Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
Op vakantie
Het is zomer en u gaat lekker op vakantie. Koffers ingepakt. Op weg naar een verre bestemming. Paspoort mee. Tickets (retourvlucht) mee. Het is maar te hopen dat u tijdens uw verblijf uw paspoort niet kwijt raakt en uw terugvlucht op tijd zult halen. Het komt namelijk nogal eens voor dat mensen hun terugvlucht missen. En niet omdat ze zich verslapen hebben. Wat voor het vertrek zo heerlijk idyllisch leek om te ontspannen kan wel eens uitdraaien op een heuse nachtmerrie.Dat overkomt u niet denkt u? Dat is alleen voor èchte criminelen? Dan hoop ik voor u dat u de wet kent. Het Europese recht is afgeleid van het Romaans recht met het principe van Aristoteles daaraan ten grondslag: Nemo censetur ignorare legem. Zo is bijvoorbeeld het Turkse recht weer afgeleid van het Zwitsers recht. En aangezien ik internationaal recht heb gestudeerd ben ik niet compleet ignorant. Maar ik heb ook niet de illusie dat ik de wet wèl volledig ken. Nog niet eens de Nederlandse laat staan de Turkse. En dat geldt voor de gemiddelde toerist zeker ook.
Zo kan het zijn dat u thuis lekker een beetje piano zit te spelen en vijf minuten later wordt afgevoerd door twee gewapende politieagenten. U moet al uw bezittingen achterlaten en mag alleen uw papsoort meenemen.Of deze: twee maanden geleden werd ik door een Nederlander gebeld met de vraag of ik een goede advocaat voor hem wist. De bagage van zijn gezin was namelijk na afloop van de vakantie op het vliegveld door de scanner gegaan. En daarin hadden ze iets gevonden. Nee, geen drugs.
Volgens de vader had zijn zoon een paar steentjes van het strand meegenomen. Smokkel van cultureel erfgoed, mijnheer! Vrouw en kind alleen op het vliegtuig. De man moest achterblijven en zit er nog steeds.
Nog veel meer voorbeelden zijn te bedenken. Als vrouw stapt u in de UAE in een auto aan de bestuurderskant. Of George W. Bush gaat op vakantie naar Zwitserland en wordt bij de grens opgepakt. Geert Wilders zal in Turkije terecht moeten staan voor beledigingen van Turkse staatsburgers, ook als het vergijp niet in Turkije heeft plaatsgevonden. Et cetera.
Gedetineerd in het buitenland
PERSBERICHT
"Het aantal Nederlanders dat vastzit in het buitenland is afgelopen jaar fors gedaald. Op 1 april zaten 2333 landgenoten in buitenlandse gevangenissen. Precies een jaar eerder waren dat er nog 2532." Dat schreef minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans op 4 juni in een brief aan de Tweede Kamer. "Ruim 62 procent van de gedetineerden zit vast in verband met een drugsdelict." [61,5% is niet ruim 62%, red.] De overige gevangenen zitten vast om misdrijven als moord, geweldpleging, diefstal, mensenhandel, oplichting en zedendelicten. Drie Nederlanders zijn op dit moment ter dood veroordeeld. Het ministerie verleent hen juridische bijstand. Verder werden afgelopen jaar door of namens het ministerie 3575 bezoeken afgelegd aan Nederlandse gevangenen. Ongeveer 175 gevangenen konden worden overgeplaatst naar Nederland.
"Het aantal Nederlanders dat vastzit in het buitenland is afgelopen jaar fors gedaald. Op 1 april zaten 2333 landgenoten in buitenlandse gevangenissen. Precies een jaar eerder waren dat er nog 2532." Dat schreef minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans op 4 juni in een brief aan de Tweede Kamer. "Ruim 62 procent van de gedetineerden zit vast in verband met een drugsdelict." [61,5% is niet ruim 62%, red.] De overige gevangenen zitten vast om misdrijven als moord, geweldpleging, diefstal, mensenhandel, oplichting en zedendelicten. Drie Nederlanders zijn op dit moment ter dood veroordeeld. Het ministerie verleent hen juridische bijstand. Verder werden afgelopen jaar door of namens het ministerie 3575 bezoeken afgelegd aan Nederlandse gevangenen. Ongeveer 175 gevangenen konden worden overgeplaatst naar Nederland.
De ambassade
Tot zover het persbericht. Het zal wel denkt u. Volgende onderwerp. Ik wil u toch graag wat achtergrondinformatie geven. Voor het geval u ook vakantieplannen hebt...
Laten we beginnen met de cijfers. Een keurig PDF-je als bijlage. Geen XLS-file, zodat u het even na kunt rekenen. En de gegevens zijn gerangschikt op consulaat/post, niet op het subject van de gevangenschap. De rapportage lijkt dan ook voornamelijk gericht op de budgetaire planning, en niet zozeer op de consulaire ondersteuning. Het zal wel goed zijn.
Nee dus. Kijk maar naar deze voorbeelden: In Argentinie zitten 25 Nederlanders in de gevangenis waarvan er 23 de Nederlandse nationaliteit hebben. En die overige twee dan? En ook in Saudi Arabia, Somalia en Tunisia zitten er Nederlanders, zonder de Nederlandse nationaliteit.
En dan krijgen we de positieve propaganda: In 2012 was het nog Veel meer Nederlanders in buitenlandse gevangenissen. Maar in 2013 berichten de kranten : Minder Nederlanders in buitenlandse gevangenis. Het gaat dus de goede kant op. Net als in Nederland kunnen de gevangenissen wel gesloten worden. De burgers zijn aan het verbraven.
En dan zijn er 3.575 bezoeken afgelegd. Dat is maar liefst 1,5 keer per gevangene. Klinkt toch goed denkt u? Welnu, als dit al zo is, dan is dat pas nà de veroordeling. Een soort bloemetje voor de zieke, alsof hem dat achteraf nog beter zal maken. In mijn geval (ik ben vijf keer gearresteerd) heb ik niet één keer iemand van de ambassade gezien. Nu doen ze achter de schermen wel iets voor mij, maar u moet zich daar niet al te veel van voorstellen. Zoals ik in het artikel De ambassade schreef 'Het ministerie van Buitenlandse Zaken is van alles op de hoogte, maar wil zich "niet mengen in de rechtsorde van een ander land". Een zegsman laat weten dat het "ministerie zeer meevoelt"', gelijk het bloemetje aan het ziektebed de pijn van de patiënt kan voelen zeker?
Ook konden er 175 overplaatsingen worden gerealiseerd. Dat is een verhaal apart. En bovendien onbegrijpelijk inconsequent. Waar het ministerie zich niet wil mengen in het proces van strafoplegging, wil het zich achteraf wèl mengen in de tenuitvoerlegging van de straf. En nog aparter: je wordt veroordeeld volgens de lokale (buitenlandse) wetgeving, maar na overplaatsing wordt deze in Nederland omgezet in de dan lokale (dus Nederlandse) wettelijke normen. Als dat het geval is, waarom gebeurt dat dan niet meteen aan het begin van het proces? U leest het zelf. De globalisering en europese eenwording levert fraaie stukjes ignoranten-wetgeving op. Ignorantia juris non excusat.
De overplaatsing
Over die overplaatsing wil ik graag even uitwijden. Los van mijn mening en gedachten over de (kreupele) internationale wetgeving, schuldaspect, strafmaat, onschuld (5-10% van de mensen in de gevangenis zijn onschuldig!) stel ik mij wel op het standpunt dat de wetten er nou eenmaal zijn. Dat is de consequentie van het willen behoren tot een samenleving. Wij maken gezamenlijk onze wetten en die behoren voor iedereen gelijk te gelden.
Zo hebben we de WOTS, de Wet Overdacht Tenuitvoerlegging Strafvonnissen. Deze maakt het mogelijk dat mensen die in het buitenland zijn veroordeeld hun buitenlandse gevangenisstraf in Nederland kunnen uitzitten om te kunnen resocialiseren in de maatschappij. Om hiervoor in aanmerking te komen moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Onder andere moet er na omzetting of voortzetting van de straf voldoende tijd overblijven om betrokkene voor te bereiden op terugkeer in de Nederlandse samenleving (meer dan 6 maanden).
Dat in de praktijk aan het doel van de WOTS geen gevolg wordt gegeven blijkt uit het feit dat veroordeelde Nederlanders in buitenlandse cellen blijven zitten. De Nationale ombudsman, Alex Brenninkmeijer, heeft twee klachten ontvangen van moeders van Nederlandse gedetineerden in Venezuela en Panama die zich ernstig zorgen maken over het lot van hun kinderen. Het lijkt erop dat het Ministerie van Veiligheid en Justitie WOTS verzoeken uit deze landen stelselmatig afwijst omdat bij terugkeer naar Nederland de resterende (omgezette) straf stelselmatig te kort is (namelijk 6 maanden). Deze week is de ombudsman daarom een onderzoek gestart waarmee hij in kaart wil brengen waarom het Ministerie van Veiligheid en Justitie deze overdrachtsverzoeken niet honoreert.
Eenvandaag had hierover onlangs een uitzending inzake gedetineerden in Zuid-Amerika. In Venezuela zit een Nederlander al vier jaar vast wegens drugssmokkel. Hij heeft (daar) nog vier jaar te gaan, maar zou in Nederland direct vrijkomen. Behalve dit "meevallertje" zijn er ook nog gezondheidsredenen waarom hij liever in een Nederlandse gevangenis zit. Maar ondanks het uitleveringsverdrag weigert minister Opstelten het verzoek te honoreren.
Onze stoere VVD-ers hebben namelijk een nieuwe lijfspreuk: "Dat gaan we dus niet doen". Ook Rutte heb ik dit al vaker horen zeggen. Hij denk dat "niets-doen" daadkracht uitstraalt. Tja, alpha-studie nietwaar? Logica is niet hun sterkste kant.Behalve allerlei discrepanties binnen "het internationale" heb ik grote moeite met de volstrekte willekeur. Het kan toch niet zo zijn dat een of ander ambtenaartje op het ministerie op de stoel van de rechter kan gaan zitten? Volstrekte willekeur, lynch-praktijken door, niet eens een groep burgers, maar slechts een enkel bureauklerkje dat te veel macht kan misbruiken. Zoals ook wordt gedacht van een voormalig minister van VWS die een collega minister van staat, van wie eveneens wordt gezegd "eigen-schuld-dikke-bult" zou hebben laten voordringen op de wachtlijst. Primus interpares primatium.
author: Ton | published: 13.07.2013 | updated: 13.07.2013 | comments: allowed
