Aangifte bij OM tegen OM | Het Haagse Complot

Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Onze maatschappij heeft (alweer 2000 jaar geleden) wetgeving ingesteld om het samen leven in goede banen te leiden. Eenvoudige afspraken waardoor de vrijheden en de bescherming van iedere burger (in relatie tot die van anderen) maximaal (zouden moeten) zijn gewaarborgd. En als dat goed functioneert geeft dat een veilig gevoel.

Maar sommige mensen menen boven de wet te kunnen staan. Die denken dat wetten alleen bestaan om het plebs te onderdrukken, maar dat die niet voor hen zelf van toepassing zijn. Een voorbeeld van dit machtsmisbruik 1 komt a.s. vrijdag voor de rechter in Amsterdam in de zaak van de vermeende sticker-plakker. Goed besteedt belastinggeld...

Begin deze week waren er twee zittingen waarbij over de van (machts)misbruik verdachte Joris Demmink moet worden gevonnist. Maandag was er de (besloten) artikel 12 procedure waarbij de advocaat van de (vermeende) door Joris Demmink verkrachtte kinderslachtoffers van het OM verlangt dat zij op zijn minst een grondig onderzoek tegen deze (vermeende) misdadiger instelt.

En dinsdag was er de regiezitting 2 waarin bepaald is dat rechercheurs ten tijde van de in 1997 "gechilde" Rolodex-affaire alsnog onder ede bij de onafhankelijk rechter-comissaris gehoord moeten worden. Tijdens deze zitting deed de (civiele) advocaat van Demmink, mr. Harro Knijff, een bijzondere uitspraak. Hij stelde dat er gisteren (maandag 16 december, red.) een artikel 12 procedure plaats had gevonden en dat volgens de AG er geen aanwijzingen 3 waren van enig verblijf van Demmink in Turkije. De lijst met de genoemde data (waaronder 20.07.1996) zou door Baybaşin zijn opgesteld terwijl hij door de Nederlandse overheid, naar mijn stellige overtuiging (deze zaak loopt nog 4) onrechtmatig, in isolatie zat opgesloten. Een beter alibi kun je toch niet hebben!

Ik ben gisterenavond (speciaal voor de tappende AIVD: rond 19:30u, telefoonnummer bij u bekend) door Baybaşin gebeld. Hij wilde niet dat hij valselijk werd beschuldigd. Niet in Nederland en niet in Turkije. En als daarvan bewijs kon worden overlegd zou hij zijn advocaten opdracht geven deze betichters te laten vervolgen. Welnu, dat bewijs is er in de vorm van opnamen door JD-TV en BNR-radio. Dit muisje zal dus nog wel een staartje krijgen...

Een artikel 12 Sv procedure 5 houdt in dat de eiser de rechter verzoekt in te grijpen wanneer het OM, naar de gedachte van eiser, zijn/haar taak verzaakt. Het bijzondere aan deze procedure is dat het een soort van strafproces is, terwijl nog niet vaststaat dat iemand terecht als verdachte is aangemerkt. En om mensen tegen ongegronde of ongeleide beschuldigingen te beschermen vindt dit vooronderzoek van het GVO (gerechtelijk vooronderzoek) plaats achter gesloten deuren.

Daar is geen directe wetsgrond voor, behalve dan Artikel 12-f.3 6 dat stelt: "De voorzitter kan, ambtshalve of op vordering van de advocaat-generaal, bepalen dat in het belang van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, de opsporing en vervolging van strafbare feiten of op zwaarwichtige gronden aan het algemeen belang ontleend, van bepaalde stukken of gedeelten daarvan geen afschrift wordt verstrekt."

Voor het omgekeerde is wel een wetsgrond. Ten behoeve van de sociale controle op de onafhankelijkheid van de rechtspraak kan een verdachte verlangen dat een zaak juist wel in de openbaarheid wordt gehouden. Maar niet alleen de rechten van de verdachte zijn in het geding. Ook de eisen van de slachtoffers. Het is goed te begrijpen dat een slachtoffer niet wereldkundig wilt maken dat hij als kind, zwervende in de achterbuurten, verkracht is. Die privacy wil je hooguit opgeven wanneer je daarmee hoopt te bereiken dat de dader daardoor gestraft zal worden. Dat dit recht dus niet alleen geldt voor verdachten maar ook voor slachtoffers wordt te gemakkelijk over het hoofd gezien.

Het publiekelijk vrij geven van informatie uit een art.12 zitting is dan ook alleen toegestaan indien beide partijen daarmee instemmen. Het is niet enkel het prerogatief van (oud) justitiële medewerk(st)ers. Een overtreding daarvan is in beginsel strafbaar.

In de Ars Aequi publicatie staat bij paragraaf 5.5 (pag.57) gesteld dat in een tweetal zaken die in Amsterdam speelden openbaarheid werd verlangt. Volgens de (klaarblijkelijk niet geheel objectieve) auteur ging het om zaken waarbij "Niet zonder toeval in beide zaken dezelfde advocaat optrad." (vootnoot 51). Deze zaken gingen om een soort van Rishi Chandrikasing 7 geval, waarbij de verdenking van "killer-cops" diende te worden uitgesloten. En ook in de zaak Güleç vs Turkije overwoog het Europese Hof dat er sprake dient te zijn van "some form of independent and public scrutiny capable of determining whether the force used was or was not justified in a particular set of circumstances" alsmede van een "effective, independent investigation".

Het zal dan ook wel niet zonder toeval zijn dat de auteur hiervan niemand minder is dan de AG Diederik Aben die dergelijke opnies oreert. Deze zelfde AG is namelijk ook degene die al ruim twee jaar bezig is om te kijken of er sprake is van een ernstige gerechtelijke dwaling in de zaak Baybaşin en daar nòg een jaar voor nodig heeft!

Op dinsdag 17 december 2013 verschenen er diverse berichten in de media. Het gaat namelijk over een buitengewoon nieuwswaardig onderwerp met de potentie van een Watergate/NSA schandaal in de overtreffende trap. Kan dat dan? Nou reken maar! In dit geheel is met name ook het tijdstip van berichtgeving van belang.

pleegdatum	tijdstip	bron	publicatie
17-12-2013	09:30u	mr. Harro Knijff	Regiezitting rechtbank Utrecht (zie o.a. HHC 8)
17-12-2013	11:11u	Marcel Haenen	NRC 9
17-12-2013	13:05u	Toine Heijmans	Volkskrant 10
17-12-2013	13:09u	ANP	Algemeen Dagblad 11
17-12-2013	15:03u	niet vermeld	NOS 12
17-12-2013	16:55u	mr. Adèle van der Plas	BS-foundation 13

NRC	VOLKSKRANT	NOS

Wat het HHC in deze berichtgeving raakte is niet zozeer het éénzijdige aspect van de "verslaglegging" door deze Main Stream Media, maar met name de wijze waarop. Vlak voor het weekend schreef dezelfde NRC-auteur nog een wèl inhoudelijk (weliswaar oud nieuws) artikel 14 over deze zaak. De publicatie die drie dagen later volgde was daarmee zo tegenstrijdig van karakter dat het de indruk geeft van hogerhand "gestuurd" te zijn. En dat laatste is niet acceptabel en rechtvaardigd een onderzoek.

Het HHC heeft om opheldering gevraagd bij De Rechtspraak. Zowel per e-mail als telefonisch is contact opgenomen met de behandelende pers-officier. Het HHC heeft daarbij gerichte vragen gesteld, waarbij iedereen aan zijn water kan voelen dat er iets ernstigs mis is, en dit uit de hand kan gaan lopen. Maar dat is de verantwoordelijkheid van de dader en niet die van de boodschapper. De persofficier heeft in deze haar taak verzaakt en heden doe ik aangifte van deze zaak.

De aangifte ligt thans in concept klaar en zal vandaag worden ingediend. Zodra dit is gebeurd kunt u het document hier terugvinden, alsmede met het ontvangstbewijs. Komt u in in de loop van de dag nog maar eens terug.

** UPDATE (1) **

De auteur van de beide NRC-artikelen Marcel Haenen heeft contact met het HHC opgenomen. Hij formuleert in zijn e-mails de volgende punten ter verduidelijking, alsmede zijn bezwaar:

Hoezo oud nieuws?
Hoezo éénzijdig?
Hoezo van hogerhand gestuurd?
Ik wil gewoon niet ongefundeerd beschuldigd worden.

Op grond van deze laatste wens zal het HHC zijn volledige bezwaar (met antwoord van het HHC) in het blok hieronder plaatsen, daarmee gehoor gevende aan het recht op wederhoor en een volledig ongecensureerde weergave van de posities van partijen.

De volledige e-mail uitwisseling

** UPDATE (2) **

De aangifte is ingediend en kan worden gevolgd via Track & Trace met barcode: 3SRPKS421910702 en postcode: 6803AE
De zending is afgeleverd op 20.12.2013 - 05:09u

Kopie van de aangifte (webversie - zonder bijlagen)

Het HHC houdt u op de hoogte van de ontwikkelingen.

** UPDATE (3) **

JDTV Afl.141 - Regiezitting getuigenverhoor Deel 2 15

mr. Harro Knijff: "Mijnheer Kaaks had het net over de zitting van gisteren. Daar zijn stukken op tafel gekomen, door de Advocaat-Generaal die een rechtshulpverzoek heeft gedaan aan Turkije. En uit dat rechtshulpverzoek is gebleken dat bij controle van de in- en uitreisadministratie niet gebleken is dat meneer Demmink in Turkije is geweest in de betreffende periode. En ik heb nog iets dat gebleken is uit dat rechtshulpverzoek namelijk dat de data die zich in dat dossier van de officier bevinden dat die zijn aangeleverd door meneer Baybaşin."

author: Ton | published: 19.12.2013 | updated: 20.12.2013 | comments: allowed