gedaan. Ik ben ook helemaal niet op zoek naar een schadevergoeding of iets dergelijks. Ik wil slechts erkenning van mijn grondwettelijke rechten. Ik heb mijn boodschap overgebracht en als ze de niet willen of kunnen begrijpen dan is het verder hun probleem.
Echter in dit geval kan ik het er niet bij laten. Ik ervaar dit als een opzettelijke miskenning van mijn gerechtvaardigde belangen. En daarnaast staan er mijns inziens grote maatschappelijke en democratische belangen op het spel, zoals ik o.a. beschreven heb in Quater Politica. De burger heeft grondwettelijke rechten en de overheid heeft de plicht die te garanderen.
Henk van Randwijk
Een volk dat voor tirannen zwicht,
zal meer dan lijf en goed verliezen,
dan dooft het licht
Nalaten om op deze ontkenning/miskenning te reageren zou daarmee een verloochening zijn van alles waarin ik geloof. En daarmee zou tevens het bestaansrecht van deze weblog ondermijnd worden. Ik kan dan ook niet anders dan (partieel) bezwaar aantekenen. En daarbij zal ik tevens een beroep doen op (onder andere) artikel 17 van het EVRM.
Artikel 17 EVRM (Verbod van misbruik van recht)
Geen der bepalingen van dit Verdrag mag worden uitgelegd als zou zij voor een Staat, een groep of een persoon een recht inhouden enige activiteit aan de dag te leggen of enige daad te verrichten met als doel de rechten of vrijheden die in dit Verdrag zijn vermeld teniet te doen of deze verdergaand te beperken dan bij dit Verdrag is voorzien.
Mocht ik verder vastlopen binnen het Nederlandse juridische systeem dan heb ik daarmee de weg geopend naar het verkrijgen van een oordeel door het Europese Hof. Ik zoek erkenning en correctie van de juridische misstanden en ga die krijgen ook. Hoe lang het ook zal duren. De rechtbank kan mijn bezwaarschrift tegemoet zien. Ik houd u op de hoogte.
author: Ton | published: 12.07.2013 | updated: 12.07.2013 | comments: allowed
|