Uw verslaggever van het HHC was, net als zijn collega Victor Wijsman van
Waar In Holland .nl
1 en enkele MSM-ers, aanwezig bij het KG van Poch versus de Staat der Nederlanden. Voor de eerste termijn had officier der mariniers mr.
Geert-Jan Knoops een verlenging van de hem 30 minuten toegewezen spreektijd gevraagd van 15 minuten. Het pleidooi duurde uiteindelijk 01:45u.
Om ongeveer half een vloog
Marcel Haenen van het NRC de zaal uit. Hij had een bericht ontvangen waarop hij even moest twitteren
2 opdat zijn collega
Annemarie Coevert zijn "deskundigen-mening" kon meenemen in de NRC publicatie over
Joris Demmink
3 via het citaat: "
Dat is een zeer interessante ontwikkeling in deze zaak." Ha, of het is helemaal niets nieuws, of het begint pas!
4
Ook
Saskia Belleman van de Telegraaf kwam om 1 minuut voor 11 aanrennen om haar tweets
5 Qua Patet Orbis de wereld rond te sturen. Alleen als ik deze zo terug lees heb ik de indruk dat naast "begrijpend lezen" ook het vak "begrijpend luisteren" meer aandacht moet krijgen op school. Ik zie haar tweet-verslag slechts als een op-een-volging van losse zinnen, zonder het verband daarin te doorgronden. Laat het HHC dan maar een poging daartoe wagen aan de hand van de live-emoties van Knoops.
De officiële lezing van wat er gebeurd is leest u in het overzicht bij de NOS
9
en de stigmatisering zoals "
Dodenpiloot Poch rommelde met logboek"
10 kunt u overal terug vinden: schuldig totdat het tegendeel bewezen is.
Daarom eerst even de feiten over een pilot-logbook. Vanaf de allereerste lesvlucht wordt iedere gemaakte vlucht geregistreerd. Zowel in je logbook als in het vluchtplan. In command, of als bijzitter, de luchthaven van vertrek, tijdstip, POB (persons on board), hoeveelheid brandstof, route, bordercrossings, ETA, uitwijkhaven, etcetera. Tevens staan hierin de ratings van de toestellen waarop je hebt afgevlogen.
Daarnaast worden ratings ook genoteerd op je brevet. Het is net als met een rijbewijs: als je op een scooter kunt rijden kun je daarom nog niet op een 18-wiels-truc met aanhanger rijden. Of andersom, iemand met een B-bewijs voor een auto kan nog geen Ferrari of 1000cc Kawasaki motor in bedwang houden. Verder houd je een logboek bij van het toestel. Het aantal vlieguren sinds de laatste inspectie- en onderhoudbeurt wordt genoteerd, en daarin ook wie de piloot was. Rommelen is haast onmogelijk. Een enkele correctie zie je vaak. Zo vul je bijvoorbeeld vooraf de vertrektijd in, want tijdens het opstijgen is dat wat lastig. Krijg je dan een delay, dan moet je dat naderhand wijzigen. Allemaal heel normaal, zoals commodore
Steve Netto in de zaak Poch heeft vastgesteld in een uitgebreid rapport
11.
Het kwalijke wat er met de logboeken is gebeurd is niet dat er een enkele wijziging of doorhaal in staat (wat normaal is) maar de wijze waarop de Nederlandse Staat deze heeft geconfisqueerd, vervolgens maanden lang achtergehouden omdat dit ontlastend bewijs was, en later alsnog aan Argentinië heeft overhandigd. Maar die handelswijze leest u niet terug in de MSM, terwijl dat nu juist raakt aan de kern van de zaak. Verderop meer.
Van de Staat was
afwezig Marianne
Hirsch-Ballin
6, maar waren gekomen mr.
Willem Heemskerk, mevr.
E. van der Tholen (Min VenJ), mevr.
A. Haitsma (Min BuZa) en dhr.
R. de Groot (Min VenJ). Ministeriële medewerkers die wel hun salaris willen ontvangen maar het "
nicht haben gewusst" dat, wat Knoops noemt "
We dicht tegen een gerechtelijke dwaling aanschurken".
Knoops heeft zich daarbij zorgvuldig en terughoudend uitgedrukt en om dat te begrijpen moet u met eigen ogen kijken
7 naar wat er gebeurd tussen de 07:30 - 09:00 minuut! Als ik een passende term zou moeten bedenken voor het "bedenkelijke optreden" van de Nederlandse Staat in casu, dan komen bij mij gedachten op als corrupte niemand ontziende misdadigers, of emotieloze inteelt neuroten die zich masturberen over "excessief formalisme". Maar ja, dat kan je niet zomaar zeggen in een rechtszaal.
Laat me daarom de achtergrond van het verhaal van Knoops geven opdat u uw eigen terminologie kunt bedenken, zodat het HHC zich kan vrijpleiten met "dat zijn uw woorden".
Want in de tweet van Saskia leest u "
Kern van uw betoog is dat dit in Nederland nooit zou zijn gebeurd." De goed verstaander die doorgrond wat Knoops diplomatiek stelt hoort echter de werkelijkheid achter dit drama:
Dit kan alleen in Nederland gebeuren!
De
Erga Omnes
7 verplichting stelt dat een land het
IVBPR
8, het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten van de Verenigde Naties, en haar afgeleide het
EVRM, niet als een dode letter mag zien maar een actieve verplichting heeft tegenover haar burgers. En uit die verplichting komt de staat een
pro-actieve rol toe in de bescherming en ondersteuning, en niet in de (onrechtmatige) vervolging.
De kern van de zaak is dat Poch van Nederland verlangt dat het hem (op zijn minst financieel) steunt in de bescherming van zijn rechten. En die verplichting komt niet alleen voort uit de Erga Omnes, maar bovenal uit het onrechtmatig handelen, en de daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid, van de Nederlandse Staat. Of eigenlijk moeten we het niet de Staat noemen, maar een paar persoonlijke individuen die (in de waan dat zij daartoe gemachtigd zijn door het volk) zich het onrecht hebben toegeëigend gewone burgers te offeren.
Tijdens het kabinet Balkenende IV (22.02.2007-14.10.2010) met op justitie het duo
Ernst Hirsch Ballin /
Nebahat Albayrak (nu begrijpt u ook waarom Marianne Hirsch-Ballin zich ter elfder ure heeft teruggetrokken) heeft Nederland de Transavia piloot Julio Poch, via Spanje, uitgeleverd aan Argentinië. Willens en wetens is
achtergehouden dat Poch al sinds 2006 onderwerp was van een "oriënterend (opsporings-)onderzoek" in een strafzaak waarbij Poch als "verdachte" werd gezien bij de verdwijningen in 1976-1983 in Argentinië. Het betreft de periode dat
Jorge Zorreguieta, vader van de namens Nederland gevolmachtige
Máxima, Staatssecretaris van Landbouw was, in dat land het meest belangrijke departement en waarvan onder zijn verantwoordelijkheid in 1976 de biologe Marta Sierra was "verdwenen".
En dat "onderzoek" draaide om een
dubbele "de auditu" verklaring van één ex-collega, de
G.J. Engelkes, die stelde dat hij van twee collega's gehoord had dat Poch tijden een diner had gesproken over "
wij voerden dodenvluchten uit". In de zin van "
Wij Nederlanders moordden in Indonesië opstandelingen uit" of "In Srebrenica werkten
wij mee aan de genocide".
Het is nog minder dan de notariële verklaringen van de oud gevangenisdirecteuren
van Huet en
Molenkamp over de bij MinJus werkzame
Stolk-'s-Gravesande. Toch zit
Joris Demmink, zelfs niet na de uitspraak van gisteren
9 in voorarrest in een Turkse cel.
Maar het gaat veel verder. Op 14 juli 2008 heeft
Nederland Argentinië ingelicht. Dus niet andersom! En daarbij pleegt Nederland glashard
valsheid in geschrifte door te liegen by proxy tegen Argentinië (iets wat Knoops diplomatiek "ernstige denaturatie" noemt). Vervolgens doet Nederland een inval bij Poch, neemt zijn logboeken in beslag, en worden die
(ontlastende bewijzen) maandenlang achtergehouden voor de Argentijnse aanklager en de verdediging van Poch. En die in beslag name was niet zomaar toevallig maar in een
gecoördineerde actie, net voordat Poch gearresteerd zou worden. Vergelijk het maar met de Cold-Case '95 van Baybaşin
10.
Onder punt 3 concludeert Knoops dan ook: "
Nederland heeft ten onrechte ongeclausuleerd meegewerkt aan het initiëren van het strafproces in Argentinië en Nederland is feitelijk 'medeplichtig' aan de gevolgen van het strafproces en de schendingen door Argentinië."
Maar nu begint het pas: Staatsecretaris
Fred Teeven heeft als Kamerlid een fel standpunt ingenomen om Poch vervolgd te krijgen. En wat gebeurt nu? De Raad voor de Rechtsbijstand was bereid (en heeft dat zelfs ook gedaan) om Poch te ondersteunen. Maar Teeven heeft dat vervolgens actief tegengehouden. Zeg maar het tegenovergestelde van wat
er-is-niets-gevonden-en-er-zal-ook-niets-gevonden-worden Ivo Opstelten heeft gedaan bij Joris Demmink. Dit heeft het niveau van een complot toch echt ver overstegen. Hier worden de primi inter pares, of wellicht is het beter om te spreken van partners-in-crime, duidelijk wat meer gelijk behandeld dan hun gelijken.
De Staat begrijpt inmiddels haar laakbare handelen en nalatigheid en de daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid. Ze wil dus aan
damage control doen. Om te voorkomen dat deze aansprakelijkheid voor crimineel Staatsgedrag in rechte wordt vastgesteld zijn ze bereid te schikken. En dan wordt het lastig. Wat zal Poch doen? Genoegen nemen met een voorschot om zijn juridische kosten te kunnen dekken of principieel door te gaan volgens de Willem Oltmans doctrine en de echte criminelen op justitie te laten vervolgen? Als er een uitspraak op 11.02.2014 wordt gegeven dan weten we het. Dan is mediation niet gelukt.
21.01.2014: Pleitnota mr. Knoops
21.01.2014: Pleitnota mr. Heemskerk
21.01.2014: Videopnames op WaarinHolland.nl