Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

The Voice of Bay Baş
president Nelson Mandela

De zaak Baybaşin
Eergisteren ben ik in de gevangenis van PI Nieuwegein geweest. Ik heb daar Hüseyin Baybaşin opgezocht. Deze man werd onder valse voorwendselen op 24-12-1995 (precies de dag voor de verjaardag van hemzelf en die andere profeet Jesus Christus) naar Nederland gelokt om hem daar aan de grens tussen Antwerpen en Breda op te pakken teneinde hem te kunnen uitleveren aan Turkije.

Om uitlevering (en marteling en moord, geen kruisiging) te voorkomen vroeg hij direct asiel aan (op dat moment in Nederland). Op 28-10-1997 besliste de Nederlandse Hoge Raad dat Baybaşin niet mocht worden uitgeleverd. Onmiddelijk daarna (dezelfde dag nog) werd met behulp van tap-vervalsing een nieuwe zaak tegen hem geconstrueerd. Net zoals dat al eerder was gebeurd in de Bredase zedenzaak door (toevallig?) dezelfde zaaksofficier.

Waarom zou Nederland zoiets doen denkt u dan? Los van de motivatie of incompetentie, feit is dat het (veel te vaak) gebeurd. Het OM en het NFI zijn daarmee onbetrouwbaar geworden. En dat is buitengewoon ernstig voor de Nederlandse rechtsorde. Als het per ongeluk is, dan moet men dat ruiterlijk toegeven, maatregelen treffen ter toekomstige voorkoming en de slachtoffers ruimhartig compenseren. En als het opzettelijk is gebeurd, en zeker in de zaak Baybaşin kun je geen andere conclusie trekken: De daders dienen in hun gemandateerde machtspositie daarvoor buitengewoon zwaar gestraft te worden. Persoonlijk acht ik voor deze doodstekers van de democratie Quatorze Juillet maatregelen gepast.

Suid Afrika en die Nederlander
Nelson Mandela had problemen met die Suid-Afrikaner over de Menseregte van zijn volk:

Artikel 1: Alle menslike wesens word vry, met gelyke waardigheid en regte, gebore.
Artikel 5: Niemand sal gemartel word of aan wrede, onmenslike of vernederende behandeling of straf blootgestel word nie.
Artikel 7: Almal is gelyk voor die reg en het die reg tot gelyke beskerming van die wet. Almal het die reg tot gelyke beskerming teen enige diskriminasie ter skending van hierdie Verklaring en teen enige aanmoediging tot sulke diskriminasie.



Kurdistan en die Nederlanders
Hüseyin Baybaşin heeft problemen met die Neder-landers over de mensenrechten van zijn Koerdisch Volk.

In de jaren '80 en '90 werd door het Turkije van Ataturk, ideeën over andere groeperingen niet geduld. Ataturk had vele volkeren tot één natie samengebracht en men wilde dat zo houden. Het spreken van of zingen in het Koerdisch was verboden.

Op zijn Suid-Afrikaans: "Slegs vir Turken"


Bilaterale relaties tusssen Turkije en Kurdistan
Vandaag de dag is het anders. De Koerden hebben veel meer rechten gekregen. En ook de taal mag gesproken en gezongen worden. Deze week bijvoorbeeld was er nog overleg tussen de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan en premier Nechirvan Barzani van de Iraanse tak van KRG, het Kurdistan Regional Government, over recente ontwikkelingen in het Midden Oosten, zoals de situatie in Syrië, IRAK en de voorbereidingen voor het Koerdisch Nationaal Congress.

Mijn dochter heeft een Koerdische voornaam en een Nederlandse achternaam. En mijn ex-schoonfamilie heeft de rechtszaak om deze naam (op discriminatoire gronden) te wijzigen voor de Turkse rechter op 5 juni 2013 verloren (zaak: 2012/1445). Het gaat dus stukken beter met de rechten van Koerden in Turkije.

De stem van het volk
Maar in 1995 was dat nog anders. Zoals dat anno 2013 in Nederland nog steeds is. In staatscensuur ging (TR) en gaat (NL) tot het uiterste. Morgen kunt u hier lezen over wat Nederland en het AD dit weekend uithaalden. En gisteren schreef ik u al wat Turkije en Nederland in 1995 uithaalden: Baybaşin moest "geneutraliseerd" worden. Zijn stem moest worden weggemoffeld en zijn boodschap worden opgesloten.

Je zou denken dat die Nederlander met hun Mandela ervaring inmiddels hun lesje hadden geleerd. Maar met zoveel dommigheid in de regering is dat ijdele hoop. Dus l' histoire se répète. Alleen kunnen ze zich er deze keer niet meer afmaken met Wir haben es nich gewusst.

Vandaag de dag krijgt Baybaşin zijn stem luider dan ooit. Via websites zoals deze en die van Boublog.nl. Via de Nederlandse radio als die van Talk2Myra.com (Uitzending in het Engels).

Maar zelfs in het Koerdisch via Diyarbakır's radio en tv zender AMED (de naam van de stad in het Koerdisch). Zaterdagsochtend heeft hij daar zijn eigen programma: Luister Live!.





author: Ton   |   published: 03.08.2013   |   updated: 03.08.2013   |   comments: allowed

complotarchivecommunityliteraturesources