De oplettende bezoeker heeft gisteren 1 kunnen lezen dat ik een "geschilletje" heb met de Orde van advocaten. Diezelfde oplettende lezers weten ook dat ik geen advocaat ben. Ik heb weliswaar rechten gestudeerd, maar om advocaat te worden moet je (na eerst een toelatingsexamen te hebben gedaan) ingeschreven staan bij "De Orde".

Artsen hebben net zoiets. Dat heet ook "De Orde". Ik heb weliswaar ook Geneeskunde gestudeerd, en ik ben ook alszodanig officieel geregistreerd 2, maar de Orde van artsen werkt heel anders dan de Orde van advocaten. Bovendien zit, zoals bij die inteelt juristen, in het medische tuchtrecht niet alleen maar artsen. En verder hanteren de artsen een van buitenaf controleerbaar register, maar bij de advocaten kun je nog niet eens fatsoenlijk een gepaste advocaat vinden 3, laat staan dat je weet of er over eentje klachten bestaan.

En er zijn meer verschillen. Wanneer u ziek bent kiest u uw eigen arts. Dan moet je natuurlijk wel een goede verzekering hebben. Veel van de huidige zorgverziekeraars hebben die toegang beperkt. U mag alleen vriendjes (lees: prostituees) van hen consulteren. Zelf zit ik, zoals de meeste artsen, bij ONVZ. Dat zeg ik niet om reclame voor ze te maken, maar omdat wij zelf willen bepalen wie ons mogen opensnijden als er zaken van levensbelang spelen. Bevalt een arts u niet dan gaat u naar een andere collega.

In het artikel Rechtsbijstand Toevoeging 4 is beschreven dat het bij juristen anders gaat. Uw basis-rechtsverzekering (eveneens via de belasting betaald) leidt er toe dat u soms een advocaat nodig hebt om een advocaat te kunnen vinden. En daar moet u het maar mee doen. Uw "verzekeringsadvocaat" kent geen behandelingsplicht, zoals artsen die wel hebben. En zoals bij de standaard zorgverzekeraars heeft u geen echte vrije keuze. Uw budget beperkt uw behandelaar. U kunt niet zomaar een Moszkowicz, Wladimiroff, Knijff, Knoops of andere groot-declareerder inhuren, zoals Joris Demmink en Hans Westenberg dat wel kunnen op kosten van de belastingbetaler. En over de wijze van behandeling heeft u al helemaal niets te zeggen. Maar geen Opstelten of Teeven die daar iets aan zal veranderen. Inteelt juristen beperken zichzelf niet, net als politici niet kritisch zijn op hun toekomstige werkkringen.

Kapitein Marco Kroon 5 (Den Bosch, 15 juli 1970) is de eerste militair sinds 1955 die is toegelaten tot de Militaire Willems-Orde, de hoogste militaire onderscheiding die Nederland kent.

Op deze foto is hij in gesprek met David Petraeus 6 (directeur CIA en drager van het Distinguished Service Cross) tijdens de uitreiking van de Koninklijke onderscheiding. De MWO is de oudste en hoogste Nederlandse ridderorde en wordt verleend voor daden die getuigen van "Moed, Beleid en Trouw".

Koningin Beatrix beargumenteert de uitreiking als volgt: "Hij krijgt deze onderscheiding niet voor één enkele actie, maar voor zijn optreden als leider, als militair en als mens tijdens de hele missie.".

Tijdens de vele gevechten waaraan hij deelneemt, komt niemand aan eigen zijde om het leven. Hij geeft uitdrukkelijk het bevel om gewonden te verzorgen en doden toe te dekken. Het credo: "Leave no man behind", met behoud van respect voor de vijand. Het boek beschrijft de morele dilemma's waarvoor hij zich als leider zag gesteld, en geeft een verklaring voor zijn standvastigheid tijdens het proces dat het Openbaar Ministerie kort na zijn ridderslag tegen hem aanspande. Onderzocht het ministerie haar eigen rotte appels maar eens zo grondig!

Zojuist is zijn tweede boek uitgekomen: Danger Close, waarvan u een gesigneerd 7 exemplaar kunt bestellen.

Mannen die bij het KCT hebben gediend hebben blindelings vertrouwen in elkaar. Dat bleek tijdens mijn laatste reünie (zie foto) maar weer eens. En als je dat soort mensen eenmaal kent en daar je leven aan toe vertrouwt, dan hoop je dat in de burgermaatschappij te kunnen voortzetten. Er bestaan namelijk situaties waarin je je leven toe moet vertrouwen aan artsen of juristen, bijvoorbeeld het gevecht op leven-en-dood met Kanker of tegen een corrupte ambtenaar.

Met een goede opleiding en training kun je onder de moeilijkste omstandigheden daarop terugvallen. Maar in de huidige zesjes cultuur kan menig feut zijn HBO-achtige rechtenstudie behalen. Geen enkele selectie zoals het KCT die hanteert in de VO en ECO, waarbij 90% afvalt en alleen de betrouwbaarsten overblijven. En bij die echte kerels geldt ook nog eens dat de mannen erop kunnen vertrouwen dat hun leider zuiver en rechtvaardig is en geen zaken van je zal verlangen die hij zelf niet zou doen of kunnen. Vanuit dat uitgangspunt is de kans dat je een advocaat (of Deken) treft die teleurstelt vrij groot.

Wer Ordnung hält, ist nur zu faul zum Suchen. (Wie ordentelijk is, is gewoon te lui om te zoeken.) Maar de Unordnung is luiigheid die tot niets anders leidt dan het spoor volledig bijster raken en is daarmee uitzicht- en doelloos. De advocaten hebben dan ook een Orde om elkaar in het gareel te houden. Helaas lijkt het zelfreinigend vermogen daar al net zo slecht te functioneren als in bepaalde gevallen op het ministerie, de rechtspraak of bij het OM.

Bestuderen we het soort zaken waarbij om discipline wordt gevraagd en de uiteindelijke maatregelen die worden getroffen, dan heeft dat een hoog-gehalte aan wat de man-in-de-straat dan maar een lachertje noemt. Zoals bepaalde immigranten rustig strafbare feiten begaan (in het ergste geval gaan ze naar een 5-sterren hotel), of bankiers en politici maar doen waar ze zin in hebben (in het ergste geval worden ze gepromoveerd of krijgen ze een bonus), zo ook biedt de Orde weinig Discipline. Laat staan dat de Discipline de Orde zal aanspreken. Naar mijn mening een hoog doofpotgehalte dus.

Een half jaar geleden heeft het HHC al eens wat cijfers over tuchtrecht 8 gegeven. U moet voor de aardigheid maar eens zelf wat tuchtzaken 9 bekijken. Zomaar een voorbeeldje: "Hoewel een uurtarief van € 265,- voor een stagiaire een hoog uurtarief is, is dit voor een stagiaire met relevante werkervaring niet als excessief aan te merken." 10. En bij een veertigurige werkweek is dat 10.600 euro per week (exclusief BTW en kantoorkosten!).

Even ter vergelijking: De Nationale Ombudsman, die in mijn ogen ver boven de regering staat / hoort te staan, verdient minder dan de Balkenende norm en zelfs minder in een maand dan een stagiaire in een week 11. En de kwaliteit en verantwoordelijkheid zijn toch echt niet te vergelijken (en dan hebben we het nog niet eens over "inspanning" vs "resultaat" verplichting.)

Als dat de "onafhankelijke" insteek van het juridsche tuchtrecht is, dan kun je wel nagaan dat je, zonder bijstand van een advocaat, al snel teleurgesteld wordt. Geen wonder dat het vertrouwen tanende is. En zonder zelfreinigend vermogen wordt dat alleen maar erger.