Het klinkt haast te mooi om waar te zijn, maar dit is toch ècht het officiële persbeleid 1 van onze overheid. Ze hebben zelfs een subsidieregeling van € 4 miljoen in het leven geroepen om 55 journalistplaatsen aan te stellen. Bij twee persbureaus en bij 26 dagbladen. De helft daarvan is weer verdwenen, dus voor een gemiddeld jaarsalaris van 40.000 euro hebben ze het regeringsbeleid mogen uitdragen.

"Digitalisering, globalisering en convergentie hebben een ingrijpende invloed op pers en journalistiek. De overheid heeft in die ontwikkelingen een terughoudende rol, vanwege het belang van redactionele onafhankelijkheid. De overheid vervult wel een (bescheiden) rol als het gaat om het scheppen van voorwaarden voor kwaliteit, pluriformiteit en ondernemerschap.", aldus door staatssecretaris Dekker eind 2013 bericht aan de Kamer.

Die twee gesubsidieerde persbureaus bestaan inmiddels niet meer. Het ANP en Novum zijn sinds 1 januari van dit jaar gefuseerd. In feite is dat nu een monopolie geworden op het nieuws, zoals dat door de MSM-doorgeefluik wordt gepubliceerd.

De Kamervragen die D66 over deze fusie heeft gesteld werden met de gebruikelijk schofferende afscheping beantwoord: "de Autoriteit Consument en Markt (ACM) mag niets over deze fusies zeggen omdat de omzet te laag is" 2. Maar... De ACM kan wèl optreden tegen kartelvorming of misbruik van een economische machtspositie op grond van de Mededingingswet. Kàn optreden. Om Ivo O. maar te parafraseren: "Het gebeurde niet, het gebeurt niet en het zal niet gebeuren."

Dat het ANP "niet geheel onafhankelijk" is, is vaker betoogd. Zowel door Edwin de Roy van Zuydewijn 2 als door het HHC 3 en vele andere mediabronnen die niet behoren tot het ANP-inteelt circuit. Onze monopolistische "staatsomroep" houdt er ook schimmige deals op na (zoals de gratis spotjes van FOX bij NOS), waarop Dekkers vorige week antwoordde: "Dat ik aan de huidige situatie niets kan veranderen, maar dat ik in overleg ben met de NPO en NOS over hoe dit in de toekomst transparanter kan." 4 Mañana Mañana.

Het monopolie van de nieuwsvoorziening doorbreken is inmiddels gelukt. Mediaorganisaties als Veronica 5 en RTL 6 werden gedwongen zich buiten het territorium van de staatsazijnpissers te vestigen. Maar hun uitzendingen waren wel grensoverschrijdend. Gewoon Over de Muur, zoals het Klein Orkest zingt 7. Uiteindelijk wint het volk altijd van de tirannen.

RTL-Nieuws 8 is dan ook een van de weinige Main Stream Media organisaties die wèl kritiek durven te uiten op het falende overheidbeleid. Zij vervullen de rol van waakhond en controleur van machtsmisbruik. Maar hun focus ligt op de TV-uitzendingen. En die is bij de jongere bevolking, die is opgegroeid met internet en video-on-demand, steeds minder gekanaliseerd. Waar vroeger de meerderheid om exact 20:00u "Het Journaal" tot zich nam, gaat men nu zelf op zoek naar informatie.

Een tweet 9 van Alexander Pleijter van de webiste "Toekomst van de Journalistiek" fascineert: "Ook de New York Times worstelt met de vraag: bij welk nieuws sturen we een pushbericht?

Het laat dezelfde soort discussie in Amerika zien als die wij onlangs hadden over Tarik Zahzah die het NOS nieuws haalde 10. Moet informatie wel of niet worden vrijgegeven aan het publiek?

Daar begint de tweedeling al. Het instituut vs. het publiek. De elite vs. het plebs. De haves vs. have-nots. De jager vs. de prooi. Kennelijk bestaat er de misvatting dat het normaal is om censuur te plegen. De burger mag niet alles weten. Het zou immers zijn onbevangen status als belastingslaaf eens kunnen aantasten. Hij/zij zou eens kritisch kunnen worden. Overheidsmisdadigers ter verantwoording kunnen roepen...

Dat wil de gevestigde macht niet. Het zou de macht afbrokkelen. De legitimiteit ontkrachten en laten wegebben. Als er al informatie wordt prijs gegeven dan moet dat selectief gebeuren. Mondjesmaat, goed getimed, en vooral niet doorvragen of details bieden. Kortom, het kenmerk van een slechte leugen 10. En de burger, die de Gibs-rules óók kent past regel 3 toe: "Never believe what you are told: double check." 11.

Vroegâh werd dit door sommige reguliere media zelf gedaan. Maar in het bevredigen van hun in korte-termijn-winst denkende aandeelhouders hebben zij het principe van double-check losgelaten in ruil voor "hier het eerste" non-info (met bijbehorende sponsors en advertenties). Het haastige-spoed-is-zelden-goed is een kenmerk van een ziek systeem. De diarrhee loopt door de bilnaad naar buiten. Als eerste een waterige blubber aanbiedende, die je maar beter kan vermijden wil je niet zelf geïnfecteerd worden.

Ondanks deze risico's van misinformatie citeren politici liever de meepraters en de non-informatie verstrekkers. Dat vinden ze veiliger. BREAKING: Rutte schudt handje 14.

Maar op de terloopse opmerking: "Cuba eist dat de Amerikanen Guantanamo Bay sluiten en teruggeven voordat diplomatieke betrekkingen volledig hersteld kunnen worden." wordt verder niet ingegaan.

Er is geen woord te lezen over de confiscatie van grond (zoals ook Israel bij Palestina doet), of over de "gelegaliseerde" martelingen op "non-American soil". Of over de positie van Rutte naar aanleiding van het verzoek van Amerika om hun Guanatanamo rotzooi voor hen op te ruimen. Een referentie naar Top 5 Reasons to Prosecute Bush and Cheney 15 ontbreekt. De MSM laat de (politieke en institutionele) top met rust, maar maakt wel gewag van de berechting van individuen 16.

Het systeem van communicerende vaten zorgt automatisch voor een tegenhanger. Hoe harder de volksoplichters 12 aan de ene kant drukken, des te meer counter-vailing power komt er aan de andere kant. 13. Er zijn diverse websites opgericht, waaronder deze -HHC-, die de niet passief apathische lezer/onderzoeker in-depth informatie aanbieden. Wèl met checks, balances and references.

Maar om als verslagleggend medium toegang te krijgen tot informatie blijft lastig. Het volledig onstpoorde overheidsinstuut doet er alles aan om hun machtspositie te behouden door voortdurend barrières op te werpen en vertraging met verschroeide aarde taktiek toe te passen. Na vele jaren op zijn beloop laten is de grond niet langer vruchtbaar meer en volkomen uitgeput.

Er worden allerlei initiatieven ontplooid. Iedereen kan zijn eigen "pers-kaart" aanvragen 14 of zelfs zelf uitprinten en plastificeren 15. En dan maken de Gibs-rule 35: "Always watch the watchers" organisaties weer bezwaar 16. Territoriumdrift. Op monopolies moet je zuinig zijn. Slechts één persoon is voldoende om een monopolie tot een duo-, en vervolgens, oligo of zelfs demopolie om te vormen.

Diverse para-informatieve sites als KLOL 17 en Barracuda 18 lijken in winterslaap te zijn gegaan. Maar Gibs rule 39 19 is van toepassing: Toeval bestaat niet.

De nieuwe journalistiek is namelijk allang uitgevonden. Alweer een target die door de taskforce van het ministerie niet is gehaald. Ondanks de vele miljoenen die zijn uitgegeven aan koffie 20 voor de "think-drank-tank".

De papieren nieuws editie is nagenoeg ter ziele. De "horizontale programmering TV" is een archaïsch gedrocht. En waarom zou je nog online gaan shoppen om op zoek te gaan naar nieuws als je het gewoon bij je thuis kan laten bezorgen? Dankzij het fenomeen "bonuskaart" weten we precies wie in wat is geïnteresseerd en kunnen we "aanbiedingen op maat" doen 21. Ook opper-spy-webbrowser Google's Chrome heeft dat inmiddels door 22, ondanks de pogingen van de EU-overheid om die macht in te perken 23.

Zelfs bij universiteiten, van huis uit toch de bolwerken waar nieuwe ontwikkelingen worden geboren en maatschappelijke discussies worden gevoerd, wordt het vrije woord soms ingeperkt. Denk aan de recente onvrede bij de UvA, culminerend in de bezetting van het Maagdenhuis. Maar ook in het buitenland vinden dit soort restricties plaats 24.

Informatie vesrpreidt zich. Ook als de overheid zich in allerlei bochten wringt om Twitter verzoeken te laten verwijderen 25 en social media botweg af te sluiten 26. De transparantie is niet meer tegen te houden. Verbergen in doofpotten lukt niet meer. Wat de overheid slechts rest is er voor te zorgen dat ze niet langer nog iets te verbergen heeft. Ze moeten zich gewoon aan onze regels houden, verantwoording afleggen, en misdadigers (ook politici en top-ambtenaren) voor de rechter brengen. Kortom, doen waarvoor ze door ons zijn aangesteld.