Van de week Twitterde de @Taskforce_KS (Kindermishandeling en Seksueel Misbruik) van @Het_OM (Het Openbaar Ministerie) de opmerking: "Wist jij dat er gemiddeld 1 kind per schoolklas wordt mishandeld?" 1.

Het wilde daarmee aandacht vragen voor de #DagvanhetGezin 2 (15.05.2015) en voor de Week van Kinderen Veilig 3 (16 t/m 21 november 2015).

Het OM, net als het Ministerie van Veiligheid en Justitie hebben allerlei "taskforcen" opgericht. Wat we ons daarbij moeten voorstellen is niet helemaal duidelijk.

Het vermoeden bestaat dat het een soort van The A-team is die onverwijld ingrijpt wanneer weerloze en hulpeloze kinderen aan hun lot zijn overgelaten. Een beetje in de stijl van onze KCT-ers in Verwegistan landen 4. Daar beschermen ze de (niet-Nederlandse) kinderen wel, dus waarom zouden ze niet ook dichter bij huis de (wèl-Nederlandse) kinderen eens gaan beschermen? Althans de intentie nemen. In ieder geval een taskforce opstellen. Doelstellingen in rapporten opschrijven. Er over vergaderen.

Onze hermandad heeft namelijk heel veel gekeken naar Amerikaanse series als "Without a trace" 5 waarin, vaak binnen 24 uur, iedereen nog lang en gelukkig leefde. 24 uur, dat is weer eens iets anders dan 24 jaar. (Een factor 8000!)

Nou dat kan ons OM gelukkig ook. De Taskforce heeft veel vergaderd, overleg gehad, concepten opgesteld, deze in multi-team verband besproken, voorlichtingsmiddagen gehouden en folders en posters laten drukken. Het kan nu niet meer mis gaan en daar zijn ze dan: De OM protocollen:

• (2010A010)   6 Aanwijzing huiselijk geweld en eergerelateerd geweld.
• (2010A020)   7 Aanwijzing beveiliging van personen, objecten en diensten.
• (2010A024)   8 Aanwijzing opsporing en vervolging inzake kindermishandeling.
• (2010A026)   9 Aanwijzing opsporing en vervolging inzake seksueel misbruik.
• (2010A029) 10 Aanwijzing slachtofferzorg.

Er worden inmiddels meer websites en rapporten per jaar geboren over kinderen dan dat er kinderen (170.000) 11 zelf ter wereld komen. Het lijkt er haast op dat het gemiddelde van 1,7 kind per vrouw 12 ook opgaat voor de rapporten. Naar schatting: 1,7 rapport en/of website per kind. Veel woorden, weinig daden. Vrijwel iedereen heeft een mening, het HHC niet uitgezonderd. Maar de daden (wederom het HHC uitgezonderd) blijven achter bij de goede intenties. Zomaar wat cijfers uit 2010:

Het NJI (Nederlands Jeugd Instituut) stelt dat er in 2010 27,4 kinderen per 1000 werden mishandeld, oftewel 118.000 kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar 13. Nieuwe gevallen, dus niet diegene die al waren geregistreerd in het jaar daarvoor (2009).

Het aantal kinderen dat getuige is geweest van huiselijk geweld is zo'n 44.533 (12 per duizend kinderen). De schatting van het aantal gevallen van seksueel kindermisbruik bedraagt 2.939 per jaar (0.8 per duizend kinderen). 14.

Het aantal contacten met het AMK (Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) bedroeg in 2010 62.001 eerste contacten. Zeg maar de helft van het aantal geschatte slachtoffers. Daarvan werden er slechts 18.076 onderzoeken uitgevoerd. De rest beperkte zich tot adviezen 15.

Opvallend is dat hoofdzakelijk de meldingen van de professionals serieus worden genomen en die van de slachtoffers of de familie zelf nauwelijks.

Het AMK zegt dat 0,0% van de aanmeldingen van het kind afkomstig is en slechts 0,1% van een ouder of ander volwassen gezinslid.

Resumerend: 118.000 (aangemelde) mishandelde kinderen (in het jaar 2010). Daarover zijn 18.076 onderzoeken uitgevoerd. Daarvan hebben 6 kinderen het niet overleefd. Zeg maar het aantal ministers dat per jaar moet opstappen. Veel Kamervragen over de ministers, 0 (zegge: NUL) over de overleden kinderslachtoffers.

Van het (kleine) deel (van het deel dat was aangemeld) dat onderzocht werd, is bij gemiddeld 66% de mishandeling bevestigd. Het gaat om bijna evenveel meisjes als jongens. Het aantal aangemelde kinderen neemt met de leeftijd, vanaf de puberteit, iets af. Van de aangetoond mishandelde kinderen is 70% overgedragen.

Menig ouder pikt dat "overdragen" niet. We kennen de zaak van Ben van den Brink 16 en die van Yunus 17. Het rijtje is eindeloos. 18.076 * 66% * 70% = 8.435 overdachten per jaar. En dat gaat niet lichtzinning voor het kind 18, 19, 20.

Op dit moment speelt er weer zo'n zaak. Een boze vader heeft het gesprek met Jeugdzorg opgenomen en op Facebook gesplaatst en het is 200.000 keer bekeken 20.

De omgekeerde wereld. Niet de ouders stappen naar de rechter om beschermd te worden tegen deze kinderontvoerders. Nee, de Kinderbescherming stapt naar de rechter omdat ze geen persoonlijke verantwoordelijkheid willen dragen. Ze willen graag anoniem hun "werk" kunnen doen. En natuurlijk taart eten 21 en feestjes vieren. Volgens de Dordtse regiodirecteur Peter van Eijk 22 zijn zijn twee medewerkers na publicatie van het filmpje: "maandenlang niet in staat geweest hun werk te doen en krijgen ze nog steeds hulp van de traumapsycholoog.". Of de ouders óók PTSS hebben is verder niet van belang.

Bijzonder is de constatering dat in 11% (3.680 in 2013) de mishandeling niet kon worden aangetoond. Maar ook het tegendeel kon niet worden bewezen. Tijdens de follow-up zou daarvan bij 75% (2.774) de (niet aangetoonde) kindermishandeling vanzelf nog stoppen?! Dat is fijn om te horen. Iets onzichtbaars stopt vanzelf.

Het deel dat adviezen kreeg heeft geen verdere follow-up gekregen. Een foldertje of een emailtje. lijkt te volstaan. En hoe die adviezen in de praktijk gaan wordt in de e-mails links geïllustreerd:

"Wij zullen niets voor u doen.
Zoek het zelf maar uit
of neem een advocaat."

Huiselijk geweld zou alleen al aan het gebruik van (officiële) diensten 280 miljoen euro kosten. De directe kosten voor werkgevers voor verzuim ten gevolge van huiselijk geweld is berekend op tussen de 74 en 192 miljoen euro per jaar 23. Daarbij zijn de kosten van de bovengenoemde werknemers die maandenlang in de ziektewet 24 zitten niet meegeteld. Of de kosten van "Het Transitiehuis". Als ze mooie woorden gaan gebruiken dan wordt er vast wat verhuld. Even kijken dus.

Neem de Conferentie Jeugdzorg InZicht 2013 25. Dat is een soort vakantiebeurs of autorai. Leuke uitjes voor bobo's in de baas zijn tijd. Druk, druk, druk. 32 workshops, 7 presentaties, netwerken en een tas vol folders mee terug naar huis. Het is immers transitiehuis, geen huishoudbeurs.

Een van de bobo-deelnemers is directeur Jan Jans (zonder zijn kinderen). Luistert u even mee naar wat hij zegt. Een transcriptie door het HHC:

"Alle partijen hebben er wel wat lang over gedaan. Maar volgens mij zijn we nu in een fase dat wij goed in beweging zijn. (Let even op het hoodschudden, red.) Voor de gemeente is het nog niet altijd helemaal helder wat wij doen als jeugdzorg instellingen. Als aanbieders. Dus wij moeten mekaar daar meer in vinden. Er moet nog een basis van vertrouwen komen. En dat we allebei mekaar helpen, dat wij kennis kunnen bieden en zij goed de vraag helder zien te krijgen zodat we kunnen zeggen: zo gaan we het met mekaar doen straks.

Men moet bereid zijn dat we helder hebben en hoe de gemeenten het willen gaan doen. En regio's.
En hoe ze willen inkopen..."

Hè, hè. Zelfs Ivo Opstelten had met zijn koeterwaals niet nog langer om de hete brei kunnen draaien. Het hoge woord is eruit. Inkopen. Geld. Ordinaire kinderhandel. Business. Big business.

Een oplegnotitie is een memo die "ter verduidelijking" dient. Lees: instructies waarbij de dictator zijn wil oplegt: Op mijn wijze, en niet anders, dient het uitgevoerd te worden!

Ze komen vaker voor en zelden openbaar in de media. Zo werd er twee jaar geleden gesuggereerd dat frauderende curatoren niet vervolgd mochten worden 26. Explosief stuk natuurlijk. Mits het waar zou zijn. Het HHC is daar achteraan gegaan, maar onderzoek heeft uitgewezen dat het om fraude gaat. Niet van het ministerie maar van de betreffende aangever 27. Zoals je de MSM niet altijd kunt geloven, geldt dat ook voor alternatieve informatiebronnen.

Maar voor de Big-Business-Kinderhandel hebben we vorige week toch een authentieke oplegnotitie 28 weten te vinden. Over de verdeling van de poen. Als "technische informatie" in de bijlagen van Kamerstukken.


Uit het Rapport "Verdeelsystematiek middelen Jeugdhulp" 29 met bijlage 30 blijkt dat allochtone kinderen minder kosten geven dan autochtone kinderen. De sociale cohesie en gezinsstructuren bij minderhoudsgroepen heeft een zelfverantwoordelijk en oplossend karakter. Geen wonder dat de affaire Yunus zo geëxplodeerd is. Mark Rutte met zijn homo-agenda heeft daarbij een kapitale blunder gemaakt. De ziekelijke bemoeizucht, zoals ook in de hierboven genoemde affaires, van onze overheid is soms volkomen doorgeslagen. Want een ander feit is: Een kind is vrijwel altijd beter af bij zijn/haar eigen (biologische) ouders.

Natuurlijk zijn er schrijnende gevallen waarbij wèl ingegrepen moet worden. De bescherming van het kind gaat voor. En daarvoor zien we de tweede parameter: het gezinsinkomen. Wanneer een gezin geldtekort heeft kan het onvoldoende zorg bieden. Volgens taskforce lid Jan-Dirk Sprokkereef zijn er op 65% van de scholen minstens 20 kinderen per school die verwaarloosd (ergo mishandeld) worden 31.


De kosten voor deze kinderindustrie liegen er niet om. Bijna 4 miljard euro. Dat is € 3.868.000.000,00 (afgerond op een miljoentje). Daar kun je 65 verbouwinkjes van paleizen voor doen. Het HHC heeft er een rechter kolom naast geplaatst. Kosten in euro per kind. Let op: de kolom links is in miljoenen. Daar horen dus 6 nullen achter te staan.

Een opmerkelijk getal is die voor Opvoedhulp-Pleegzorg: € 15.740,02. Nu zal daar, onze belastindienst kennende (anders hebben die we-kunnen-het-niet-makkelijker-maken lui ook niets te doen), wel weer 90% aan btw, ib, vb, accijnzen enz. vanaf gaan, waarna je een tiende penning mag houden.

Maar de vraag doet zich toch voor of die 15.750 euro niet beter aan de echte ouders had kunnen worden gegeven i.p.v. aan een pleegouder. Dan hadden zij brood voor hun kinderen kunnen kopen en ze in de eerste plaats helemaal niet hoeven te verwaarlozen. Maar ja, dan staan er weer ambtenaren (die foldertjes moeten schrijven en congressen moeten bezoeken) op straat. En dat gaat echt niet. Dan liever de kinderen uit huis halen. Wat een ziek systeem met een totaal doorgeslagen overheid die de regie, strategie en toekomstvisie kwijt is. Kortzichtig korte termijn graaien.


Meer lezen over kindermishandeling? Zie de oude publicaties in het HHC-dossier 16.