Tuchtrecht is een systeem buiten het reguliere recht om. Het is een
ons-kent-ons systeem met eigen spelregels, eigen arbiters
1 en eigen "straffen". Het is daarmee een effectief systeem om de eigen groep te beschermen. Een soort van "immuniteit" zoals ook door criminele ambassadeurs wordt opgeëst. In het slechtse geval raken ze hun baantje kwijt. Dat komt effectief neer op een, vaak door de belastingslaaf betaalde, verplichte vakantie. Naar de gevangenis gaan ze vrijwel nooit.
Natuurlijk weten die lui dat verdraaid goed. Ze zetten het dan ook expliciet in hun contracten: "
Bij een geschil is enkel de tuchtrechter bevoegd", daarmee de strafrechter op de reservebank plaatsende. Het heet niet voor niets allemaal "raad", als ware het een vrijblijvend advies. Raad van State, Raad van Discipline, Raad voor de Journalistiek. Als je daar te rade gaat kun je met een vrije grote zekerheid voorspellen dat de klager
radeloos met een kluitje het riet in zal worden gestuurd. En dat is nu net de hele bedoeling. Op een Darwinistische wijze de "bescherming van de eigen stand"
in stand houden. Inteelt waarbij de burger genaaid wordt.
De pro-forma "zwarte lijst"
2 blijkt niet te functioneren. En dat is alleen nog maar van wat er naar buiten komt. Als je tot de incrowd behoort ken je veel meer gevallen waarbij zelfs evidente moordenaars nog niet eens vervolgd worden. De IGZ inspectie faalt
3 op een veel grotere schaal dan dat de buitenstaander kan bevroeden. Het is maar goed dat er dan af en toe een bliksemafleider is te vinden die niet tot de groep behoort. Dan kunnen we in de media de "zero-tolerance" breeduit meten, zonder de groep te beschadigen. "Zie je wel, het systeem werkt!" (voor beide kanten).
Dat die truc goed werkt hebben meerdere gilden in de "vrije" sector inmiddels door. Het fenomeen van de kruisbestuiving binnen de inteelt. Niet de (ongeacht de grootte van de omzet) verenigingen van tuinmannen, stratenmakers, bakkers, auto producenten, vliegmaatschappijen vallen terug op tuchtrecht maar juist de oligopolisten. De partijen waartoe de maatschappij veroordeeld is om daar gebruik van te maken. Geen concurrentie en geen
countervailing power
4 om ze in het gareel te houden. En moreel fatsoen? Dat wordt wel afgedekt via het tuchtrecht.
Gisteren sprak de rechtbank voormalig Vestia-directeur Erik Staal vrij. Hij hoeft zijn
vertrekpremie van 3,5 miljoen euro, betaald door de gedupeerde burgers, niet in te leveren. Toen de Raad van Commissarissen een besluit nam over de vertrekpremie, had het geen verkeerde voorstelling van zaken en was er dus geen sprake van dwaling. Daarom hoeft het besluit ook niet te worden vernietigd.
Het geeft mij een deja-vu gevoel van het Westenberg-vonnis. Wij medeplichtige/medeprofiteurs Raad van Commissarissen (daar heb je dat woord 'raad' weer) zullen getuigen dat onze Grote Leider onschuldig is. De toevoegingen bij de gratie Gods en Allah zij hem barmhartig ontbreken.
Minister van geldzaken Dijsselbloem wil dan ook het tuchtrecht voor banken gaan invoeren
5. Met de "
bankierseed" verwachten de instellingen het door de bankencrisis afgenomen vertrouwen van de consument in de bankensector terug te winnen.
Ik ken de eed van Hippocrates
6 en de eed op de Bijbel, maar moet er nu ook een eed op de dollar komen? Is die petro/wapen dollar nu niet juist het fundament van het probleem? Een in drijfzand wegzakkend fundament om een eed op te bouwen? Niet doen!
Ook de Raad van State is het met het advies van het HHC eens
7. Dat is vreemd. Wij hebben nu niet direct het grootste vertrouwen in elkaar. Maar als de motivatie wordt gelezen begrijpt men het wel: "
Niet doen, zegt de Raad van State, want dan verliest de eedaflegging zijn symbolische betekenis en verwordt tot een routine die geen verband meer heeft met de naleving van de afspraken over integriteit en zorgvuldigheid." Gebakken lucht dus, zonder enig spoor van rook.
Zien we een toelichting op de werkelijke effecten dan wordt het allemaal een stuk duidelijker
8. Op dit moment betaald de overheid
100 miljoen euro voor het toezicht op de banken. Dat wil Dijsselbloem bezuinigen. Bovendien kunnen bij ernstige misdrijven in de financiële sector boetes en dwangsommen worden opgelegd, oplopend tot 15 procent van de omzet. Maar... die boetes vloeien terug naar de sector zelf. Dat is zoiets van een boete voor een snelheidsovertreding. Of je nu 5 km of 100 km te hard rijdt maakt niet uit. Je effectieve boete is 0 euro, omdat je die via broekzak-vestzak aan jezelf teruggeeft.
De banken moeten te vriend worden gehouden. Geld is het chantage- en dwangmiddel bij uitstek. Bovendien moet dit systeem in stand worden gehouden voor eigenbelang. De sector is een dumpplaats voor uitgerangeerde politici (Balkenende en Bos ieder 4 ton, Zalm zelfs 8 ton). Verder mag er geen contant geld meer bestaan. Al het beheer (lees: toegang) moet giraal (lees: virtueel) zodat de overheid maximaal beslag (lees: stelen) kan leggen.
En niet in de laatste plaats is het een ruilmiddel. Tijd = geld. En als je voor niets doen (tijd = 0) toch veel geld wilt krijgen, dan moet je de macht over het geld (en de tijd) blijven behouden. Want in de echte wereld zit niemand te wachten op "adviseurs" en "beleidsmakers" die slechts gebakken lucht verkopen. Die kwakzalvers en charlatans hebben we wel door. En ook die feodalistische leenheren in hun paleizen zullen dan zelf moeten gaan schoffelen om hun tuintje bij te houden.
Maar nog erger dan de oligopolisten zijn de monopolisten. Om het oligopolie van de gezondheidssector of de bankensector te omzeilen kun je soms nog naar het buitenland gaan. Met rechters en regeringen kun je dat niet. Daar waar je op dat moment als (niet statenloze) staat ingeschreven ben je onderworpen aan de macht, recht en belastingen van de monopolistische heersers.
Sommigen voelen de bui al hangen en proberen het land uit te vluchten. Het HHC heeft namelijk enkele strafaangiften lopen tegen (volgens de mening van het HHC) criminele rechters en ministers. En gelijk een pittbul krijgen ze geen kans om er mee weg te komen. Zoals Obama over IS(IS) zegt: De wereld zal dit niet toestaan. Rechtvaardigheid zal geschieden
9.
Een tuchtrecht systeem tegen rechters en ambtenaren ziet het HHC dan ook niet zitten. Wegpromoveren is geen acceptabele straf voor opzettelijk of bewust nalatig falen. Maar wel een zwarte lijst en het reguliere strafrecht. Zonder aanziens der persoon.