Begripsvorming zit mede in de formulering. Het glas is half vol èn het glas is half leeg. Het HHC streeft duidelijkheid na. Vandaar een contra-expertise interpretatie van de Feiten & Cijfers 1 in HHC-stijl. Het HHC is namelijk (al sinds 2011) een ervaringsdeskundige als één van de 12 nog steeds in behandeling zijnde klachten over BuZa (pagina 4), Ministerie V&J (pagina 5) en nog wat andere overheidsorganen 2.

Want zo werkt dat in het van-het-kastje-naar-de-muur spel. Een eenvoudige klacht over het functioneren van de overheid brengt in de praktijk een sneeuwbaleffect teweeg. De overheid lost namelijk liever niet iets op (want dan zou ze verantwoording moeten nemen) maar schuift het door naar het bordje van een ander. En daardoor groeit de klacht aan van een klein sneeuwballetje tot een verstikkende lawine. Daarbij wordt de de-soep-is-niet-zo-heet-als-hij-wordt-opgediend methode gebruikt. Ze hopen dat de koude rotzooi niet meer te vreten is en wordt weggegooid. De klager geeft het op en daarmee lijkt het probleem opgelost. Al die energie verspilling is niet goedkoop, maar wel effectief. En het zorgt voor behoud van werkgelegenheid bij de overheid. Dat de burger met lege handjes blijft staan is "collateral damage".

Verslag Ombudsman	Vertaling HHC
De Nationale ombudsman deed in 52 rapporten een aanbeveling. 87% werd opgevolgd.	Als de ombudsman al een rapport schrijft (52 van de 36.278 !) dan is het goed mis. 52 stuks is eentje per week. In maar liefst 13% van de gevallen schijt de overheid daar gewoon op en gooit het in de versnipperaar 3.
Een behoorlijke overheid is open en duidelijk, respectvol, betrokken en oplossingsgericht, eerlijk en betrouwbaar.	Bij onze overheid heerst een doofpot-cultuur met rookgordijnen, zijn ze ronduit onbeschoft, interesseert het ze geen donder en doen ze geen fluit, liegen ze en is hoogst onbetrouwbaar.
NB: Let u vooral op de misleidende beeldvorming. Door de grafische weergave lijkt het alsof de "mooie" cijfers (links) bij de positieve uitspraken horen. Maar deze cijfers gaan juist over de wanprestatie. En de kleur oranje i.p.v. rood suggereert dat de overheid gewoon "nog even snel" door kan gaan i.p.v. te stoppen.	Doofpot en rookgordijn 84 % Onbeschoft 57 % Onverschillig 78 % Leugenachtig en onbetrouwbaar 61 %

Vindt maar eens iemand die èn de bagage heeft èn het lef om de corruptie 4 bij onze overheid aan te pakken. Hij/Zij moet het opnemen tegen het koningshuis, ministers, rechters en officieren van justitie, kortom de volledige geïnstitutionaliseerde macht. Knappe jongen (m/v) die dat aankan en aandurft.

De Tweede Kamer, onze gekozen volksvertegenwoordigers, hadden dan ook moeite om een geschikte kandidaat te vinden. Na een valse start 5 werd op 29.01.2015 voorgedragen 6 en (deze keer snel) op 03.02.2015 benoemd 7 de oud rechter Reinier van Zutphen 8 tot nieuwe ombudsman. Gisteren is hij door de de Voorzitter van de Tweede Kamer, Anouchka van Miltenburg, beëdigd 9.

'De overheid moet zich goed realiseren welke invloed zij heeft op het dagelijks leven van mensen.'

---

'In mijn jarenlange ervaring als rechter heb ik geconstateerd dat als mensen, burgers èn overheid, beter naar elkaar hadden geluisterd, ze uiteindelijk geen rechter nodig zouden hebben.'

Uw HHC verslaggever heeft inmiddels heel wat (internationale) ervaring met overheden en ombudsmannen 10. En ik kan niet anders zeggen dan dat deze positief zijn. Zowel in Nederland als in Turkije hebben mijn persoonlijke case-manager als de ombudsman en substituut ombudsvrouw mijn zaken met betrokkenheid en terugkoppeling behandeld.

Maar de voortvarendheid laat wel het een en ander te wensen over. Zoals Reinier stelt: Het gaat om het dagelijkse leven van mensen". Met de nadruk op "per dag". En daarin telt niet alleen iedere dag maar ook iedere slapeloze nacht. Onrecht en mishandeling gaat buiten kantooruren gewoon door. Onrecht tel je, in mijn geval na vier jaar en in die van Baybaşin na 19 jaar, nog steeds in uren en minuten. Als een heftige, martelende kiespijn die je hele functioneren verlamt.

Al die TV-campagnes over "wat te doen bij kindermishandeling" 9 de vele folders en websites 11 zijn ronduit een kwetsende belediging voor degenen die er bij aankloppen. Jij kan wel wat doen, maar de instanties (die de macht hebben) doen niets. Rechtbanken, ministeries, en ook het Parlement.

Wat heeft het voor zin om namens de Kamer een Ombudsman te benoemen als de Kamer er vervolgens zelf geen follow-up aangeeft en consequenties aan verbindt? Holle woorden? Lippendienst?

Soms worden mensen zo radeloos 12 door het gebrek aan ingrijpen door de overheid en/of het Parlement dat ze het recht dan maar in eigen hand nemen en zelf rare en onwettige dingen gaan doen. Zoals gisteren gebeurde in Turkije. Een Officier van Justitie die weigerde om de dood van een demonstrant te onderzoeken werd zelf gedood 13.

Dat moeten we met zijn allen niet willen. Misdadigers (ook als het om rechters en ministers gaat) behoren in een rechtsstaat zelf voor de rechter te worden gehaald. Het gaat daarbij niet eens zozeer om de strafmaat, alswel om het bewerkstelligen van rechtvaardigheid en het afleggen van verantwoording.

De Tweede Kamer (onze enige democratische volksvertegenwoordiging) heeft daarin een belangrijke rol te vervullen. Het is dan ook onbegrijpelijk dat aangiftes 14 niet in behandeling worden genomen en dat Kamervragen 15 geen steun krijgen, of dat onbetrouwbare en afgedankte regeringsmarionetten 16 als draaideurcriminelen gewoon weer terugkeren in het Parlement. De geloofwaardigheid van onze democratie bestaat niet meer zolang de Kamer zelf niet ingrijpt en het volksbelang boven het partijbelang stelt.