Binnenkort is het Koperen Feest. Het is dan 12½ jaar geleden 1 dat de website Klokkenluider Online 2 werd gestart. In het begin werd er heimelijk onthuld. Aliassen, anonieme meldingen, veel cloak-and-dagger gevoel. Zo ook voor uw HHC-verslaggever. Toen hij geconfronteerd werd met "onverklaarbare en onbegrijpelijke" overheidshandelingen (lees: corruptie) waarbij de "diplomatieke relatie" tussen Nederland en Turkije ter discussie stond kwam uw HHC-onderzoeksjournalist al gauw via die website terecht op de affaires Demmink en Baybasin. Verbijstering alom. "Mijn" respectabele en vertrouwenwekkende Nederland blijkt een ordinaire aardappelrepubliek met leugenachtige criminelen op top-posities. Een dun laagje chroom dat ernstig aan het verroesten is.

Vanuit dit HHC-onderzoek naar de duistere politieke links ontstond de noodzaak om deze linken vast te leggen middels "linkbare" referenties en brondocumenten in een rapport en deze online op te slaan. De stap naar een website is dan een logisch vervolg. Zo is de weblog/website HHC eind 2012 ontstaan en op 01.01.2013 in de voorloper van de huidige vorm geboren.

Een van de eerste HHC-artikelen (op 18.01.2013) ging over de arrestatie van de journalist Micha Kat 3. Geschokt nam het HHC contact op. Nu, drie jaar later, is het aantal nog lopende rechtszaken tegen Micha opgelopen tot acht stuks 4. Alle reden om zijn kant van het verhaal eens onder de aandacht te brengen. Het HHC reisde virtueel af naar zijn hide-out op een eiland in de Atlantische Oceaan en had een interview met hem.

Op 6 mei 2002 werd Pim Fortuyn vermoord 5. Ik was toen vaste medewerker van NRC Handelsblad 6 en schreef met name over de juridische wereld. Ik was tevens de vaste medewerker van Het Advocatenblad 7 en kende alle belangrijke advocaten van Nederland. Bij NRC gebeurde na de moord de meest bizarre dingen die ermee te maken hadden dat de krant zelf mede-schuldig werd gesteld aan de moord: er werd aangifte gedaan tegen de hoofdredactie. De vaste advocaat van NRC begon op de opiniepagina onder verhulde identiteit 'onafhankelijke' stukken te schrijven ter verdediging van zijn cliënt NRC.
Door dit alles was mijn vertrouwen in NRC in een klap weg en ik begon tegen de krant te schrijven op de site van Theo van Gogh: De Gezonde Roker 8. Deze site -de eerste in zijn soort in Nederland- was een absolute sensatie en werd gelezen door honderdduizenden mensen, ook in de politiek en de MSM. Dit succes lag mede aan de basis van de moord op Theo: de site werd veel te invloedrijk. Dit was mijn 'entree' in de wereld van de alternatieve media.
De artikelen op de site van Theo leidden in 2004 tot mijn boek Lux, Libertas en Leugens: het journalistieke en morele verval van NRC Handelsblad. Op 2 november 2004 moest Theo eraan geloven 9 en hield zijn site op. Maar een jaar daarvoor was ik begonnen met KLOL. De trigger hierbij waren mijn contacten met de familie Poot van Chipshol 10. Zij waren erg geïnteresseerd in de alternatieve media omdat zij geen 'poot' aan de grond kregen bij de MSM in hun 'grondoorlog' tegen Schiphol en de Staat. Aldus kwam een samenwerking tot stand waarin zij de website mede-financierden. Het derde artikel op de site ging over de ondergang van KLM. Hierin werd precies beschreven wat meer dan tien jaar later gebeurde. Het artikel was mede-gebaseerd op inside informatie vanuit Chipshol.
In mei 2014 werd de samenwerking met Chipshol ontbonden en nu is er -helaas- geen enkel contact meer. Deze mensen staan moreel voor mij op een enorm voetstuk en vallen in de categorie Martin Luther King en Ghandi. Het hoogtepunt van deze samenwerking was mijn mede-auteurschap van het boek De Demmink Doofpot 11. De man bij NRC die verantwoordelijk was voor de hetze tegen Pim Fortuyn is nu trouwens voorzitter van de Raad voor de Journalistiek. Dit feit vertelt in a nutshell alles over Nederland.




Ik ben een provocateur, dat is mijn stijl. Dat ben ik altijd geweest, ook al op school als redacteur van de schoolkrant. Ik wil dingen altijd zo scherp mogelijk stellen en formuleren. Wat dat betreft denk ik niet dat mijn (schrijf) stijl erg is veranderd. In Nederland heerst geen cultuur van 'scherp aan de wind varen'; integendeel, alle 'scherpe kantjes' moeten altijd overal worden weggehaald. In de VS is die cultuur er wel. Mijn stijl heeft mij dus vaak in de problemen gebracht omdat die on-Nederlands is; men accepteerde het gewoon niet, zeker niet van iemand van NRC Handelsblad.
De zaak werd voor mij nog problematischer toen ik inderdaad zelf onderwerp van het nieuws werd. Ik kreeg een emotionele betrokkenheid die natuurlijk lastig is. Daar dan weer bovenop kwamen ongekend felle en vaak smerige aanvallen vanuit de MSM en zelfs ook vanuit de alternatieve media. Dat laatste heeft me enorm aangegrepen, vooral omdat het afkomstig was uit 'eigen kring'. Ondanks dit alles meen ik dat ik journalistiek toch overeind gebleven ben. Het aantal onthullingen dat KLOL heeft gebracht is enorm. Ik durf te zeggen dat het qua journalistiek het meest succesvolle medium is geweest uit de Nederlandse geschiedenis. Ik zet dit werk thans voort op ROL: www.RevolutionairOnline.com 12.



Dat gedoe met de NVJ zit me enorm dwars. Ik heb geprobeerd het royement juridisch aan te vechten met mijn toenmalige advocaat Klaas Aantjes, maar die weigerde de NVJ te dagvaarden. Hier is sprake van een smerig complot van MSM en NVJ. In 2009 werd ik nog gezien als one of the family, maar ja, in 2010 kwam ik met het boek De Demmink Doofpot en dat veranderde alles: ik was van het ene op het andere moment een paria. De NVJ heeft bij monde van Thomas Bruning verklaard mij weer te zullen inschrijven als ik ben vrijgesproken in de zaak-Bart Mos.
Maar Justitie weigert deze zaak aan te brengen omdat dan zal blijken dat Mos de doodsbedreiging heeft verzonnen hetgeen dodelijk is voor hem en De Telegraaf. Ik zit dus in de val. Het is een schande dat de NVJ met het royement niet wacht tot de veroordeling onherroepelijk is. Ik ben door mijn eigen vakbond trouwens ook nooit om wederhoor gevraagd. Reeds deze twee omstandigheden bewijzen het complot. Wat mij betreft opereert de NVJ nu niet anders dan de Kulturkammer tijdens de oorlog.




De val van de instituties die je noemt is de laatste jaren pijlsnel verlopen. Tien jaar geleden was er in ons land nog in enige mate sprake van onafhankelijke rechtspraak. Nu niet meer. In mijn 'grote strafzaak' gebeuren dingen die zo schandalig zijn dat niemand ze zal geloven behalve de mensen die zich met de implosie van onze rechtstaat bezig houden. Wat je ook doet, zegt en produceert aan bewijzen en getuigen: het heeft allemaal geen enkele zin. Alles staat van tevoren al vast zoals in de zaak van Jasper S..
De enige reden dat ik nog doorga met mijn zaken en gebruik maak van mijn wettelijke rechten en mogelijkheden, is omdat ik zo kan aantonen hoe intens corrupt het systeem is in de hoop meer mensen wakker te krijgen. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat rechters met opzet onschuldige mensen veroordelen en leed toebrengen uit sadisme. Het is om gek van te worden. Er is alleen nog wat te bereiken, als het voor de Staat in hun eigen belang is in een bepaald individueel geval recht te doen omdat anders te veel schade dreigt. Als bijvoorbeeld de VS de diplomatieke betrekkingen met Nederland zouden opschorten uit protest tegen de non-vervolging van Joris Demmink, dan zit de ex-SG binnen een week in de EBI. Ik raad iedereen dus aan gebruik te maken van alles wat er is om de reden die ik net noemde.



Het standaard-antwoord op zo'n vraag is: dat zal je hem zelf moeten vragen. Ik wil nog wel duidelijk stellen dat het hanteren van bepaalde woordkeuze of stijl niet strafbaar is. Sterker: de 'vrijheid van vorm' is een van de kernwaarden van de journalistiek waarbij het Europese Hof zelfs spreekt van the right to offend, shock or disturb.
Wat mij betreft blijkt reeds uit het feit dat deze mensen aangifte hebben gedaan dat wat ik schrijf juist is. Dat noem ik het 'Westenberg-model': mensen van 'status' kunnen zich tegenwoordig witwassen van elke beschuldiging via corrupte rechters. Dus maken ze gebruik van die mogelijkheid juist omdat ze schuldig zijn. Op kosten van de belastingbetaler 'bestellen' mensen als Frits van Straelen, Nout Wellink en Frits Huffnagel een veroordeling van Micha. Die wordt vervolgens keurig aangeleverd.
De boodschap die ze hiermee willen uitzenden is: wij zijn van alle blaam gezuiverd want Micha is veroordeeld. Maar helaas voor deze mensen is de waarheid niet te koop. Ik zeg altijd: ze kunnen Micha ridiculiseren, arresteren, criminaliseren, interneren, psychiatriseren en zelfs excecuteren, maar met de waarheid kan dat allemaal niet. Allleszeggend is ook dat mijn veroordelingen op geen enkele wijze zijn gemotiveerd. Steeds staat er dat ik mijn 'beschuldigingen op geen enkele wijze aannemelijk heb kunnen maken' terwijl de bronnen en bewijzen met twee muisklikken te lezen zijn. Dat Demmink geen aangifte tegen mij deed was omdat hij hoopte dat ik zodanig zou worden gedemoniseerd, gecriminaliseerd en gepsychiatriseerd dat niemand mij meer serieus zou nemen. Bij het AD koos hij voor een andere strategie omdat het een MSM-medium is.




De oorzaak hiervan is in de eerste plaats wat ik altijd noem het 'Titanic-effect'. Overheden zijn nu eenmaal niet bij machte eenmaal ingezette koersen te veranderen. Dat komt natuurlijk met name omdat het de consequenties daarvan weigert te aanvaarden. Op het moment dat de zaak spaak loopt, rest dus niets dan de uitstel-strategie.
Precies hetzelfde zie je in de crisis met de Euro. De term die je nu vaak leest is kicking the can down the road. Er kan gewoon niet worden ingegrepen. Het schip moet eerst volledig tot zinken zijn gekomen voordat er kan worden nagedacht over de vraag: hoe nu verder. Die 'Teeven-deal' is trouwens ook een vorm van die uitstel-tactiek waarbij soms een pion moet worden geofferd om de koning op het bord te kunnen houden.




We proberen inderdaad de vier hoger beroepen die nu lopen gevoegd te krijgen hetgeen volgens de letter van de wet ook zou behoren te gebeuren. Dat is voor mij niet alleen logistiek noodzakelijk (nu procedeer ik bij drie Gerechsthoven simultaan hetgeen met een enkele advocaat niet te doen is) maar ook inhoudelijk, omdat bij een gevoegde behandeling het bizarre en krankzinnige patroon van leugens, vervalsingen en manipulaties van het OM in volle omvang zichtbaar zal worden.
Maar ik zei het al eerder: alles wat je naar voren brengt wordt ongezien en ongemotiveerd afgewezen. Hier is dus sprake van een vexatoire houding van Justitie waar men bereid is alle wetten, regels en aanwijzingen te schenden om mij te maximaal te kunnen treffen.



Dit sluit naadloos aan bij de vorige vraag. Men wil een klimaat scheppen waarin ik mij op geen enkele wijze meer kan verdedigen. Naast het intimideren van mijn advocaten past daar ook de genoemde signalering in die tot primair doel heeft mij weg te houden uit de rechtszaal. Het OM weet dat als ik fysiek aanwezig ben, geen spaan heel blijft van de AG's die mijn zaken hakkelend en zwetend en vol fouten aanbrengen. Dat is het goede nieuws: die AG's zijn tegenwoordig van zo'n krankzinnig laag nivo, dat ze voor mij geen enkele partij zijn. Hugo Hillenaar 19 is trouwens de baas van die AG's. Detail.
Voorts kan ik er natuurlijk op geen enkele wijze vanuit gaan dat het OM zorgvuldig met mijn DNA zal omspringen, dit nog los van het feit dat er ook geen juridische basis is voor de afname in the first place. Ik probeer al jaren een zaak van de grond te krijgen tegen het OM om ze zo te dwingen de signalering op te heffen en de gedwongen afname te laten vallen, maar die zaak komt (vooralsnog) niet van de grond. Het gezichtsverlies voor het OM zou in zo'n zaak niet te overzien zijn.



Uit het feit dat er nooit serieus à charge tegen Demmink is optreden en er dus ook niets gebeurt dat deze man vervelend zou kunnen vinden. Het toewijzen van het strafrechtelijk onderzoek is net als de fall out van de Teeven-deal een voorbeeld van het offeren van een pion, het doen van kleine 'concessies' om de status quo als geheel te kunnen laten voortbestaan. Het zou een goed argument vormen in mijn geplande DNA-zaak tegen het OM: waarom willen jullie mijn DNA wel hebben en dat van Joris Demmink niet? Ik word tenslotte niet verdacht van het verkrachten van kleine kinderen, hij wel.




Ha! Hoop is er altijd. Zonder hoop geen leven. Zeker de laatste weken zie je ontwikkelingen die hoop geven en laten zien dat de gevestigde orde compleet aan het instorten is en elke controle verliest. Ik hoop nog steeds op een moment dat er, na het zinken van de Titanic, een beroep op mij wordt gedaan Nederland er weer bovenop te helpen. Misschien word ik nog wel Minister van Veiligheid en Justitie. Klinkt dat raar? Nee, want als het schip is gezonken ziet de wereld er compleet anders uit waarbij -om met de Bijbel parafraseren- de laatsten de eersten zullen zijn. Ayn Rand beschrijft dit proces op huiveringwekkende en meesterlijke wijze in Atlas Shrugged 20. Het punt dat mensen als Rutte, Merkel en Timmermans uit pure wanhoop en angst op de vlucht slaan nadert net rasse schreden.




Zie mijn vorige antwoord! Als ik terugkom is dat alleen op uitnodiging.




Ik hoop om meer actie-bereidheid bij het Nederlandse volk. De weerzinwekkende criminaliteit van onze overheid staat nu vast maar het volk blijft grotendeels passief. Het is nu wat dat betreft nog veel erger dan in 1940. Maar dat kan allemaal zomaar omslaan. Mijn meest hoopvolle verwachting is dat de Staat en alles wat daarbij hoort zo incompetent is, dat ze zichzelf zal vernietigen. Dat dat gaat gebeuren is eigenlijk wel zeker. Kijk naar Merkel en Obama. Ik vergelijk hun situatie met die van de laatste keizer van het Romeinse Rijk, Romulus Augustulus 21. Hij was officieel keizer, maar niemand wist dat meer. Hij zat ook niet meer in Rome, maar ergens in een villa op een geheime plek.

Tot slot: bedankt Ton voor dit geweldige interview!