Het DOSSIER: Joris Demmink 1 is omvangrijk. Er zijn vele aangiften gedaan, maar toch is het ministerie van Justitie (alwaar Demmink de scepter zwaaide) nimmer tot vervolging overgegaan. Er is zelfs nooit een onderzoek gestart. Ja een zogenaamd "oriënterend feitenonderzoek". Zelfs de AIVD zou betrokken geweest zijn, maar ze konden "niets vinden". Inmiddels staat vast dat dat broddelwerk is geweest van de bovenste plank. Niet dat er iemand van die kleuterschool-onderzoekers is ontslagen overigens. De Melkert-banen moeten in stand worden gehouden om de werkeloosheidsstatistieken te kunnen verkopen aan de EU.

Welnu, eind oktober was er een rechtszaak 2 om getuigen te mogen horen. JDTV™ maakte daarvan TV-opnames en de Stichting gaf een persbericht 3 uit. De advocaten vanuit Turkije hadden een document beschikbaar gesteld waaruit blijkt dat Demmink weldegelijk in Turkije 4 was ten tijde van de (vermeende) kinderverkrachtingen.

Er ligt dus bewijs vanuit de Turkse overheid dat door de Nederlandse overheid gelogen is. Nu noemt minister Opstelten dat geen liegen. Zelfs geen "onwaarheden", zoals in een vergelijkbaar geval, waarbij de eerzame burger Frans H. op de eerste (valse) aangifte 5 van een rancuneuze vrouw direct werd opgesloten. Maar niet bij Joris Demmink. Er ligt niet één maar meerdere aangiftes. Toch loopt de (vermeende) crimineel nog steeds vrij rond. Er is zelfs geen GVO gestart.

Maar nu dus is gebleken dat de Kamer onjuist is voorgelicht, en daarmee de positie van Opstelten niet langer houdbaar is, hebben de CDA-parlementariërs Omtzigt en Oskam op 30.09.2013 hierover Kamervragen 6 gesteld. Toen de beantwoordingstermijn op 28.10.2013 overschreden was vroeg de minister om uitstel 7. Maar nu is het dan eindelijk zover. De minister heeft geantwoord 8. En zoals te verwachten was: een kruising van ontkennen, met een kluitje in het riet sturen, geen antwoord geven en meer van die onzin. Het schijnt dat het beantwoorden van kamervragen vele duizenden euro's per keer kost. Geen wonder dat ons land failliet raakt.

Er waren eigenlijk maar twee vragen gesteld (met enkele subvragen):

1) Als Demmink wel in Turkije was, wat hebben al die leugens dan te betekenen?
Tja, daar ga ik echt niet meer serieus op in. Leest u zelf maar in het document 8 welke onzin en uitvluchten er worden geproduceerd. Ik voel me zwaar beledigd als deze minister denkt dat het Volk zo dom is dat ze daar intrappen. Er is maar één conclusie mogelijk: De achtereenvolgende ministers hebben de Kamer opzettelijk onjuist voorgelicht. En niet alleen de Tweede kamer. Ook de Amerikaanse Senaat en het Europese Parlement zijn geschoffeerd. Als dit zonder gevolgen blijft (wat waarschijnlijk is) dan kan ik u alleen maar aanraden om te emigreren. In zo'n corrupt land wilt u niet wonen.

2) Waarom moet de belastingbetaler opdraaien voor privé uitspattingen van deze SG?
Ad 2) De absurde kosten die voor privé behoeften worden gemaakt zijn natuurlijk onverantwoord. En het ergste is dat de minister er helemaal geen verantwoording voor wil afleggen. Hij mompelt wat over standje 69, eerste lidje, van het ARAR.


Het artikel stelt dat de minister kan, en niet zal, vergoeden. Er ligt dus geen enkele wettelijk plicht op. Het gaat om een keuze van de minister zelf. Vervolgens staat er een zeer belangrijke beperking: naar billijkheid. Of iets redelijk en billijk is dient beoordeeld te worden naar de omstandigheden van het geval. Deze zijn ons niet bekend, maar de minister geeft ook geen motivatie waarom de (alcohol)kosten vam Demmink twee keer zo hoog zijn als die van andere ambtenaren. Door de weigering dit toe te lichten ontbreekt de correcte en volledige voorlichting aan de Kamer.

Het is volgens onze minister klaarblijkelijk billijk dat een ambtenaar geen kannetje huiswijn pakt in zijn vrije tijd (het zal op dit ministerie toch niet zo zijn dat er wordt gedronken onder werktijd?) maar dat er een paar "goede flessen" worden opengetrokken. Geen enkel probleem natuurlijk, want de privé chauffeur rijdt toch. (Deze kosten ontbreken op de declaratie.)

Dan is het blijkbaar ook "normaal" dat een ambtenaar procedeert tegen de staat (= zijn werkgever) in een artikel 12 procedure. Overigens voor (vermeende) criminele activiteiten gepleegd in het buitenland, o.a. tijdens zijn vakantie (aldus de telefoon-notitie).

Een en ander nog los van het feit dat (nog voor er enig GVO onderzoek is gedaan) de verdachte zich al mag mengen in deze artikel 12 strafprocedure.
• RECHTER: Wat vindt u zelf?
• VERDACHTE: Niet vervolgen, edelachtbare. Echt niet nodig!

Op vraag 8 over de TOTALE advocaatkosten geeft Opstelten alleen maar de AD-proces kosten (over een pooier-zaak die speelde begin jaren '90). En de gevraagde KOSTEN PER UUR worden niet genoemd. Een gewone burger moet het doen met een toevoegingsadvocaat 10, als hij/zij die kan vinden, want ook de Deken Bas Martens van de Orde van advocaten kan behoorlijk dwarsliggen (de rechtzaak loopt nog, dus die publicatie krijgt u pas later van mij). Voor minder dan duizend euro all-in moet zo'n burgeradvocaat soms zeer complexe zaken behandelen, hetgeen onmogelijk kan, reden waarom ze staken 11, of proberen geld af te persen (komt ook in de toekomstige publicatie over de Orde aan de orde - met geluidsopnamen!).

Maar dat soort financiële beperkingen gelden natuurlijk niet voor top-ambtenaren en Rommelende Rechters 12. Opstelten strooit naar billijkheid kwistig rond, wetende dat hij inmiddels tot over zijn oren medeplichtig is aan de (vermeende) criminele organisatie en zelf straks ook hard die advocatenkosten nodig zal hebben. Een ministeriële beslissing ingegeven door (toekomstig) eigenbelang, een fenomeen dat de gewone burger corruptie 13 zou noemen.

Er valt nog veel meer te zeggen, maar laat ik me beperken tot nog een aardige ontdekking. In het artikel Demmink Collectables 14 kunt u zien dat "fans" soms de mooiste dingen van hun idool verzamelen. Zo is het HHC de trotse eigenaar van de handtekening van Joris Demmink 15.

En kijkt u nu eens eventjes wie op 21.02.2013, vier (4!) maanden na zijn pensionering, de declaratie van Harro Knijf van 19.02.2013 met nummer 20557027 ten bedrage van € 9.268,30 voor akkoord uitbetaling door het ministerie van Justitie heeft goedgekeurd 16? Die handtekening is niet van Ivo Opstelten!

Op geen enkele wijze kan de Tweede Kamer dit, na uitstel (waarom eigenlijk?) gegeven, antwoord voldoende vinden. Hieruit is namelijk vast komen te staan dat de Minister(s) er zelf expliciet mee heeft/hebben ingestemd. Dat noem ik dus een samenzwering. Maar ook vanuit diplomatiek/politiek oogpunt mag de Tweede Kamer hier geen genoegen meenemen. Er zijn nog te veel onduidelijkheden, ontweken en onbeantwoorde vragen.

De Tweede Kamer heeft dan ook de plicht om vervolgvragen te stellen. Laten we onze volksvertegenwoordigers daarbij een handje helpen (en onszelf een WOB-verzoek uitsparen). Wij zullen enkele relevante doch gewenste toelichtingen op de onduidelijkheden benoemen en dan mogen onze kamerleden dit omzetten in publiceerbare vragen (na weglating van alle woorden) alvorens ze deze inleveren.

De onjuiste Kamervoorlichting

1. Met het antwoord op de vragen 2 en 3 bevestigt de minister dat het document van de inreis gegevens rechtsgeldig bestaat en deel uitmaakt van een rechterlijke procedure in Turkije. Uit het stuk blijkt tevens dat het niet gaat om een lopende, open rechtszaak, maar een reeds afgesloten zaak. Waarom kunnen de Turkse autoriteiten geen nadere toelichting geven op de inhoud en de betekenis van een document over een reeds gesloten zaak, die derhalve niet langer onder de rechter is?
2. Heeft de afdeling Internationale Rechtshulp in Strafzaken hier wel naar gevraagd, en wat is de reden dat deze rechtshulp in een (in Nederland openstaande) strafzaak geweigerd wordt?
3. Op welke wijze rijmt de minister dat het Openbaar Ministerie de achtergronden onderzoekt naar een lopende (artikel 12) strafprocedure, en tegelijkertijd de Staat de feitelijke (niet zijnde billijke) kosten van de verdachte van deze misdrijven zo ruim vergoed èn de rechterlijke macht de verdachte toetstaat, lopende het onderzoek, hiervan op de hoogte gehouden te worden en zelfs zich te kunnen mengen?
4. Waarom is de verdachte, zoals in gelijke gevallen -neem de Bredase zedenzaak Frans H.- niet in voorlopige (geïsoleerde) hechtenis geplaatst, mede teneinde oneigenlijke inmenging in het onderzoek te voorkomen? Welke gronden heeft de minister om in deze zaak een discriminatoire uitzondering te maken?
5. Bij het antwoord op vraag 4 stelt de minister dat het onderzoek onvolledig (en daarmee onzorgvuldig) is uitgevoerd. Tevens stelt de minister dat deze beslissing zou zijn genomen op 03.10.2012 door het Landelijk Parket. Kan de minister aangeven op welke wijze is voorkomen dat de, op dat moment als SG nog werkzame, verdachte top-ambtenaar voortijdig informatie over zijn eigen onderzoek tegen hemzelf heeft verkregen?
6. En als dat niet is voorkomen, waarom dat dan niet is geschied, zoals het in gelijke gevallen betaamt, en door wie die beslissing genomen is?
7. Mutatis mutandis geldt de voorgaande vraag ook voor het mogelijk lekken en beïnvloeden van onderzoeksgegevens van het LEBZ, een orgaan tevens vallende onder de invloedssfeer en verantwoordelijkheid van de in casu verdachte SG.
8. De minister hecht er aan te benadrukken dat de beslissing van het OM thans nog onderdeel vormt van een rechterlijke procedure. Welke maatregelen heeft de minister getroffen om te zorgen dat deze beslissing van het OM buiten het gezichtsveld en de invloedssfeer is gebleven van de verdachte in casu?
9. Met de antwoorden op de vragen 5 en 6, inzake de internationale onjuiste voorlichting, geven de ministers aan dat zij hun destijds gegeven antwoord niet willen herzien c.q. verduidelijken. Nu te verwachten is dat deze feiten door verontruste burgers zal worden overgedragen 16 aan de internationale partijen, welke pro-actieve maatregelen zullen de ministers dan nemen om hierop te anticiperen?


De advocaatkosten

10. Met het gegeven antwoord op de vragen 7 en 9 stelt de minister dat de "uiterst diffamerende beschuldiging" (het contact met een Haagse kinderpooier, red.) nauw verband hield met de functie van de betrokkene. Kan de minister aangeven op welke wijze de functie van SG is ingezet in de bedoelde contacten en wat daarvan het doel namens en belang van het ministerie was?
11. In het antwoord op vraag 7 ligt tevens opgesloten dat in de ARAR is geregeld dat een ambtenaar van rechtswege kan worden geschorst. Waarom is er geen voorlopige hechtenis ingesteld dan wel een strafrechtelijk onderzoek geopend, terwijl de minister bij het antwoord op vraag 6 stelt dat daar in feite wèl sprake van is?
12. Verder gaat vraag 7 over de door Demmink zelf aangespannen procedure tegen het AD, doch het antwoord ziet slechts toe op een andere procedure, namelijk de artikel 12 procedure. Kan de Minister het antwoord nader aanvullen betreffende de AD-zaak?
13. Met vraag 8 is bedoeld om inzicht te krijgen in alle kosten. Waarom heeft de minister een (aanzienlijk) deel van de werkelijke kosten verzwegen?
14. Er loopt een zaak "verzoek tot rechtsverklaring" van Stichting de Roestige Spijker. Dezelfde advocaat (Harro Knijff, red.) treedt hierbij namens geïntimeerde op. Worden deze kosten door het ministerie betaald? En zoja, waarom zijn die niet in het overzicht opgenomen?
15. Is het gebruikelijk dat de Minister de mogelijke pogingen van top-ambtenaren tot intimidatie en afdreiging financiert vanuit de algemene middelen? Welke maatregelen treft de Minister om de rechtsgang te waarborgen en te voorkomen dat (rechts)personen vooraf worden gedwongen om af te zien van (verdere) publicatie over zaken die het maatschappelijk belang en de vermeende corruptie bij justitie betreffen?
16. Wil de minister vraag 8 alsnog aanvullen, conform het verzochte?
17. Wil de minister vraag 10 alsnog aanvullen, conform het verzochte?
18. Een feitelijke vergoeding is iets anders dan een billijke vergoeding. Is het niet gepaster om de regels van de Raad voor de Rechtsbijstand toe te passen?
19. Als de minister de RVR-criteria deelt, zal dan ook de eventuele vergoeding van € 100.000,oo worden teruggeven aan de Staat?
20. Hoe verklaart de minister de "goedkeuring" van een declaratie door een niet langer meer werkzaam ambtenaar, en derhalve niet meer optredende vanuit de ARAR of namens het ministerie?
21. Nu in antwoord 11 wordt gesproken van een eenzijdige rechtshandeling erkent de minister daarmee de verantwoordelijkheid voor de aan de rechtszaak ten grondslag liggende gedragingen van de top-ambtenaar?

Tot zover de onduidelijkheden en onvolledigheden naar aanleiding van de oorspronkelijke vragen van onze CDA parlementariërs. Dan staan er hier direct aan gerelateerde vragen 16 open daterende van 05.03.2013. Wanneer kan de Vaste kamercommissie voor justitie hierop haar antwoorden verwachten? En zo de Kamer wenst (ik in ieder geval wel) kan ik nog een boek vol schrijven met belangrijke vragen die beantwoord dienen te worden. Gezien het verloop en de actualiteit van de zaak is het verstandig, efficiënt en effectief deze gelijk mee te nemen in de procedures. Schrijver dezes is bereid op eerste verzoek langs te komen en het een en ander toe te lichten en nader te duiden.