Vorige maand heeft de hoofdredacteur van het KN een complete pagina besteed (en daarover ook een teaser geplaatst op hun website 1) aan het verhaal van uw HHC-verslaggever en de diplomatieke verhoudingen die daarbij spelen tussen Turkije en Nederland.

Een soort van Diplomatieke rel met Turkije verhaal van Bram Vermeulen 2, maar dan tot de 10e macht. Het laat zich dan ook echt niet tot een boek van 1000 pagina's samenvatten, laat staan tot één pagina in de krant.

Ondanks de complexiteit en omvangrijkheid van het probleem heeft het KN een goed verhaal weten neer te zetten, hetgeen ook de aandacht trok van de Tweede Kamer en dan met name de Christelijke partijen. Pieter Omtzigt (CDA) belde me direct op om te kijken hoe hij kon helpen, en Joël Voordewind (CU) heeft er zelfs Kamervragen 3 over gesteld aan de Minister van BuZa.

Opvallend was ook dat over het "flutprobleempje" van de VPRO-verslaggever alle media en radiouitzendingen vol stonden, maar over het vele malen grotere en serieuzere probleem van uw HHC-verslaggever alleen het KN de moed had hierover te publiceren. De overige MSM durfden (of wilden) het niet aan. De titel was door het KN dan ook goed gekozen, hoewel voor het woord houdgreep wellicht wurggreep mag worden gelezen.

De Minister heeft hierop inmiddels schriftelijk geantwoord. En in dat antwoord staat werkelijk niet één zin die juist is. Sterker nog met vrijwel ieder woord dat is opgeschreven is de Kamer (aantoonbaar) onjuist voorgelicht. En dat laatste kan niet voortkomen uit onwetendheid, zoals u kunt opmaken uit de e-mail van 27.02.2012 van de Ambassade. Het HHC heeft dit namelijk voorzien en de Ambassade er expliciet op geattendeerd dat het "Wir habes es nicht gewusst" niet zou opgaan. Ze zijn volledig op de hoogte en daarmee aansprakelijk 4 door nalatigheid.

Ik ga daarin nog een stap verder. Ik vind dat hier sprake is van valsheid in geschrifte en smaadschrift. En het "willens en wetens" (en daarmee opzet) staat vast, zoals u kunt opmaken uit het antwoord uit 2012. Verstoppen achter "ik wist het niet" gaat niet op, nog los van het feit dat er een ondezoeksplicht bestaat en de Awb voorschrijft dat de overheid zorgvuldig moet zijn in haar besluiten.

Of de Kamer de Minister ter verantwoording gaat roepen voor de opzettelijke misinformatie weet ik niet. Maar zelf zal ik in ieder geval wel de president van de Hoge Raad verzoeken om opdracht te geven tot strafvervolging. En om deze procedures niet voor de voeten te lopen geef ik u nog niet alle details, op eentje na.

De Minister beschuldigt mij (pagina 3 punt 4) van: "de weigering om betrokkene toe te laten tot het Turkse grondgebied zou voortkomen uit een strafrechtelijke veroordeling". De Minister zegt dus dat ik een strafblad zou hebben. Nu is het woordje "zou" al ongepast, want dit geeft aan dat de Minister daar geen onderzoek naar heeft gedaan. Maar ook door de ABBB uit de AWB aan zijn laars te lappen vertelt de Minister een klinklare leugen, aangezien de Minister weldegelijk goed geïnformeerd is.

Maar goed, zoals verzocht in de e-mail van de Turkse ambassade was ik gisteren naar Rotterdam. Ik wilde een officiële notariële verklaring dat ik geen strafblad heb. Na eerst een tijd buiten in de regen in de rij gestaan te hebben voordat ik naar binnen kon, heb ik in het totaal drie uur (10:38 - 13:34) aldaar moeten wachten, terwijl de consulair medewerkers op zoek waren naar mijn strafblad. Mijn blanco strafblad. Mijn niet bestaande strafblad.

En dat leverde veel problemen op. Het bewijsstuk was namelijk niet kwijt, zoals alle andere bewijsstukken in deze JD-reeks. Het heeft nooit bestaan. Ik ben nog nooit veroordeeld geweest, integendeel, ik ben door de Turkse rechter tot nu toe nog altijd in het gelijk gesteld en vrijgesproken van alle valse aanklachten. En dat ondanks alle initimidatiepogingen, getuigenbeïnvloedingen en andere manipulaties (en ik druk me nu heel netjes uit) van de corrupte rechter van de Hoge Raad die mijn tegenstander was.

Eerst dachten de ambassademensen dat het aan het computersysteem lag. Daarna dachten ze dat het kwam omdat ik een buitenlander was. Maar ook onder mijn Turkse TC-registratienummer konden ze geen strafblad van mij vinden. Uiteindelijk hebben ze besloten dat ze zouden vragen of ze misschien in Ankara mijn niet bestaande strafblad niet kunnen vinden. Wanneer ze het niet gevonden hebben krijg ik daarover nog bericht.

Ik kan op die bureaucratische onzin niet wachten. Iets wat niet bestaat zullen ze nooit vinden. Ook niet in Ankara. Maar ondertussen lopen de procedures hier in Nederland wel door. Zo heb ik een beschikking van BuZa gekregen (kenmerk: MinBuza-2014.90140, gedateerd 21.02.2014) dat ik voor 07.03.2014 aan de Bestuursrechter moet voorleggen. Ik heb dus haast. Daarnaast heb ik nog een brief van BuZa ontvangen (kenmerk: DCM-MB-BC-12-11885 met dagtekening 06.03.2014) en nu dan ook nog de beantwoording van de Kamervragen op 14.03.2014.

Zoals de trouwe lezers van dit blog weten heb ik afgelopen week aangifte 5 gedaan tegen het Nederlandse Ministerie van Justitie bij de president van de Nederlandse Hoge Raad 6. En de komende week gaat een dergelijk verzoek eveneens uit over Minister Timmermans van BuZa. Ik heb me jarenlang meegaand, begripvol en diplomatiek opgesteld. Maar dat is nu over. Ik heb zo enorm veel bewijs en zo veel tegenwerking gekregen dat de tijd is gekomen om de tegenaanval in te zetten. Wat een vergissing hebben zij zich gemaakt om mij als tegenstander te kiezen!