Bart van Well is de grondlegger en ambassadeur 1 van de Get Well Foundation. Hij weet als geen ander hoe belangrijk het is om een nieuwe start te kunnen maken. Dit omdat hij zelf slachtoffer van seksueel geweld is. Het heeft hem gevormd tot de man die hij nu is. Hij ondersteunt kinderen om de opgelopen schade zo veel mogelijk te beperken. Vooral door de kinderen zelf gewoon kind te laten zijn. Een kans die Bart zelf nooit gehad heeft. Zijn onbezorgde jeugd is hem ontnomen. Door medogenloze, niets ontziende egoïstische hufters, afgedekt door de Staat der Nederlanden.

Om te begrijpen waar dit over gaat moeten we 30 jaar terug in de tijd. In 1985 verscheen een boek van Yvonne Keuls over de kinder-zedenslachtoffers van een Haagse rechter. En dat was pas het begin. Meer dan 400 kinderen werden stelselmatig verhuurd aan perverse egoïsten die letterlijk over kinderlijken gingen.

In het artikel "De Rolodex affaire" 8 staat een historisch overzicht. Wilt u meer details lezen? Klik dan de blokken rechts open en klik vervolgens op de links naar de diverse artikelen op deze site met daarin referenties en bewijsstukken. Ook treft u daar het verhaal van Bart aan zoals dat onder ede is verklaard bij de rechter-commissaris te Utrecht. Uit privacy-overwegingen zijn destijds niet alle details gepubliceerd, maar ze zijn wel geregistreerd in de HHC-archieven.

In 1988 loopt de dan 14-jarige Bart van Well weg van huis en komt aan op Amsterdam CS. Een ronselaar pikt hem op en neemt hem mee naar een dubieuze bar. Vanaf dat moment is ontsnappen onmogelijk. Hij wordt ingezet voor de niets ontziende lusten van pedofiele homo's die hem misbruiken en porno-films maken.

Als hij in 1991 weet te onstnappen haalt een medewerker van de Amsterdamse GGD hem onder bedreiging weer terug. Eén van zijn misbruikers was een man op de achterbank in een auto met chauffeur die hem mee wilde nemen naar Den Haag. Mogelijk was dit Joris Demmink, destijds topman bij het Ministerie van Justitie.

Pas na zijn 18e was hij groot en sterk genoeg om voor een tweede keer te proberen te ontsnappen. Door zijn (oudere) leeftijd was hij minder interessant geworden voor de pedo's. Hij was niet langer meer een kind, maar inmiddels een man. Daarna heeft hij geprobeerd zijn leven weer op te pakken. Zonder enige steun, slachtofferhulp 9 of nazorg van de overheid. De verschrikkingen die hij heeft moeten meemaken hebben er toe geleid dat hij er een bipolaire- 10 en post-traumatische-stress stoornis 11 aan over heeft gehouden. Pas nu voelt hij zich sterk genoeg om zijn daders te confronteren met hun misdaden.

Afgelopen maandag diende de zaak die Bart heeft aangespannen tegen de overheid. Zowel de Telegraaf 8 als het Algemeen Dagblad 9) hebben er reeds over geschreven. Op zich zijn het goede en evenwichtige artikelen, die beide kanten van het verhaal belichten.

Echter het gebruikte woord "prostitué" doet geen recht aan de onmenselijke situatie waarin Bart verkeerde. Het was geen beroep waarvoor hij vrij had gekozen. Hij werd tegen zijn zin in gedwongen. Hij is een kind-slachtoffer.

Op 03.08.1998, 10 jaar nadat Bart voor het eerst werd bloot gesteld aan deze pedo-criminelen, staat Trouw vol met artikelen over homo's, pedo's en porno.

• "Het feest van de gays kent geen grenzen" 10
    over de gay-games en de canal-parade met miljoenen subsidie.
• "Naakt zijn staat voor kwetsbaarheid" 11
    over een expositie van een homifiele RK-priester
• "Ministerie onderzoekt weren internetseks" 12
    over een ambtenaar van het Ministerie van Justie die is ontslagen wegens het verspreiden van
    porno via de computers van het ministerie
• "Kinderprostitutie stelselmatig genegeerd" 13
    over Raphaël Beth van de Amsterdamse GGD, die precies weet hoe het pedo-circuit werkt.

Met name het laatste artikel doet een boekje open. Het bleek dat van de 400 (VIERHONDERD !!!) kinderen die daar "te werk waren gesteld" 60 procent een verleden van seksueel misbruik achter de rug hebben, waarvan de helft al voor het 13e jaar is misbruikt. En de overheid doet er niets aan. Raphael Beth (van de Amsterdamse GGD) wordt geciteerd. Maar het is dan al 1998. In 1991 was hij ook al op TV. Hij had er niets aan gedaan. Integendeel. En in al die jaren was bij het OM en de politie ook nog steeds niets veranderd, ondanks de Rolodex affaire en het HIK-team (Handel in Kinderen) wat al jaren eerder speelde.

We gaan nog verder terug. Naar 1991, het jaar waarin Bart voor de eerste keer aan zijn vreselijke lot probeerde te ontkomen. Ook toen wist de overheid wat er speelde. En ook toen was het een zooitje bij het Ministerie van Justitie.

Deze week melde Nieuwe Revu 14 dat zij voor een paar honderd euro een Syrisch paspoort konden kopen voor de terrorist Malek Ramadan. Maar op 23.10.1991 meldde de Leeuwarder Courant dat de Haagse Justitie hetzelfde deed. En dan voor heel wat meer geld. Jawel, gewoon in Nederland.

Terwijl de directeur Rechtspleging (of is het misdaadpleging?) Joris Demmink reisjes maakte naar Oranjestad betaalden Surinamers, Turken en Marrokanen 40.000 gulden per stuk. Waar anno 2015 schande wordt gesproken over "mensenhandel en misbruik maken van asielzoekers" zat onze overheid er in 1991 zelf tot over zijn oren in.

De-onderste-steen-komt-niet-boven-want-dan-valt-heel-justitie-in-elkaar Harry Borghouts was op dat moment nog directeur van het directoraat Politie 15. Pas in 1996 werd hij de Secretaris-Generaal. In 1999 werd hij beticht van het achterhouden van informatie over cocaïne-transporten, hetgeen beloond werd met een Commissaris-der-Koningin baantje, waardoor Demmink kon opschuiven tot SG vanuit Internationale Aangelegenheden.

Op 03.11.1991 bericht het NRC over de (2014, 23 jaar later!) Roestige Spijker getuige Jaap Hoek, die in 1991 prof. van Roon al op de korrel had. U weet wel die professor uit de Rolodex-affaire van 1998, toen hij getipt werd. Dankzij sabotage van o.a. de huidige Amsterdamse Korpschef we-gaan-mijn-baas-niet-vervolgen Pieter Aalbersberg.

Dan maakt AVRO's Televizier er een TV-programma over. Let even goed op: Dit alles speelt zich in 1991 reeds af, en toch heeft de politie en het OM tot in 1998 (en de jaren daarna) nog steeds niet ingegrepen.

Bart is dan ook terecht boos. HONDERDEN SLACHTOFFERS!
En de politie stond er bij en ze keken er naar. Maar ze deden niets. Ook niet toen Manuel Schadwald verdween. Het vermoeden bestaat 16 dat hij is vermoord en afgezonken op het IJsselmeer vanuit de Apollo boot.

De afgelopen jaren hebben in het kader van onderzoek gestaan. In december 2013 bevestigden (na heel veel moeite en sabotage) Gerard Roes 17 en Herman Bolhaar 18 dat twee hoofdofficieren (bedoeld worden Holthuis en Wooldrik, red.) klant waren bij de kinderpooier van Maasdam.

Nou nee, niet in december 2013 (waarom is eigenlijk de publicatiedatum verwijderd?) maar pas maanden later. Want in maart 2014 begonnen de (zeer kostbare, ook voor de belastingbetaler) Roestige Spijker verhoren. Die waren helemaal niet nodig geweest als de overheid eerder openheid van zaken had gegeven.

Ook is bevestigd dat Demmink en Wabeke (thans rechter in Den Haag) in het vizier waren èn dat dit is door gegeven aan de leidinggevende (lees: de minister).

NOTA BENE: De Minister heeft dit alles dus al die tijd geweten c.q. kunnen weten danwel moeten weten. En toch heeft hij ordinair gelogen. Tegen onderzoeksjournalisten èn tegen de Tweede Kamer. Het duurde nòg een jaar voordat deze leugenaars moesten opstappen. En ook het onderzoek 19 hiernaar zou nog steeds in "volle" gang zijn.

Uit de Rolodex 19 blijkt verder dat de broer van verdachte Hans Holthuis 20 DG was op het Ministerie van Justitie. Inmiddels lijkt hij daar met onbekende stemming te zijn vertrokken. Destijds had hij natuurlijk alle mogelijkheden om zijn broer en trawanten te beschermen en het onderzoek te saboteren.

Bart is al dat konten gedraai zat. De overheid is verantwoordelijk. En hij roept ze ter verantwoording. Hij wil mensen onder ede laten verhoren. En dat kan via deze civiele zaak. Hij wil een "verklaring voor recht" van de rechter krijgen en daardoor kan de rechter hem niet weigeren deze getuigen, desnoods onder dwang, op te laten roepen.

Mr. Houtzagers (landsadvocaat) en zijn MinV&J collega J. Denkers voerden verweer. Namens de staat (lees: Opstelten, Teeven, Demmink). Namens de overige op te roepen getuigen was er niemand. Vreemd?!? Ze wilden "afwachten wat het strafonderzoek naar Demmink zou opleveren". Het zou "zonde zijn van tijd en geld". De gotspe!

En voor dat laatste hadden ze al een voorschot genomen. Diezelfde ochtend had het strafonderzoek-naar-lekken-is-niet-nodig-want-dat-zijn-we-zelf 21 OM-doorgeefluik aan NRC-copywriter Marcel Haenen alvast getwitterd dat het onderzoek naar Demmink dood was gelopen. Maar toch. Laten we daarop wachten. En op het "breed oriënterende onderzoek" naar de handel en wandel van Demmink. Terecht wilde Bart daar niet aan meewerken. "Je gooit je verklaring over de schutting, en daarna mag je niet meer zien wat ze daarmee doen."

De volledige zitting is op video opgenomen en gepubliceerd op Youtube:
(en uiteraard opgeslagen op de backup-servers van het HHC)

• De zitting: opname van JD-tv 22
• De zitting: opname van Nico van den Ham 23
• Interview: opnamen van JD-tv 24
• Interview: opnamen van Nico van den Ham 25

Uitspraak: 29 oktober 2015