Op grond van de versie van Baybaşin betreffende zijn arrestatie in 1995 zijn er vragen gerezen die om duidelijkheid vragen. Het HHC heeft namelijk onderzoek gedaan naar de gebeurtenissen destijds en is tot de tussentijdse conclusie gekomen dat meer bewijs nodig is. Er is dan ook een WOB-verzoek ingediend bij het betreffende arrondissement Breda om die informatie boven tafel te krijgen. Maar dat verzoek werd afgewezen.

Daarna is er een bezwaarprocedure gestart teneinde alsnog af te dwingen dat de gevraagde informatie werd vrijgegeven. Binnen die procedure vond vandaag de hoorzitting. 1 plaats. Maar alvorens het zo ver was waren er in de aanloop naar de hoorziting ook nog wat te nemen horden. Zo is er een herzieninigsverzoek ingediend waarop niet tijdig beslist werd. Uiteindelijk is een oproep aan de Kamerleden 2 gedaan.

Eerst de repsons van de Kamerleden. Na een aanvankelijke oproep op vrijdag de 23e was de respons nogal wisselend. Deze respons hebben we gepubliceerd en opvallend was dat dit onmiddelijk heeft geleid tot een gedragswijziging. Alle theorieën over goed gedrag belonen ten spijt, onacceptabel gedrag afstraffen lijkt nog steeds beter te werken. Vrijwel iedereen gaf gisteren een leesbevestiging en de auto-reply is bij diverse kamerleden goed geüpdate. Er is dus in de wandelgangen veel over gepraat en er zijn maatregelen genomen. Dat schept hernieuwd vertrouwen.

Er waren uiteindelijk twee inhoudelijke reacties. De eerste was van Alexander Pechtold (D66) 3 en de tweede kreeg ik vanmorgen binnen van Diederik Samson (PVDA) (klik op de afbeelding links).

Wanneer je een reëele vraag stelt is het belangrijk dat je verzoek serieus wordt genomen, ook al krijg je niet altijd het antwoord waar je op hoopt. De persoonlijke reactie geeft in ieder geval wel het gevoel dat er over is nagedacht. Soms is dat beetje aandacht al voldoende.

Wat wel bleef staan is de onduidelijkheid over het herzieningsverzoek over de hoorzitting zelf. Dat besluit is niet tijdig genomen, waardoor de belangstellenden in onzekerheid werden gebracht. In die zin heeft het geleid tot wat ik heb ervaren als een sabotage van de hoorzitting. Daardoor konden de geplande opnames van JDtv-producties 4 niet doorgaan, hoewel er een specifiek verzoek, conform de persrichtlijn, was ingediend om opnames te maken.

De opkomst was mede daardoor dan ook beperkter dan verwacht. Te weinig om de Amsterdam Arena te vullen maar weer te veel voor het kleine zaaltje. Het publiek was echter zeer coöperatief en nam genoegen met zitplaatsen op de grond. Onder de bezoekers waren er weinig journalisten van de MSM. Wel heb ik onder de bezoekers de presentatrice van de internet-radio Talk2Myra 5 gezien.

Aan iedereen die vandaag aanwezig was om hun steun te betuigen aan Baybaşin: reuze bedankt! Een aantal van hen heb ik al eens eerder ontmoet, o.a. bij de rechtszaken die simultaan spelen tegen Joris Demmink. Ook al ken ik sommigen bij hun naam, omwille van hun privacy zullen ze het moeten stellen met een algemeen en anoniem bedankje.

De hoorzitting zelf verliep ontspannen. Hüseyin Baybaşin was niet aanwezig. De voorzitter deed zijn best om de zaak te de-escaleren. De truc van good-cop/bad-cop werkte in zo verre dat er redelijk informeel kon worden gesproken. Het publiek heeft zich daarbij voorbeeldig gedragen. Mijn oud-collega's of dienders bij de BBE, Bijzondere Bijstands Eenheden, waren niet opgetrommeld. Wel verlangde de voorzitter dat er geen opnamen werden gemaakt. Hoewel dit niet kon worden afgedwongen heb ik me daar toch aan gehouden en er ook geen punt van gemaakt voor de aanwezigen. Niemand heeft geprotesteerd. Het openbare karakter met de vele getuigen was voldoende om toezicht te houden op het proces.

Ik heb vooraf een pleitnota opgesteld en deze ingediend als processtuk. Daarmee vormt deze een onderdeel van het dossier. Ter zitting heb ik me beperkt tot een toelichting van de omstandigheden destijds in 1995, zoals deze onder hoofdstuk 4 staan vermeld.

Er zijn verschillende levensvisies. Enerzijds Niet het doel maar de reis zelf is belangrijk en anderzijds Linksom of rechtsom, maakt niet uit, als je er maar komt. In deze zaak zijn de gevolgen van de aantoning van een eventuele onrechtmatigheid niet van spoedeisend belang. De juistheid is belangrijker dan de snelheid. Baybaşin zit daarvoor immers niet meer in de gevangenis.

Juristen zijn altijd wat cryptisch in hun uitlatingen. Ze durven vaak niet rechtstreeks te zeggen wat ze bedoelen en gebruiken dan een omweg om je je eigen conclusies te laten trekken: dat zijn uw woorden. Ik zal dan ook in mijn woorden weergeven wat ik denk dat er gebeurd is.

Aanvankelijk werd in de zitting over en weer afgetast wat ieders standpunt was. De naam van de website "het Haagse Complot" geeft een associatie met ongeremde en ongefundeerde complottheorieëen. Niets is minder waar. Het HHC beoogt juist door de roddels heen te prikken en controleerbare feiten boven water te krijgen. Zo is tijdens de gehele hoorzitting de naam "Demmink" niet gevallen. Uiteraard wel de naam "Hillenaar", omdat hij betrokken is in deze procedure, en mogelijk zelfs ten tijde van 1995.

Door deze opstelling werd het college wat toegankelijker en kregen we uiteindelijk zelfs toezeggingen. Of dat het doel of het pad is, is me nog niet duidelijk. Gaandeweg werd medegedeeld dat het OM op de achtergrond ook onderzoek heeft gedaan en de bewuste papieren die waren opgevraagd heeft getraceerd. Voor wat ik heb begrepen zullen deze alsnog beschikbaar worden gesteld. Maar daarbij werd een voorbehoud gemaakt, verpakt als een cadeautje.

Om alles even duidelijk te krijgen: er is sprake van twee arrestaties. De eerste in 1995 en de tweede in 1998. Het WOB verzoek is vier maanden geleden ingediend bij de instantie die verantwoordelijk was voor de eerste arrestatie, namelijk het OM in Breda. Op de juiste plaats dus. En, anticiperend op trucjes, is een beroep gedaan op de doorzendplicht. Dat houdt in dat de overheid het zelf maar moet uitzoeken als de geadresseerde niet de juiste is. De verantwoordelijkheid ligt op dat moment bij de ontvanger van het verzoek.

Toch zou daarbij er het een en ander mis zijn gegaan en was er een verwarring over het strafdossier van de tweede zaak wat weer bij het Ministerie van Justitie zou liggen. De aangeboden oplossing is nu als volgt. De huidige WOB-procedure wordt procedureel netjes afgemaakt. Er komt dus een uitspraak met beroepmogelijkheden.

En daarnaast zal het OM, o.g.v. de doorzendplicht, ons verzoek opnieuw indienen bij het ministerie. Het goede nieuws: "Hiermee gaan geen rechten verloren". Zeg maar twee voor de prijs van één, compleet met alle beroepsmogelijkheden er op en eraan. De stukken zijn gevonden, of ze ook openbaar worden gesteld is een tweede, maar er wordt aan gewerkt. Gratis en voor niets.

Vanuit het glas is half leeg principe hebben ze met deze actie tijd gekocht. Uitstel zonder afstel. Vanuit het glas is half vol principe is er progressie geboekt en is bevestigd dat er uitzicht is op duidelijkheid. Zowel Baybaşin als ik hebben hierover geen haast. Liever goed dan half. Ik zelf ben dan ook gematigd positief uit de zitting gekomen. Maar daarbij hanteer ik nog wel de overtuiging: Eerst zien en dan pas geloven. We houden u op de hoogte van de ontwikkelingen.