In Vrij Nederland (Jaargang 75 nummer 29) 1 geeft prof. Ton Derksen een interview over gerechtelijke dwalingen in het algemeen, die van de zaak Baybaşin in het bijzonder.

In de zoektocht naar "de waarheid" worden nog al eens bochten afgesneden. De korste weg van A naar B is een rechte lijn. Iedere afwijking daarvan is vervelend en ongewenst. Liever een kanaal dan een pittoreske rivier.

Om Ton's eigen gedachtengang te volgen gaat hij daarmee de mist in. "Alle partijen die bezig zijn met waarheidsvinding", gaat namelijk ook al uit van twee veronderstellingen. De eerste is een uitsluitende kwalificatie. Alsof er geen uitzonderingen (zoals hijzelf) bestaan. Het tweede gaat uit van het beoogde doel. Alsof er geen "alterior motives" (bijbedoelingen) bestaan. Daar komen we dadelijk op terug.

Nu wil ik naamgenoot Ton beslist niet aanvallen. Integendeel, ik heb een groot respect voor de wijze waarop hij complexe en lastige dossiers weet op te pakken en daar met een nuchtere objectieve blik naar kijkt. Voorgaande citaat was slechts bedoeld om te laten zien hoe gemakkelijk je iets uit zijn contekst kunt halen en daar een geheel nieuwe interpretatie aan kunt geven, die geen recht doet aan de werkelijke intenties.

Maar waarheidsvinding is toch niet zelden ondergeschikt aan ambitie en promotie. Zoals, naar mijn overtuiging, acteur Frans Timmermans in het huidige MH-17 drama 2 op het wereldpodium. Oekraïnofiel Frans (niet te verwarren met de echte deskundige Frans 3) heeft (net als OvJ's) ambities voor -internationaal- baanbehoud 4. En dan is het verdraaid handig als je de behaalde resultaten in je werk kunt laten terugkomen in je functioneringsgesprek. Of die resultaten "erg waar" zijn is dan soms minder relevant.

Een citaat van Ton Derksen in Vrij Nederland: Degene die bij het OM de baas was bij sollicitatieprocedures zei eens tegen mij, en waarschijnlijk betreurt ze het nu: "Goh, weet je dat we nooit selecteren op waarheidsvinding?"

Bij het zoeken naar waarheid kun je soms goed nat gaan, zoals Winnie Sorgdrager is overkomen in het Docters van Leeuwen conflict 5 (die we nog kennen van het tot diep in de nacht doorzakken met Joris Demmink). Door het ministerie van justitie kan je vervolgens goed worden afgedroogt.

Als je geen natte voeten wilt krijgen, maar wel je schaapjes op het droge, dan treedt je toe tot de criminele organisatie. Na een ontgroeningstest doe je mee aan het inwijdingsritueel. En dan ben je "een van ons". Mensen die niet binnen de "bedrijfscultuur" passen komen er niet door. En wij zorgen goed voor onze mensen. Joris Demmink werd immers SG, en de OvJ Hugo Hillenaar 6 werd recentelijk nog gepromoveerd tot de hoogste HOvJ van het landelijk parket. Dat is dat deel wat onderzoek moet doen naar corruptie binnen de overheid. Altijd makkelijk om iemand met een bewezen staat van dienst on the inside te hebben.

Ik weet hoe sterk de krachten zijn om een verhaal passend te maken. Het OM is een halstarrige club.

"Ik heb nog nooit zo veel agressie meegemaakt bij exploderende rechercheofficieren en daarna is het niet meer goed gekomen", zegt prof. Derksen. "De selectie bij het OM is merkwaardig. Ze kijken naar kordaatheid, vastberadenheid, bestand zijn tegen druk van de samenleving, besluitvaardigheid, maar niet naar het vermogen tot waarheidsvinding. Ik dacht: dan krijg je precies het verkeerde type. Dit soort mensen, psychologisch onderzoek laat het zien, is dogmatisch, overweegt niet goed alle argumenten in een zaak en kan slecht omgaan met kritiek. Het kunnen best oprechte mensen zijn, maar voor de waarheidsvinding zijn ze van het verkeerde slag."

Niet alleen de gevestigde orde heeft daar last van, ook de tegenhangers op de blogs. Wanneer je bij voorbaat al overtuigd bent van iemands schuld neigt men snel de belastende bewijzen te presenteren, en de ontlastende achter te houden. "Omdat dat 'verkeerde' beeldvorming kan geven." Een diplomatieke wijze om te zeggen dat er wordt gemanipuleerd en gelogen. Leugens door omissie. Zo heeft het HHC onlangs nog de zaak Riouwstraat 13 7 besproken. Het bleek dat Joris Demmink (althans voor die aanteiging) onschuldig is. En die conclusie, komende van het HHC, werd niet overal in dank afgenomen. Maar is desondanks wel de enige juiste.

Ook was er onlangs een blogger die het HHC homofobie in de schoenen probeerde te schuiven en op zoek ging naar sofistische 8 argumenten. Ik heb beslist geen aversie tegen homo's. Bij mijn huwelijk was een van mijn getuigen/best-man homo. In mijn uitgaansperiode bezocht ik (met mijn vrienden en vriendinnen) ook wel eens homoclubs, omdat dat "members-only clubs" waren die na de APV-sluitingstijd nog gewoon open mochten zijn en een leuke avond weten te verzorgen. En er is ook geen enkel sprake van een vooroordeel of bedreigende "latente" gevoelens. Wel heb ik soms wat moeite met die hysterische nichtige types. (In de achterhaalde psychiatrie komt 'hysterisch' van het griekse woord voor baarmoeder, en werd alleen aan vrouwen toegeschreven.) Maar dat komt meer door het opeisen/opdringen van aandacht en niet door de geaardheid.

De enige reden waarom het HHC het onderwerp homofilie en pedofilie aanhaalt in de publicaties is het feit dat er een aantal verdachten worden genoemd die homofiel, en mogelijk pedofiel, zijn. Je ontkomt er dan niet aan om het onderwerp te bespreken. Het weglaten van dit onderdeel, om welke reden dan ook, zou immers een omissie binnen de tunnelvisie zijn. En dat moet nu juist worden voorkomen.

Het HHC is dan ook niet bang dit aspect te benoemen, zonder daarmee beschuldigingen te willen uiten. En het heeft alszodanig niets met homofobie te maken, doch slechts met het zoeken van een balans tussen positieve en negatieve discriminatie, binnen een kennelijk gevoelig doch in casu relevant onderwerp.

Beeldvorming krijg je door te boetseren. Kneden, op- en aanvullen, glad strijken, belichten. Totdat je het beeld krijgt wat je graag wilt laten zien. Make-up om te maskeren en te accentueren. Altijd vertekenend. Zelfs bij een 2D-hires foto.

Kunstwerken door mensenhanden gemaakt blijven een impressie, en zijn niet altijd waarheidsgetrouw. Soms expres (Picasso). Soms per ongeluk (Van Gogh, door een digitalis-intoxicatie). En vrijwel altijd een 2D of 3D momentopname, zonder vierde dimensie.

Het woord "complot" in de naam van dit blog werkt als een rode lap op een stier. De vooroordelen komen je tegemoet. Hetzelfde geld voor de naam "Demmink". Die hashtag bij twitter wordt misbruikt door iedereen die aandacht vraagt. Publiek, niet altijd hoog geëerd, verzekerd. En het omgekeerde geldt ook. Vermijdingsgedrag. Met een grote boog erom heen. Alsof het niet om de lap gaat maar om de stier. Gevaarlijk.

Op het woord Demmink ligt een taboe. Daar heeft de crimineel (want afdreiger 9) Piet-Hein Donner voor gezorgd. Iedereen die hierover durft te schrijven zal "met alle juridische middelen" (zeg ook maar rustig alle illegale) worden bestreden 10. Zo diep is Nederland gezonken.

Artikel 317 lid 2 Sr stelt: "Met dezelfde straf wordt gestraft hij die de dwang, bedoeld in het eerste lid, uitoefent door de bedreiging dat gegevens die door middel van een geautomatiseerd werk zijn opgeslagen, onbruikbaar of ontoegankelijk zullen worden gemaakt of zullen worden gewist."

En kijkt u nu even naar de Google zoekresultaten op "Joris Demmink". Het 'recht om vergeten te worden' wordt actief uitgevoerd. Mogelijk/waarschijnlijk met belastinggeld, zoals ook de rechtszaken (en zelfs een briefje aan de RVDJ) met veel belastinggeld (€ 12.032,69 11) is betaald. Mei 2014: 459.000, Juni 2014: 331.000, 16 Juli 2014: 103.000, en vandaag (27 Juli): 96.500. Denkt u maar niet dat het OM een onderzoek in zal stellen.

Vrij Nederland (maar ook andere MSM) zijn heel voorzichtig. Het woord "leugens" wordt tussen haakjes gezet. Niet om het een citaat te laten zijn, maar om te suggereren dat met "leugens" iets anders wordt bedoeld. Alsof het gebruik van het woord leugen zelf een leugen is. Net zoals de MSM het woord "slachtoffer" tussen haakjes plaatsten. Alsof de misbruikte kinderen geen echt slachtoffer waren. Een belediging. Zowel aan de slachtoffers, als in dit geval aan het adres van Ton Derksen. De hele inhoud van het boek "de rechters werden voorgelogen" wordt daarmee ontkracht.

En alsof dat nog niet genoeg is neemt Vrij Nederland ook nog een voorschot. Het zekere voor het onzekere. Noch in het boek, noch in het interview komt de naam Demmink naar voren. En dat gegeven is kennelijk dermate belangrijk dat het eruit wordt gelicht. Niet in de papieren versie 12. Wel in de internet versie die voor eeuwig bewaard blijft. Bewuste beeldvorming, ditmaal niet ingegeven door tunnelvisie, maar kennelijk door angst voor afdreiging. En dat terwijl in de papieren versie nu juist het meest relevante citaat staat wat veel toepasselijker is en een perfecte samenvatting:

'Fouten verdoezelen is erger dan fouten maken en corrigeren'