Wie kent ze niet? De Griekse eilanden Kos en Rhodos. Of de Turkse badplaatsen Bodrum en Dalyan. Gelegen in en aan de Middelandse zee. Slechts een boottochtje van elkaar verwijderd waardoor Turkije meent dat de eilanden eigenlijk in hun territoriale wateren liggen en daardoor van hun zijn. Een conflict wat op Cyprus heeft geleid tot splitsing in een Noordelijk en Zuidelijk deel, doch welk "ijzeren gordijn" gisteren speciaal voor Goede Vrijdag 1 even werd geopend.

In een lang verleden ben ik tijdens een vakantie op die wijze wel eens vanaf het Griekse Kos overgestoken voor een dagtochtje Bodrum. Leuk voor de toeristen en voor de handel. Na een uurtje varen kom je aan in de haven, lever je je paspoort in bij de Turkse douane, en kun je een dagje shoppen op het vaste land. Wannneer je 's-avonds met de boot terugkeert naar Griekenland krijg je je paspoort weer terug. Geen stempel in je paspoort en niemand die weet dat je ooit in Turkije bent geweest. Op die manier ben ik ook wel eens een nachtje blijven slapen in Bodrum in een bed 'n' breakfast. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik komkommer en olijven kreeg als ontbijt.

Met die wetenschap en ervaring is het dan ook een logische stap om te denken dat meer mensen dit weten. Vele toeristen natuurlijk. Maar ook ambtenaren. En aangezien onze Harro Knijff namens zijn cliënt Joris ten stelligste weet te beweren dat JD sinds 1986 niet meer in Turkije is geweest, terwijl officiële rechtbank papieren dit tegenspreken, is het logisch om eens te kijken hoe het nu echt zit.

Twee maanden geleden ontving het HHC de beschikking van het College van P-G 2 waarbij hun kastje dicht ging (geen poppetje gezien) en werd verwezen naar de muur van het Ministerie. En dan niet zomaar het ministerie maar naar de DG Voorlichting, Annemarie Stordiau, bij sommigen bekend als de in 1995 aangestelde witwasser 3 van het ministerie.

En ook Joris Demmink schrijft daarover zelf aan Vrij Nederland: "Zoals u terecht constateert heb ik er de afgelopen jaren voor gekozen geen directe contacten met de media te onderhouden. Het heeft mij altijd minder passend geleken als persoon naar buiten te treden, waar de aandacht zich vooral op de functie zou behoren te richten. En daarvoor was en is een uitstekende Directie Voorlichting 4 beschikbaar (mr.drs. A.M.E. Stordiau-van Egmond), die zeer in staat is vragen te beantwoorden."

Als recentelijk toegetreden "complotter" betrek je, op suggestie van JD himself, vervolgens deze AS in je onderzoek. In het artikel dienstreizen 5 schreef het HHC nog: "De inhoud van dat tweede amendement houdt u even van me tegoed. Het is van belang om eerst het antwoord te ontvangen van het Ministerie alvorens hierop een toelichting kan worden gegeven."

Welnu, het antwoord is van de week binnengekomen en luidt: De (openbare) stukken die reeds zijn gerapporteerd aan de Kamer, zijn niet langer meer openbaar. Dat is een motivatie die ik echt niet begrijp en waarop dan ook een bezwaar zal volgen.

En de tweede verklaring, en dat is wat ik u heb achtergehouden, is dat "Annemarie Stordiau tussen 1995 en heden nog nooit op dienstreis naar Turkije of Griekenland is geweest."

Ivo Opstelten's woordspelletje met "rolodex" kennende zal hij ook wel wat scrabble™-letters van het woord dienstreis door elkaar husselen. Laten we daarom eerst de definitie vaststellen, opdat we over hetzelfde praten. Aan artikel 125 van de Ambtenarenwet 6 wordt de dienstreis ontleend. Als definitie wordt gehanteerd: "de noodzakelijke verplaatsing van een medewerker tot het verrichten van dienst buiten de plaats van tewerkstelling in opdracht van het bevoegde gezag waar de medewerker werkzaam is, alsmede het hiermee verband houdende verblijf buiten deze plaats;"

Dat zagen we van de week nog bij de chauffeurs van Demmink. Een verplaatsing (zelfs woon-werk verkeer binnen de plaats van aanstelling) werd daarbij als dienstreis aangemerkt en gedeclareerd. Het is dan ook redelijk om te veronderstellen dat wanneer een ministeriële ambtenaar zich buiten Den Haag bevindt (bijvoorbeeld in het buitenland) en daar diensten verricht voor het gezag, dat dit als dienstreis mag worden gekwalificeerd. En een beetje ambtenaar betaalt dat niet zelf maar dient declaraties in.

Het is daarom te verwachten dat als de DG-voorlichting in het Oosten van de Middelandse zee is geweest daar parpieren van moeten zijn. Het HHC heeft die opgevraagd. En omdat de vraag over de beantwoordster zelf ging is deze netjes doorgespeeld. Eerst werd het doorgestuurd naar mr. P.J. van der Flier, juridisch adviseur van het ministerie. We kennen hem als de persoon die getuige Storm 's Gravesande 7 benaderde over de kwestie Demmink. Logisch want hij is de juridisch adviseur. Hoewel ik dan niet begrijp waarom er juridisch advies moet worden uitgebracht over een gevraagd lijstje van dienstreizen.

Daarna werd er op 05.03.2014 uitstel gevraagd door het plaatsvervangende hoofd en juridisch adviseur genaamd van der Meer Mohr-Soons. En uiteindelijk kwam dan op 11.04.2014 het antwoord van de DG Rechtspleging en Rechtshandhaving Roes. Negen weken en vier juristen/directeuren waren nodig om vast te stellen dat mevr. Stordiau nooit naar Turkije of Griekenland is geweest. Zo ziet u maar weer dat één gek meer kan vragen dan vier wijzen kunnen beantwoorden. En helemaal op het laatst hebben ze het voor de zekerheid ook nog maar even aan Stordiau zelf gevraagd. Ze is daar niet geweest.

Het HHC beschikt echter over gedetailleerde informatie dat onze Annemarie op vrijdag 13 februari 2009 in een appartement in Dalyan heeft overnacht, om dit de volgende dag rond 15:00u weer verlaten te hebben. Daarbij heeft ze een gesprek gevoerd met Mehmet Emin ARSLAN die we kennen uit de recente rechtbank verklaringen onder ede van Klaas Langendoen 7.

En het bijzondere hieraan is "Bu şahıs Emin Arslan ve korumaları tarafından İzmir'den karşılanmış, Yunanistan Kos adasından İzmir'e deniz yoluyla gelmiş ve aynı oldan geri döneceği söylendi." dat ze via het Griekse eiland Kos over zee is gekomen en ze weer via dezelfde route terugging. Netjes langs de douane geloodst, en niemand (behalve de bronnen van het HHC dan) die er van weet. En het HHC weet niet allen over de "vakantie" trip (in Februari?) en haar verblijfadres maar ook over de gevoerde gesprekken en aanwezige personen. En ook nu ik u niet de geluidsbanden beschikbaar stel kunt u het onderwerp toch wel raden: Baybaşin.

U begrijpt nu mijn onbegrip voor het ontvangen antwoord. Dit klinkt al net zo tegenstrijdig als de verklaringen van chauffeur Bakker tegenover de onder ede afgelegde verklaringen in de rechtbank. Als we deze twee uitersten samen proberen te brengen dan moet er haast een alles vernietigende kernfusie ontstaan.