Afgelopen vrijdag, tegelijk met het verhoor van Henk Krol 1 in de civiele zaak van de Roestige Spijker vond de regiezitting plaats in de ontnemingsprocedure van de Koerdische zakenman en (mede)oprichter van het Koerdisch Parlement in Ballingschap Hüseyin Baybaşin. Nou ja, regiezitting...

Hüseyin Baybaşin, ik noem hem de Koerdische Nelson Mandela, is op 24.12.1995 volstrekt onrechtmatig, herstel op volstrekt criminele wijze, gearresteerd. Door de Nederlandse overheid in opdracht van Turkije. Op dat moment was de Directeur Generaal Vreemdelingenzaken Joris Demmink. Nu is vastgesteld dat er geen internationaal-arrestatie-bevel (IAB) door Interpol is uitgevaardigd èn wèl is vastgesteld dat het op "informele" (lees: illegale) wijze is gegaan, kan het niet anders dan dat dit via Joris Demmink moet hebben verlopen. Hij was (op minister Sorgdrager na) de eindverantwoordelijke en beslissingbevoegde.

Daarmee is niet alleen vast komen te staan dat JD crimineel heeft gehandeld, maar tevens dat hij ernstig misbruik heeft gemaakt van bevoegdheden. En dan heb ik het niet over oneigenlijk gebruik van overheidsgelden of het inzetten van publieke middelen voor privé gerief, maar over de mogelijke deelname aan een criminele organisatie, het staatsondermijnend handelen, en in ieder geval wetenschap van spionage activiteiten voor een buitenlandse mogendheid. Hoogverraad dus.

Sindsdien zit Baybaşin ten onrechte vast. In een Nederlandse cel. Levenslang op vervalsingen door onze eigen overheid begaan. En door rechters die op zijn zachts gezegd incompetent moeten zijn, maar wellicht medeplichtigen in diezelfde criminele organisatie.

Niet alleen is Baybaşin opgesloten, waarvan bijna 6 jaar in een onmenselijk regime, met strikte isolatie, maar ook zijn al zijn bezittingen ontnomen. Ik ken geen betrouwbare details. Ik heb Baybaşin er nooit naar gevraagd. Het kan me niets schelen en het gaat me niets aan. Maar het moet in de tientallen zo niet honderden miljoenen lopen.

Een rechterlijke uitspraak over een hotel in Brighton stond twee maanden geleden nog in het register bij de rechtspraak maar is nu verwijderd. Maar het HHC heeft uiteraard een backup 2. Ook beschikt het HHC over een niet bevestigd rapport van de BBC waarbij een schatting wordt gemaakt 3. Het gaat om veel waarde.

En dat probleem wordt nog groter, zoals in de tabel hier links aangegeven. Neem een bedrag van 10 miljoen euro. Wanneer er rente moet worden betaald zijn er twee ratio's: de wettelijke rente (4%) en de handelsrente (7%). Gezien het zakelijke schade aspect is die laatste van toepassing. En dan met rente op rente. Via de Netto Contante Waarde berekening geeft dit in de vigerende looptijd bijna een verdriedubbeling.

10 miljoen stelen wordt 30 miljoen terugbetalen!

En daarvoor moeten primair de leden van de criminele organisatie die dit op hun geweten hebben verantwoordelijk worden gesteld. Gelukkig zijn dat er nogal wat. Eén advocaat van Demmink is goed voor 3 miljoen 4. Maar er zijn meer advocaten die een uiterst dubieuze, nalatige en wellicht verdachte rol hebben gespeeld. Denk daarbij aan het kantoor Wladimiroff, aanvankelijk advocaat voor Baybaşin, hem bewust misleidende, en vervolgens overlopen naar Demmink. Dat wordt natuurlijk geen tuchtzaak maar een strafzaak.

Dan hebben we de diverse ministers, rechters, openbaar aanklagers, tolken. Maar er zal ongetwijfeld nog een fors deel overblijven voor de belastingbetaler. Tenzij bewezen kan worden dat het Koningshuis hierin betrokken is. Erwin Lensink, beter bekend als de waxinelichtjegooier, deed daartoe in Utrecht een poging 5. (En als u goed kijkt in HD-kwaliteit ziet u een aantal bekenden, waaronder ook uw HHC-verslaggever). Als iedereen hoofdelijk aansprakelijk kan worden gesteld dan zijn de financiële risico's voor de burger voorbij. Volgens het principe van de overheid: de vervuiler betaald.

JD-tv heeft een verzoek ingediend en de gehele rechtszitting mogen opnemen 6. Met allerlei beperkingen uiteraard. Zo mocht Baybaşin niet in beeld worden gebracht, hoewel hij daar zelf uitdrukkelijk toestemming voor heeft gegeven en om heeft gevraagd. Hoezo fair trial artikel 6 EVRM?

De rechters die hierover moeten oordelen zijn mevr. mr. Anne-Marie A.M.G. Smit, sinds 1991 in Limburg in het vak (en speciaal voor de complottende bezoekers: voorzitter van de 'roze balletten' BAMA), mr. F. van Es, sinds 1998 in Zeeland in het vak en mr. A.R. Hartman, sinds 2001 in Rotterdam actief, en daarnaast bijzonder hoogleraar bestuursstrafrecht, en daarmee deskundige hoe hij de overheid moet aanpakken, maar tegelijkertijd ook lid van DASEC die de financiële belangen van de EU moet beschermen.

De naam van dat type die zich links achter de monitor verstopt, voortdurend met zijn hand kwasi-nonchalant in zijn broekzak stond, en die meende dat Lice (in Turkije vlakbij Diyarbakır, Baybaşin noemt het overigens Koerdistan) lijkt op Nice (in Frankrijk), gaat u nog wel krijgen op het moment dat het HHC een strafaangifte gaat doen tegen de volstrekte incompetentie, onbenulligheid, onverschilligheid, leugenachtigheid en illegale praktijken van deze openbaar aanklager. Maar daarover later meer.

De beëdigde tolk 658 8 vertaalde van Nederlands naar Engels en vice-versa, en deed dat keurig, vlot en efficiënt. Toen de rechter de naam van Baybaşin wilde verifiëren deelde hij mede dat hij zijn oorspronkelijke naam heeft gewijzigd in GIJZELAAR, wat een hilarisch lachsalvo op de tribune opleverde.

De behandeling van Baybaşin daar kom ik straks nog wel op. Eerst vertel ik u hoe het publiek werd behandeld. Ondanks dat er in een Utrecht een high-profile zitting speelde was er toch nog een behoorlijke opkomst, met daaronder bekende namen als Boudine 7, Myra 8 en Robert 9. Daarnaast waren er veel Koerden, een paar Armeniërs, maar ook familieleden van mij.

En het sfeertje begon weer precies hetzelfde als afgelopen zomer in Amsterdam 10. De bezoekers moesten boven achter kogelvrijglas op de tribune 11 plaatsnemen, niets geleerd hebben van mijn klacht bij Carla Eradus 12. Ook al hebben ze van de week een "vertrouwenspersoon integriteit" 13 ingesteld en fraaie protocollen gemaakt, er zit toch niets anders op dan opnieuw een klacht in te dienen. Ik pik het niet om door een criminele rechtbank behandeld te worden als een crimineel!

De rechter begon: Aan de orde is de Vordering tot Ontneming Wederrechtelijk Verkregen Voordeel (VOWVV). Die vordering is ook al eerder aan de orde geweest op 05.07.2007, 04.09.2007 en 24.01.2008 en toen voor "onbepaalde tijd" aangehouden. We zijn nu meer dan zes jaar (dat is dagen !) verder. En al die tijd heeft de Openbaar Aanklager aangeklooid. En een vakantie gehad op staatskosten in Istanbul, althans erg ingespannen aldaar heeft hij niet. Ondertussen gaat de familie van Baybaşin al die tijd (16 jaar) gebukt onder de beslaglegging. Hun bedrijven verwoest. Eerst in Lice door de Turkse overheid en nu ook nog eens door de Nederlandse overheid.

Omdat in de tussentijd de samenstelling van het Hof is gewijzigd (twee collega's zijn vervangen) vangt de voorzitter het onderzoek opnieuw aan. Om het dus goed te begrijpen: In 1998 wordt alles van Baybaşin gestolen, en nu in 2014 (16 jaar later) zullen ze eens een keer beginnen te onderzoeken wat ze er mee moeten doen. Doe je dat bezint-eer-ge-begint dan niet voordat je zulke rare fratsen uithaalt? Over proportionaliteit en motiveringsbeginsel gesproken...

De AG had van de rechter in 2008 opdracht gekregen om een nader Strafrechtelijk Financieel Onderzoek (SFO) in te stellen en halfjaarlijks te rapporteren. Dat klinkt heel mooi diplomatiek, maar eigenlijk zei het Hof: AG je verkoopt lulkoek. Onderbouw je verhaal, want anders ga je nat. De AG zegt het iets anders en oreert: "Het SFO had als onderwerp om na te gaan in hoeverre het wederrechtelijk verkregen vermogen daadwerkelijk bij de heer Baybaşin terecht is gekomen." Hij was een beetje dom, want hij ging er daarbij vanuit dat er überhaupt sprake was van wederrechtelijkheid. En dat is net zo dom als de geboorteplaats of de identiteit van Baybaşin niet kennen. Niet alleen luiheid, maar ook ongeschiktheid.

Verder wil de AG niet meegaan in een behoorlijke procedure met getuigenverhoren maar wenst een schriftelijke behandeling. Opnieuw laf weggestopt achter zijn monitor. Dat is wel te begrijpen. In het kader van een behoorlijke veredediging mag de "verdachte" geen ontlastende verklaringen vergaren. Een ambtsmisdrijf waaraan de Openbaar Aanklooier zich al eerder schuldig had gemaakt. Hij kan van mij een aangifte ex. art.160 Sv tegemoet zien.

Op 20.05.2005 had de rechtbank gevonnist en daartegen is Baybaşin in beroep gegaan. Vervolgens vraagt de rechter: "Wat is de reden voor het hoger beroep?" waarop Adèle antwoord: Het zijn fake zaken! Een volstrekt ten onrechte beslaglegging! Op 01.04.2014 is de zaak opnieuw opgestart en het gaat nu om een regiezitting. Ik kan u alle hilarische blunder details geven, maar dan zijn we 10 pagina's verder. Bekijkt u de hoorzitting later maar bij JD-tv.

De essentie is: de overheid meent dat Baybaşin 3,5 miljoen euro (zeg maar het vermogen van Knijff) heeft verdiend met illegale praktijken. En daarom krijgt zijn familie hun familiebezittingen niet terug. Ze hadden beslag moeten leggen op alle bezitting van het Nederlandse Koningshuis toen ene Prins Von Lippe-Bisterfeld zich met wapenhandel e.d. bezig hield, of ene Van Agt telefonisch opdracht gaf om burgers af te schieten 14.

Tot slot nog een leugen van de voorzitter van de rechtbank Anne M.G. Smit (niet te verwarren met de waarheid van schrijfster Annie M.G. Schmidt, zie kader hieronder).

Als eindelijk...

De dingen die je erg graag wilt, die komen op den duur,
ze komen vroeg of laat, maar meestal laat, dat is zo zuur.
Wanneer je jong bent heb je doorgaans nooit een cent in kas
en áls je eind'lijk geld hebt voor een hele dure jas,
dan staat ie je niet meer.

Wanneer je jong bent heb je vijfenveertighonderd plannen,
je komt alleen nooit verder dan de potten en de pannen,
je wordt je hele leven al bedisseld en bedild
en als je eind'lijk tijd hebt om te doen wat je graag wilt,
dan wil je het niet meer.

Wanneer je jong bent doe je alles hopeloos verkeerd,
je hebt nog geen ervaring en je hebt nog niks geleerd.
De liefde? en de kinderen? wie doet het dadelijk goed?
En als je eindelijk wijs bent en precies weet hoe het moet,
dan hoeft het niet meer.

Annie M.G. Schmidt, uit: 'Tot hier toe', 1988.

Baybaşin die ten onrechte levenslang heeft gekregen, die volstrekt illegaal zes jaar (dat zijn meer dan 2000 dagen) in isolatie heeft doorgebracht (bekijkt u de film Papillon 15 nog eens), werd door onze bewakers en rechters na meer dan 18 jaar nog eens extra vernederd. Zwaar geïntimideerd, geobstrueerd, geprovoceerd sloten de bewakers hem in, drukten hem tegen de muur, verboden hem zich om te draaien om te zwaaien naar het aanwezige publiek. Door Schweinhunden werd hij behandeld als een hond. Baybaşin reageerde daarop: "I'm not talking to you, I'm talking to your uniform! Show me the law which forbids me to greet my family!".

Aan het eind deed ook de advocate van Baybaşin hierover beklag bij de rechter. En Smit antwoorde daarop: "We hebben het genoteerd.", hetgeen feitelijk een aantoonbare "onwaarheid" is, nu de camera op het beeldscherm van de griffier stond gericht. Er is niets genoteerd. (En daarom mogen er geen video-opnames worden gemaakt, want dan krijgt u bewijs tegen de rechtbank.) De onmenselijke, onwaardige, ronduit onbeschofte behandeling reken ik de rechtbank aan. Een onschuldige behandeld als de grootste maffiabaas van de wereld. Ik ken wel wat regeringslijders die daarvoor beter in aanmerking komen.

Tot slot mocht Baybaşin nog het laatste woord hebben. Hij zei vervolgens: Hoe kan ik een rechtssyteem vertrouwen wat nog niet eens in staat is om mij te identificeren? De Openbaar Aanklooier heeft vijf verschillende geboorteplaatsen voor mij verzonnen. Waarop de rechter antwoord: Misschien kunt u daar dan zelf duidelijkheid in verschaffen door een geboorteakte te laten zien? De rechter vroeg dus Baybaşin te getuigen tegen zichzelf. Ik zou met die vooringenomenheid direct een wraking hebben ingesteld.

Post Scriptum: U merkt dat ik heel boos ben. Maar toch (of juist) heb ik geen afkoelperiode ingesteld maar gewoon alles op schrift gezet èn gepubliceerd. Niet bang voor smaadschrift, want alles is aantoonbaar en van een algemeen publiekrechtelijk belang. En de strafaangiften zullen volgen!

pleitnota aanklooier

pleitnota gijzelaar

De zaak gaat verder in mei. De exacte datum wordt later bekend gemaakt.