Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Complotter vs. Doofpotter
Samenvatting van de voorgeschiedenis
U kent de zaak inmiddels, en anders kunt u hem in chronologische volgorde hier nog even nalezen:
Demonstreren voor vrijheid
Klucht in zeven akten
Wraking van de wrakingskamer
Amsterdamned
Justitiële (in)tolerantie
De klacht
Tijdens een rechtszitting van journalist Micha Kat maakte ik onderdeel uit van een groep toeschouwers/juryleden/grondwetbewakers. De wijze waarop ik (en de rest van de groep) door de rechtbank werden bejegend heb ik ervaren als vooringenomen aanmatigend. We kregen het stempel "veiligheidsrisico" opgeplakt en werden opgesloten in een, naar mijn idee, daartoe brandinspectie-technisch ongeschikte ruimte. Ik heb dan ook een klacht ingediend.
01.07.2013 Ton HofstedeKlacht
11.07.2013 E.de RooijAntwoord rechtbank inzake klacht (case: 77.2013)

Op mijn klacht kreeg ik vlot antwoord door niemand minder dan de plaatsvervangend president van de rechtbank. De beslissing luidde:

Een deel van uw klachten wordt niet in behandeling genomen
en het andere deel van uw klachten zijn geen van allen gegrond.

Het bezwaarschrift
Ik deelde die beslissing niet en vond onvoldoende erkenning in van wat ik zie als het hoofdprobleem: ook rechters moeten zich aan de wet houden. Uit de toonzetting van het antwoord maakte ik op dat er geen enkel schuldbesef of ziekte inzicht aanwezig was, er geen spijt werd betuigd en de rechtbank meende met wellicht zelfs machtsmisbruik de aanwezigen te kunnen wegbluffen. Dat gebrek aan besef van wat zij zich als recht toeëigende om onschuldigen te kunnen opleggen leidde dan ook tot een verzwaring van de eis. Rechters zijn immers de laatste bewakers van onze grondwettelijke bescherming. Het past hen niet om zonder enige transparantie en aflegging van verantwoording te trachten de zaak in de doofpot te kunnen stoppen.

Die opsteling was dan ook een vergissing, immers doofpotters en complotters zijn elkaars anti-anti-polen. De een heeft geen bestaansrecht zonder de ander. En ze trekken elkaar even hard aan, als dat ze elkaar afstoten, zoals je dat in sommige liefdesrelaties ook ziet.

Indien je (zoals ondertekenend eiser) principieel, ondernemend en niet bang bent dan kan de vervolgstap niet uitblijven: het bezwaarschrift, met daarop het antwoord van de rechtbank.

18.07.2013 Ton HofstedeBezwaarschrift
31.07.2013 C. EradusAntwoord rechtbank inzake bezwaarschrift (case: PRES 2013.238)

De Grand Finale
Na alle inmiddels opgevoerde poppenkast verwacht u natuurlijk een Grand Finale spektakel met veel vuurwerk. Omwille van de kijk/leescijfers zou dat de juiste insteek zijn. Mensen houden van sensatie. Van gekken die grenzen overschrijden. Mafketels die wel durven doen en zeggen waar men zelf te bang voor is.

En zo'n mafketel ben ik wel. De koppigheid van mijn Friese voorouders. De eigenwijsheid om ze eens een lesje te leren. En een hoger ideaal wat een dergelijke inzet rechtvaardigd. Alle ingrediënten zijn er. Wat zal het worden? (tromroffel...)

Ik heb een specifiek doel voor ogen. En dat doel wil en zal ik bereiken. Mijn doel is niet om andere mensen met hun rug tegen de muur te drijven en ze geen ontsnappingsmogelijkheid te bieden. Dat is namelijk precies een van de zaken die ik de overheid verwijt. Zo ben ik niet, dus ik wil ook niet als een kleinzielige ambtenaar blijven drammen! Niemand die daar beter van wordt, ikzelf incluis.

Ik ben echter ook geen diplomaat. Ik zeg waar het op staat, en laat daar (in mijn beeldvorming) geen misverstanden over bestaan. Als iets een leugen is dan noem ik het niet een onwaarheid. Maar hoewel ik de diplomatieke taal zelf niet spreek versta ik hem wel. Ik lees in de brief van Carla (dat zeg ik niet uit disrespect, en ik heb ook niet niet -net als Micha- nog gezoend heb met haar zus, maar meer vanuit een verzoenende toon) dat mijn boodschap is begrepen. Noblesse Oblige! Mijn standpunt is overgebracht, heeft zijn doel bereikt en er is notie van genomen. Ik voel er zelfs de door mij beoogde behoefte aan erkenning van het probleem in. Daarmee heb ik mijn doel bereikt. En dat herkent u waarschijnlijk ook aan de tweede brief, zeker als ik u het verschil laat zien van de begeleidende e-mails:

From: *****@rechtspraak.nl
To: Ton@*****
Sent: do 11-7-2013 17:10
Subject: Klacht
Attachment: img-711153329-0001.pdf (884 KB)
E. de Rooij, plv. president
From: *****@rechtspraak.nl
To: Ton@*****
Sent: wo 31-7-2013 14:24
Subject: Bezwaarschrift
Attachment: img-73113-245-0001.pdf (303 KB)
C.M.T. Eradus, Voorzitter gerechtsbestuur

Geachte heer Hofstede,

Namens de voorzitter van het gerechtsbestuur,
mail ik bijgevoegde brief.

Met vriendelijke groet,

S***** Z*****
Managementassistent gerechtsbestuur


Zoals gezegd heb ik mijn doel bereikt. De suggestie om mijn zaak desgewenst aan te brengen bij de Procureur-Generaal van de Hoge Raad en/of de Nationale Ombudsman zal ik dan ook niet opvolgen. Behoudens een notificatie (zoals ik met al mijn postings doe) zal ik in deze zaak geen verdere stappen meer ondernemen. Deze strijd is reeds gewonnen, en ik hoef daarbij geen krijgsgevangenen te maken. Op naar de volgende veldslag.



author: Ton   |   published: 01.08.2013   |   updated: 01.08.2013   |   comments: allowed

complotarchivecommunityliteraturesources