Hüseyin Baybaşin, door o.a. de BBC beschreven als Europa's Pablo Escobar 1 beschuldigde hoog geplaatste leden van de Turkse regering van betrokkenheid in de £ 25 billion (da's heel veel nullen) heroïne handel. Het BBC-artikel is achteraf geschreven in 2006, maar ontbeert wel wat basaal onderzoek. Het stelt namelijk dat Hüseyin in Nederland pas in 2002 veroordeeld werd tot levenslange gevangenisstraf en dat hij in 1998 nog een handel aan het opzetten was in Amsterdam. Maar op 27.03.1998 werd hij (voor de tweede keer) gearresteerd en zat hij sindsdien in isolatie in EBI te Vught 2. Het een sluit het ander niet uit, maar het is wel erg kort door de bocht en zonder enig aangevoerd bewijs.

Op 24.12.1995 werd Hüseyin voor de eerste keer in Nederland gearresteerd 3. En sindsdien heeft hij (nu dus al meer dan 18 jaar) onder arrest gestaan, waarvan twee jaar 1996-1997 onder huisarrest, maar ook zo'n 5 jaar in isolatie! Genoeg om een mens gek te maken. Maar dat is Hüseyin zeker niet geworden, integendeel.

Wat hij vroeger gedaan zou hebben weet ik niet. Over wat er 20 jaar geleden gebeurde is veel tegenstrijdige informatie en het meeste is pas achteraf geschreven en daarmee vatbaar voor subjectiviteit. De verhalen over de Turkse Maffia 4 zijn (achteraf) wijd verspreid. Maar zijn eigen versie schetst toch een heel ander beeld, waarbij de vinger wijst richting overheden. En dat mag uiteraard niet bekend worden. In dat geval heeft de propaganda machine goed gewerkt.

Het is op dit moment ook helemaal niet belangrijk. De reden waarom hij sinds 1995 vast zit heeft daar namelijk niets mee te maken. Hij zit momenteel vast vanwege geconstrueerd "bewijs" van iets wat zich in 1997 (terwijl hij dus onder huisarrest stond) zou hebben afgespeeld. Zijn advocate heeft dan ook (in mijn ogen terecht) een herzieningsverzoek aangevraagd, wat nu al meer dan twee jaar duurt! Leest u het artikel van dr. van der Plas 5 er nog eens op na, waarin de vergelijking wordt getrokken met de Kapitein Dreyfusaffaire.

De rechtszaken over de tweede arrestatie en de daarop volgende veroordeling tot levenslange gevangenisstraf lopen nog. Dat proces is verder in vertrouwde handen van zijn advocate Adèle van der Plas. Voor het herzieningsverzoek 6 dat bij de Hoge Raad der Nederlanden op 18 april 2011 (dat is  dagen ! geleden) werd ingediend heeft de Advocaat-Generaal Diederik Aben in ieder geval nog tot 17 juni 2014 nodig om zijn advies te kunnen schrijven. Je zal al die tijd maar onschuldig vast zitten en moeten wachten. Dat duurt lang...

Wat dan nog overblijft is zijn eerste arrestatie in 1995 7. Hoe dat voorval (althans volgens Baybaşin) is verlopen leest u in het artikel "Muizenval met afstandbediening" 8. Ik heb met Baybaşin hierover gesproken en het nodig speurwerk verricht. Mijn voorlopige conclusie is dat er een hele boel zaken aan overheidszijde niet lijken te kloppen. En de wet is daar strict in:

• Actori incumbit probatio
  De bewijslast ligt bij de aanklager.


• Actore non probante reus est absolvendus
  Als de aanklager geen bewijs levert, dient de aangeklaagde vrij te worden gesproken.
  Oftewel, een ieder is onschuldig totdat het tegendeel is bewezen.

Dat geldt zowel voor Hüseyin Baybaşin als de in dit verband genoemde Joris Demmink, die decennia lang een sleutelpositie op het ministerie van Justitie vervulde. Maar er is meer aan de hand dan de schuld of onschuld van de een of de ander. Als blijkt dat Baybaşin in 1995 ten onrechte, of beter onrechtmatig, is gearresteerd dan duidt dat op zeer ernstige corruptie binnen justitie.

En zoals gezegd: de bewijslast ligt bij degene die beschuldigd. Welnu, dat is niet zo moeilijk als ik de bewijzen maar wel overhandigd krijg. En ook daar is de wet duidelijk in: het bewijs moet overhandigd worden. Het HHC heeft deze bewijzen dan ook vier maanden geleden opgevraagd door middel van een WOB-verzoek 9. En de reactie daarop was een die ik ervaren heb als Wobstructie 10, hetgeen het wantrouwen 11 in de rechtsstaat alleen maar verder heeft doen toenemen. Het HHC heeft dan ook een hoorzitting aangevraagd bij het College van P-G en die gaat er komen.

Alvorens de zaak aan de bestuursrechter (u weet wel, die van de Raad van State van Donner) kan worden voorgelegd moet je eerst bezwaar maken ex artikel 7:1 Awb 12 bij de instantie die het eerste besluit genomen heeft. Dat lijkt een beetje op de gisteren beschreven noodwet 13 of de Rolodex-affaire: Je bent verplicht de overheid de gelegenheid te geven hun fouten te verbergen. Welnu, het HHC houdt zich aan de spelregels dus is dat gedaan.

Op 29.11.2013 om 15:06u is het bezwaarschrift 14 aangetekend verzonden 15 en om 16:01u per e-mail. Volgens artikel 7:10 Awb 16 moet een bestuursorgaan binnen 6 weken beslissen. En u raadt het al: vandaag was de deadline dus ontving het HHC gisteren een verzoek tot uitstel met 6 weken. En...

Een oproep voor een hoorzitting. Daarmee geeft het college van Procureurs-Generaal aan dat het bezwaarschrift kennelijk niet niet-ontvankelijk is en ook niet ongegrond 17 (let op de dubbele ontkenningen!).

Het HHC heeft hierover overleg gehad met de advocaten van Baybaşin en hemzelf en besloten dat de procedure wordt doorgezet. Dat betekent dat deze zitting binnen 6 weken moet plaatsvinden, wil het college de uitgestelde deadline van maximaal 6 weken halen.

De definitieve datum staat nog niet vast, maar deze zal wel op korte termijn plaats moeten vinden, al was het alleen maar omdat van het college verwacht mag worden dat deze zich aan de wet houdt en deze zaak nu binnen 6 weken afhandelt.

Nu heeft het college mij de gelegenheid geboden mijn verzoek toe te lichten 18 ex Artikel 7:2 lid 1 19 wat stelt: Voordat een bestuursorgaan op het bezwaar beslist, stelt het belanghebbenden in de gelegenheid te worden gehoord. Zoals u in het bezwaarschrift heeft kunnen lezen is Hüseyin zelf ook (of beter juist) belanghebbende en heeft daarmee ook het recht gehoord te worden.

Daarenboven is er ook nog een artikel 7.8 20 dat stelt: Op verzoek van de belanghebbende kunnen door hem meegebrachte getuigen en deskundigen worden gehoord. Dat zelf meebrengen wordt een lastige, maar deze getuige horen dat wil ik zeker. Het ligt dan ook in de rede dat de overheid zelf voor het transport zal zorgen, hoewel ik hem ook best zelf wil ophalen in PI Veenhuizen.

Dan hebben we nog de regeling zoals bepaald in artikel 7:5 lid 2 21 wat stelt: Voor zover niet bij wettelijk voorschrift anders is bepaald, besluit het bestuursorgaan of het horen in het openbaar plaatsvindt. Niet alleen artikel 6 van het EVRM 22 garandeert dat recht op openbaarheid. Het hele idee van een onafhankelijke en controleerbare rechtspraak steunt op de openbaarheid 23 van zittingen. Nu het in dit geval gaat om de belanghebbende zelf en zijn toestemming niet verhindert dat er geen openbaarheid plaats vindt zijn er geen valide redenen door het college te bedenken om hem dat recht te ontzeggen.

Het is te verwachten dat de nodige media aandacht zal worden geschonken aan deze openbare zitting. Ik zal u op de hoogte brengen wanneer de definitieve datum bekend is. Ik zal daarbij ook een verzoek doen om de hoorzitting in de Engelse taal te houden. Daarmee wordt de handicap (en soms onbetrouwbaarheid) van tolken voorkomen. (Een vraag daarbij: is de IND-tolk Çetinkaya 24 soms familie van Urfi 25 ?)

Het zal zeker uw moeite waard zijn om Baybaşin eens in levende lijve te kunnen zien. Zoals ik in het begin schreef: Hoe hij vroeger was weet ik niet, maar zoals ik hem het afgelopen half jaar heb leren kennen heb ik een groot respect voor hem gekregen. Een beschaafd man en een man van eer. De media zomaar geloven doe ik niet, en in geen enkel opzicht herken ik op dit moment in mijn persoonlijk contact iets in hem wat wijst op een maffia-verleden. Ik noem hem op basis van mijn eigen ervaring dan ook met een gerust hart mijn vriend (ook al weet ik dat de MIT dit meeleest).

Voor alle duidelijkheid: deze procedure gaat enkel om het vrijgeven van bewijsmateriaal over de (naar mijn overtuiging onrechtmatige) arrestatie in 1995. En dan niet alleen over het al dan niet bestaan van het vermeende arrestatiebevel, maar veel belangrijker over de gevolgde procedures en betrokken personen. Want dan kun je je agenda 26 wel kwijt zijn en weer terug vinden, in deze zaak mag dat geen beletsel vormen.