Het beeld dat Harry Lensink, crime-journalist bij
Vrij Nederland
1, in de opening van zijn artikel schrijft past bij mijn beeld van een maffia-organisatie. "
Wellicht klinkt er muziek, bijvoorbeeld een aria uit Bellini's Norma, een van zijn favoriete opera's." De indirecte mededeling uit het vonnis van de RVDJ speelt nog door mijn hoofd: "
I'm gonna make you an offer you can't refuse!", waarna Panorama en Gay-krant
2 met de gedachte aan "betonnen schoenen" toch al snel tot "andere inzichten" waren gekomen.
Verder schrijft Harry en ik vat het maar even samen: "
Demmink drinkt een glaasje pomerol Château Pétrus met zijn intimi. Mensen die steunden op zijn discretie. Een enkele vrouw die pontificaal voor hem zijn gaan staan toen hij keer op keer onder vuur kwam te liggen."
Tot slot wordt voormalig verslaggever Fred de Brouwer geciteerd: "
Kijk die Baybaşin is geen lekkertje. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij slachtoffer is geworden van dit smerige spel. De beerput is niet Demmink, de beerput is dat zo veel mensen ervan afwisten. Hij krijgt natuurlijk een prachtige afscheidsreceptie. Daar is half bekend Nederland, die likken allemaal zijn reet en zijn stiekem blij dat hij weg is."
En
Joris Demmink schrijft daarover zelf aan Vrij Nederland:
"
Zoals u terecht constateert heb ik er de afgelopen jaren voor gekozen geen directe contacten met de media te onderhouden. Het heeft mij altijd minder passend geleken als persoon naar buiten te treden, waar de aandacht zich vooral op de functie zou behoren te richten. En daarvoor was en is een uitstekende Directie Voorlichting beschikbaar , die zeer in staat is vragen te beantwoorden."
Ook schrijft hij: "
In het zg Rolodex-onderzoek (7 Mb)
4 komt mijn naam, voor zover ik weet , in het geheel niet voor."
Een belangrijke vraag (en later in deze artikelenreeks zult u begrijpen waarom) is wie deze directeur van de Directie Voorlichting (in professioneel opzicht) is. Wat mag ze, wat weet ze, wat moet ze en wat doet ze? Het HHC zoekt dat voor u uit.
Het afgelopen jaar hebben we het fenomeen van de verloren gewaande agenda's mee mogen maken. In september berichtte het
HHC
14
"
Wat betreft de nieuw toegevoegde bewijsstukken persisteerde Knijff dat zijn cliënt alleen in 1975 en 1986 in Turkije is geweest en verder nooit. Demmink zou zijn eigen agenda (redactie: die tijdens het OM onderzoek reeds vernietigd was?) er op na hebben geslagen en op 20.07.1996 was hij in Nederland en enkele dagen later in Brussel. Volgens Demmink zijn eigen zeggen over zijn eigen agenda althans." Drie maanden later herhaalde het
NRC
15 dat bericht nogmaals en ook het
KN
16 meldde dit heugelijke feit.
Niet alleen de thuis werkster van Demmink raakt wel eens stukken kwijt, ook op het Ministerie van Justitie verdwijnen er soms zomaar wetten.
Die heten dan "
vervallen per 20.12.2011" en ook daar worden ze "
met terugwerkende kracht naar 01.07.2011" weer teruggevonden. En laat die verloren gewaande regeling nou óók net over Joris Demmink gaan...
Een goede reden om eens te kijken wat de
typex allemaal heeft weggestreept. Dit is voornamelijk terug te vinden in artikel 3. Waar de SG eerst nog de macht had om ondermandaat te verlenen aan: (a) een directeur-generaal; (b) de plaatsvervangend secretaris-generaal; (c) de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding; (d) het hoofd van de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid; (e) andere bij het ministerie werkzame ambtenaren, voor zover zij niet ressorteren onder een directeur-generaal, is deze in 2011, het jaar kort voordat Demmink met pensioen ging,
fors ingeperkt. Enkel de bepaling (e, nu b) is blijven bestaan en (a) hoofden clusters is toegevoegd. Zijn opvolger is dus minder machtig geworden.
Het is zeker de moeite waard om hier een WOB-verzoekje aan te wijden: Wat is de motivatie geweest voor deze inperking van de macht van de SG? Op wiens initiatief is dit gebeurd en wat was de aanleiding? Maar daar hebben we de Tweede Kamerleden voor. Die worden er tenslotte voor betaald, het HHC niet.
De interesse voor dit artikel beperkt zich tot de bevoegdheden van de Directeur van de Directie Voorlichting. Zij werd aangesteld in 1995 (hoe toevallig?) en lijkt sindsdien de werkster van Demmink op het Departement te zijn, met als voornaamste taak: (wit)wassen.
Wat dat betreft heeft
Bram Moszkowicz het beter bekeken. Hij heeft geen werkster en doet de was zelf met Robijn. Alleen is hij daar
dvoor weer zijn baan kwijt geraakt. Dat zal dan ook wel de reden zijn waarom het OM met haar "oriënterende onderzoek" niet alle vuile was heeft willen witwassen. Mogelijk waren ook zij bang hun baan kwijt te raken als ze te veel de vuile was buiten zouden hangen.
In ieder geval is gebleken dat de Minister inderdaad de eindverantwoordelijke is en dat de DG-voorlichting de bevoegdheid heeft om namens de minister of Joris Demmink de zaak bij de RVDJ te vertegenwoordigen. Ook heeft zij de bevoegdheid om informatie te verstrekken zoals gevraagd kan worden in aan het Ministerie van Justitie gerichte WOB-verzoeken. Maar toch, met al die verdwijnende agenda's, verdwijnende IAB's en verdwijnende ministeriële regelingen ben ik benieuwd wat er nog meer voor documenten kunnen "verdwijnen".