Diederik Aben is thans PG van de Hoge Raad. Maar destijds, in 1993-2002, was hij werkzaam als OvJ te Amsterdam 1. In precies dezelfde periode dat zijn collega Fred Teeven, die vanaf 1990 tijdens de IRT-overheids-drugshandel bij de douanerecherche in Rotterdam had gezeten, vanaf 1993 ook in Amsterdam zat als OvJ van de unit zware georganiseerde criminaliteit 2. Diederik concludeert dat hij wel de samenwerking tussen de Nederlandse en Turkse opsporingsdiensten opnieuw wil onderzoeken 3. Maar een complottheorie gaat hem een brug te ver.

'In het geschetste scenario (de arrestatie van Baybaşin als uitvloeisel van de IRT, red.) wordt naar mijn mening niet duidelijk om welke redenen de minister van Justitie (Winnie Sorgdrager, red.) is gezwicht voor de druk die van het (vermeende) "dossier Demmink" (chantabel wegens pedofilie) is uitgegaan. Laten we 'for the sake of the argument' (dat is helemaal geen discussiestuk meer, want door het Parlement vastgesteld, red. 4) aannemen dat de minister van Justitie en enkele hoge ambtenaren (o.a. Docters van Leeuwen, red. 5) destijds niet werden gehinderd door enige vorm van moraal of juridische ethiek. (...) Indien van een hoge ambtenaar van het ministerie van Justitie dergelijke ontluisterende informatie (verkrachting van Turkse jongentjes) bekend is geworden, is het afbreukrisico van een 'cover up', (doofpot-pogingen) gevoegd bij een (afgedwongen) (rechtvaardigingsgrond?) 'set up' (van een onschuldig persoon) (levenslang opsluiten), vele malen groter dan het ontslag en eventueel de vervolging van die ambtenaar. (Dat laatste is inderdaad wat klopt.)

Niet duidelijk is welk belang de minister van Justitie had om Demmink in bescherming te nemen. Demmink was niet onmisbaar. Voor hem een ander. De gevolgen voor de Nederlandse staat waren dan in elk geval te overzien.' 6

Kijk daar gaan juristen en rechters de mist in (afgezien van de vele correcties en aanvullingen die de redactie moest maken). Met die dubbele ontkenningen hebben ze zelf geen idee meer waar ze over praten. "Niet duidelijk is..." Rechters moeten toch juist wel een standpunt innemen? Dan zorg je toch dat het wel duidelijk wordt? Dan kun je het nog motiveren ook (ook al een vereiste uit de wet RO). Hij moet zich dan ook niet afvragen of "Demmink niet onmisbaar" was, maar of "Demmink misbaar" was. Wat kon Demmink wel doen als hij in functie was, en niet doen als hij er niet zat?

Voor een PG heeft daarom te gelden dat al hun onbegrijpelijke jargon zoals "niet is uitgesloten dat" wordt omgezet in "het is uitgesloten". Of zoals de lezer in de Amerikaanse Law & Order series kan horen "beyond any reasonable doubt". Er moet een wet komen die rechters verbiedt dubbele ontkenningen te gebruiken en gewoon een, voor beroep vatbaar, standpunt in te nemen. (Of is die wet er al lang, maar houden ze zich er niet aan?)

Indien, zoals is af te leiden uit de analyse van Aben, er meer speelt dan alleen de affaire Demmink, en dat is óók al gebleken uit de brief van de minister aan de Kamer 7, waarbij tegen de vier genoemde namen van hoofdofficieren in de Rolodex (J1 t/m J4) een onderzoek is gestart (maar niet doorgezet), dan moet er verder worden gekeken dan je (pinokkio)neus lang is.


Er waren nog meer personen in het vizier van deze (niet-onderzochte) criminele organisatie. De VU-professor is genoemd, van Maasdam, maar nog meer types die we ook anderszins tegenkomen in relatie tot de diverse affaires, waaronder IRT 8, Bruinsma 9 en project-1012 10.

Het kan niet anders gesteld worden dat de jaren '90 een dusdanig zooitje was dat het er zelfs toe leidde dat de ministers Ed van Thijn (die gebruik zou hebben gemaakt van de diensten van de Festivalbar) en Hirsch Ballin op 27.05.1994 moesten aftreden; de PG Docters van Leeuwen op 17.02.1998 werd ontslagen; er onderzoek werd gedaan naar Joris Demmink en een drietal Hoofd Officieren van Justitie. En dan is er nog de beschuldiging aan het adres van Ed Nijpels 11 die van 01.04.1990 tot 01.07-1995 burgemeester van Breda was. Geen kleine organisatie dus.

Door de getuige van Dag 1 12 werden ook namen van anderen dan die vier juristen werkzaam voor het Ministerie van Justitie genoemd als sleutelfiguren, waaronder Raphaël Beth, de orthopedagoog (weinig ortho aan) die bevriend was met Cor Nouwens en die namens de GG&GD van de Gemeente Amsterdam het "toezicht" hield, en pas later (veel te laat) geschorst (niet vervolgd) werd.

En dè schakel was Charles Geerts (nu 70 jaar), also known as "Dikke Charles", de spil in de Amsterdamse sexwereld; o.a. de pandjesbaas op de Amsterdamse Wallen en de financier van de Nederlandse (kinder)porno industrie. De politie rechercheurs hadden hem staan op de verdachtenlijst. Maar nadat "de zaak stuk was" zijn deze ook niet verder onderzocht. Integendeel, het lijkt erop alsof ze werden afgekocht met extra miljoenensubsidies van de Gemeente Amsterdam.

Charles Ludovicus Geerts heeft op Wikipedia 13 een gekuiste versie van hemzelf staan. Laten we eens kijken of we die kunnen aanvullen vanuit andere bronnen. Voor een snel (gekuist) overzicht kunt u terecht bij de profiel-reportage van de Humanistische Omroep 14. In het begin van de jaren zeventig start Charles Geerts het bedrijf Scala agenturen. Dit is een postorderbedrijf in erotische artikelen, zoals Beathe Ushe in Duitsland, waarvoor de advocaat van Bruinsma, John Engelsma 15, optreedt.

Zijn schoolvriend en woordvoerder Hans Knoop zegt dat er nooit sprake is geweest van enige criminele activiteiten of witwassen en er ook nooit voor is vervolgd. Maar volgens de Crimipedia van Panorama 16 zou Charles reeds in 1985 in de USA gearresteerd zijn voor de invoer van porno, maar toen met een "schikking" zijn vrijgekomen. De bijbehorende rechterlijke uitspraak is het HHC niet bekend, maar zijn claim "nooit vervolgd" lijkt hiermee niet juist te zijn.

"Ik was een jaar of 50 (begin jaren '90, red.), verveelde me en dan ga je stoute dingen doen", zegt Charles in de documentaire. Vervolgens komen we hem tegen binnen de vriendenkring van Klaas Bruinsma en Etienne Urka, waartoe ook Peter R. de Vries en Mabel Wisse Smit 17 behoorde. Over Willem Endstra zegt hij: "Een vriend is een vriend." Bertus Cirkel en Chi Tung Chang zouden in de jaren negentig de top van het zogenaamde Delta-syndicaat vormen, een drugsorganisatie die zou worden geleid door vermeend topcrimineel Etienne Urka.

In die jaren '90 hadden criminele netwerken met handlangers in alle geledingen, binnen justitie, binnen de vergunningafgite door de gemeente, bij de belastingen Nederland en Amsterdam in het bijzonder in zijn greep. In die periode was Hirsch Ballin minister van justitie.

In het rapport van Traa 15 wordt Geerts genoemd als "een van die paar ondernemende Amsterdamse volksjongens die commercieel aan de haal gingen met porno." En in de Rolodex-affaire wordt Geerts genoemd als financier van kinderporno en daarmee facilitator van kindermisbruik. Daarmee lijkt Geerts niet op de "sensitieve jongen", die uit verveling met een helicopter uit vissen gaat, maar op een rüksichtlose crimineel die onschuldige en hulpeloze kinderen direct of indirect voor de rest van hun leven naar de bliksem heeft geholpen, of er toch op zijn minst van heeft geweten of behoren te weten.

Maar Hans Knoop heeft gelijk. Inderdaad werd Charles nooit vervolgd. Integendeel! In 1998 werd de zogenaamde Delta-deal gesloten 18. De rechter wees alle verdenkingen af en alleen Chang werd veroordeeld voor hasjsmokkel. Charles Geerts sloot met Justitie voor 12 miljoen gulden een deal. En ook Cees Helman wist een deal te sluiten van vijf miljoen gulden. Maar er was geen sprake van "witwassen" door de overheid. Alleen kunnen de bonnetjes tot op de dag van vandaag nog steeds niet gevonden worden 19.

Vervolgens kocht Charles in 1998 panden aan in de Amsterdamse wallenbuurt (mogelijk dus indirect gefinancierd via Fred Teeven, destijds FIOD-expert). Charles groeide op met Jan Otten, die aanvankelijk bij Charles als portier was begonnen, maar later door Charles werd gefinancierd voor de aanschaf van o.a. Yab-Yum, de Casa Rosso en de Bananenbar. De ramen verhuurde Charles voor € 110 's-avonds en € 60 overdag (de B-sectie). Met 70 kamers had hij dan (met 2 shifts) maximaal 140 huursters per dag. (In 10 jaar tijd 45 miljoen.)

Ondanks zijn status als "verhuurder" had hij geen idee aan wie hij verhuurde. Hij zegt "niets van mensenhandel en gedwongen prostitutie geweten te hebben". Ook niet dat in de jaren 2000-2007 Saban Baran daar vrouwen bewerkte met een honkbalknuppel, hen verplichtte tot borstvergrotingen en hen liet tatoeëren als zijn 'eigendom'.

Saban werd in 2008 in Nederland veroordeeld en mocht vervolgens van justitie naar Turkije vluchten "om zijn zoontje te zien". Een slappe poging om hem op te halen, na onthullingen in de MSM dat hij een luxe leven in Anlanya leidde, werd in 2010 tegengewerkt door de Nederlandse ambassade in Ankara. Sindsdien wordt de veroordeelde crimineel Saban niet langer meer gezocht 20.

In Het Parool (waar Matthijs van Nieuwkerk de hoofdredacteur was) van 05.02.2001 verschijnt een artikel onder de kop: "Bankier voor moeilijke zaken"

De Amsterdamse ambtenaar Van E., die als directeur optreedt voor criminele witwasmaatschappijtjes, blijkt op de Wallen ook privé te handelen in onroerend goed. Hij wordt daarbij gefinancierd door R.J.J. Nijhuis Holding, een besloten vennootschap van seksbaas 'Dikke Charles' Geerts. In de jaren 1992-1993 werd Geerts door het IRT Noord-Holland/Utrecht gezien als een kopstuk van de Delta-organisatie.

Charles Geerts klaagt vervolgens Het Parool aan bij de Raad voor de Journalistiek 21.

Uiteindelijk zou de IRT-affaire uitmonden in de wet BIBOB 22 (Wet Bevordering IntegriteitsBeoordelingen Openbaar Bestuur). Job Cohen en Lodewijk Asscher nemen in januari 2008 via NV Vastgoed 18 panden van Charles over voor 25 miljoen euro. Asscher wilde met het project-1012 23 de binnenstad opschonen: de criminaliteit eruit, de vrouwen beschermen en het witwassen aanpakken.

Ik heb belooofd niet in de postcode 1012 te komen. "Ik heb een cafétje gekocht in postcode gebied 1017. Nou willen ze me gaan treiteren met de bouwvergunning. Als ze doorgaan dan gooi ik toch de vuile was naar buiten. (28e minuut) Stadsdeel Centrum kan slecht tegen zijn verlies. Maar als ze nou weer op mijn tenen gaan trappen dan zijn de rapen gaar." (31m.20s)

"Ik stond op winst." Misschien had hij beter niet die 25 miljoen moeten accepteren en de boel uit moeten vechten.

Job Cohen bevestigt de opmerking van Twan Huys dat Charles Geerts nooit vervolgd of veroordeeld is maar dat het desondanks toch crimineel geld zou zijn. Toch is Charles nog steeds niet via de pluk-ze-wetgeving aangepakt. Integendeel: hij leidt, net als Saban Baran, een luxe leven terwijl zijn vele (indirecte) slachtoffers voor het leven getekend zijn 24 .

Ondertussen is er geen spoor van rook, zoekt Opstelten nog steeds naar zijn bonnetjes en zal dat ook nooit iets worden, en ook PG Aben "is het naar zijn mening niet duidelijk hoe het geschetste scenario enige druk kan betekenen voor de minister van Justitie. Een tip: Wellicht is het niet onaannemelijk dat Aben, Opstelten, Teeven, en nog een hele rits niet onmiskenbaar onmisbaar zijn. Zonder een Parlementaire enquête deel 2: IRT-the sequel zullen we daar nooit achterkomen. Nou ja, eigenlijk zijn we er allang achter, alleen mag het niet officieel worden bevestigd. Liever blijven we ontkennen dat onze overheid (nog steeds) corrupt is! De conclusie van Aben was bijna goed:

De gevolgen voor de Nederlandse staat waren dan zijn in elk geval niet te overzien.