Gisteren stond er weer een schokkend bericht in de krant 1 OM wéér fout in pedozaak. De aanklacht van het Limburgse OM tegen Eric L., een man uit Weert die verdacht wordt van het bezit van bijna een half miljoen kinderpornoplaatjes, werd onlangs al door de rechter naar de prullenbak verwezen omdat de beschuldigingen niet concreet genoeg waren doordat de officier van justitie er, ondanks jurisprudentie, voor had gekozen om slechts globaal te beschrijven wat er op de kinderpornoplaatjes is te zien. Direct gevolg hiervan was toen dat L. werd vrijgelaten, de zaak moest worden aangehouden en dat er een nieuwe dagvaarding moest worden opgesteld.

De rechtszaak zou dinsdag hervat worden maar gebleken is dat justitie de verdachte Limburger de dagvaarding niet heeft uitgereikt. Daarom is de inhoudelijke behandeling opnieuw uitgesteld. "Ik vind het opvallend dat het OM in een onderzoek, waarin men zelf zegt dat verdachte een van de grootste kinderpornoverzamelaars van Nederland is, voor de tweede keer de zaken niet op orde heeft. Ik vraag me af of justitie de zaak nog wel serieus neemt", aldus de Maastrichtse strafpleiter Ivo van de Bergh.

De zorgen spelen al vele jaren. In de eerste rapportage 2 (5,52 Mb) van Maart 2002 (pas 5 jaar later op 12.09.2007 gepubliceerd) staat op pagina 87 dat in de periode 1992 tot en met 2000, de regio waaruit de meeste, in Nederland aangetroffen en bij de STV aangemelde, slachtoffers komen Centraal- en Oost-Europa is. De belangrijkste herkomstlanden in deze regio zijn Tsjechië, Polen, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne, Litouwen en Rusland.

Uit het getuigenverhoor van Henk Krol 3 is gebleken dat JD bijzondere belangstelling voor deze regio had. In 1992 werd in Tsjechië de Hugo de Groot stichting 4 opgericht met thans als board-members de Nederlandse ambassadeur Jan Lucas van Hoorn en Joris Demmink. Door het ministerie is bevestigd dat Joris Demmink, op kosten van de belastingbetaler, in ieder geval van 19.03.2002 tot 20.03.2002 naar Tsjechië is gereisd, juist vanwege deze stichting.


Het is niet eerlijk van het HHC om hier een verband tussen te leggen. Maar daar staat tegenover dat het van het OM niet eerlijk is om ieder onderzoek tegen te werken. Het lijkt immers onlogisch dat een bestuurslid slechts één keer acte-de-présence heeft gegeven. Dat moet vaker zijn geweest, al is het maar om de verplichte jaarlijks te houden vaststellingsvergadering bij te wonen. De overheid geeft geen inzage in de feiten. Het kan natuurlijk een privé zaak zijn, maar in dat geval had de Nederlandse staat ook in 2002 niet voor de kosten mogen opdraaien. Daarmee geeft de overheid voeding aan onduidelijkheid en daaruit voortvloeiende misverstanden (complotten). Dus wat is het nu?

Een probleem wat hierbij speelt is dat er geruchten waren van het meesmokkelen in (bij gebrek aan een boekenkist) de kofferbak van jonge jongens. Feit is, aldus het officiële overheidsrapport, dat deze smokkel op grote schaal gebeurde. Daarmee is niet uitgesloten dat het gerucht een kern van waarheid bevat. Immers wie beter, dan met een diplomatiek paspoort en een niet onbesproken reputatie -met verklaringen uit het Anne Frank plantsoen-, kan zoiets faciliteren?

Uit het laatste, afgelopen week gepubliceerde, rapport 5 (2008-2012) blijkt dat Nederland zowel qua slachtoffers als qua daders van mensenhandel met stip op nummer 1 staat. Andere landen worden ver achter ons gelaten. Het rapport is de moeite waard om te bekijken. Maar ook in de 1^e rapportage Kinderpornografie 6 (2011) noemt de rapporteur een aantal bekende zaken op.

• 2008: Dirk-Jan P. verzamelde ongeveer 50.000.000 kinderpornografische afbeeldingen.
• 2010: Benno L. de zwemleraar die is schuldig bevonden aan drie gevallen van gedwongen ontucht (aanranding), en nog 37 gevallen van ontucht, met minderjarige meisjes. Als zedenzaak met één dader en oorspronkelijk 98 mogelijke slachtoffers is dit wellicht de grootste in zijn soort in de geschiedenis van de Nederlandse rechtspraak.
• 2012: Robert M., van 't Hofnarretje. Het beest wat zo weerzinwekkend bezig was, dat het onverantwoord is om te beschrijven.
• 2014: Eric L. 7 had 400.000 foto's en 300 video's en liep vorig jaar tegen de lamp dankzij Alberto Stegeman, niet dankzij het opsporingsbevoegde OM.

Maar we hebben het niet over een nieuw verschijnsel. In 1987 was er de clown uit Oude Pekela; in 1988 het medisch kinderdagverblijf de Bolderkar. En in de '90-er jaren waren er zaken als De Eper-incestzaak, de Belgische affaire Dutroux, de waterpolotrainer in Barendrecht, de voetbalcoach van het Hengelose Tubantia en uiteraard de Zandvoortzaak.

Opvallend is dat in het rijtje geruchtmakende zaken de HIK-affaire 8 en de ROLODEX-affaire niet genoemd worden. Net als het opvallend is dat de MSM deze zeer ernstige zaken liever niet onder de aandacht willen/mogen brengen. Dat het "Nederland-is-veilig" gevoel bij de burger niet verstoord mag raken en met propaganda in stand word gehouden daar kan ik nog begrip voor opbrengen. Maar dat het OM zo laks en laconiek is in de opsporing en vervolging is onbegrijpelijk.

Vaders willen hun kinderen kost wat kost beschermen tegen dit soort monsters maar worden actief tegengewerkt door justitie. Pedofielen moeten zich vrij in de gemeente kunnen vestigen en de burger mag daar niet over klagen. Opsporing moet gebeuren door journalisten. En zelfs de vervolging krijgt het OM niet voor elkaar. Wat doen ze dan nog wel zelf? Elkaar afdekken soms? Of zijn het juist de rechters die tekort schieten in het beschermen van kinderen in hun meest kwetsbare periode? Het HHC kan in ieder geval 100% garantie geven dat iedereen die zijn dochter schade toebrengt dat 1000% zal terugbetalen. Ook als dat rechters zijn.