Turkse minister van familiezaken Fatma Betül Sayan Kaya is een intelligente vrouw. Amper 36 jaar en al een indrukwekkend curriculum vitae 1. Cum laude afgestudeerd als ingenieur èn als arts. Naast Turks spreekt ze ook Duits en Engels (New York University) en vanaf 2009 (ze was toen pas 28 jaar) is ze de vertrouwelinge van president Erdoğan.

Vorige maand werd ze onderschept en door de Dienst Speciale Interventies als ongewenst vreemdeling naar Duitsland uitgezet 2. Het HHC heeft toen haar medeleven betuigd 3.


Zij wende zich tot advocaat av. Ejder Köse 4, capabel en deskundig, in wie veel Nederturken een groot vertrouwen hebben. Het HHC heeft hem in 2014 ontmoet toen hij optrad tegen de Nederlandse Staat namens Turkse weduwen 5. De advocaat heeft tegenover het AD bevestigd dat hij zich in opdracht van minister Kaya afgelopen vrijdag tot de rechter heeft gewend. Naar de opvatting van zijn cliënte zou ze "in de vroege ochtend van zondag 12 maart onrechtmatig tot ongewenst vreemdeling zijn verklaard".

Wat hier in Nederland allemaal gebeurd is heeft uitgebreid de media gehaald. U kunt het zo nalezen in de diverse kranten, nazien bij TV-zenders, en de stortvloed aan diplomatieke berichten, twitters en zelfs discussies binnen het Europarlement.

Maar wat minder bekend is, is de analogie vier jaar geleden met een Nederlands staatsburger in Turkije. Het HHC is altijd zeer terughoudend geweest met commentaren op of over Turkije, maar onder deze omstandigheden is een toelichting gerechtvaardigd.

Let u even op de aanhalingstekens rondom "onrechtmatig". Bij de eerste kop (uitzetting Nederland) staan die aanhalingstekens. Bij de tweede kop (uitzetting Turkije) zijn ze verdwenen.


Hierboven ziet u drie (3!!!) toegangsbewijzen naar Turkije. (1) Een geldige verblijfsvergunning, (2) Een visum on arrival van 17-01-2013 met een geldigheidsduur van zes maanden, (3) Een speciaal visum afgegeven door het Turkse Consulaat te Rotterdam.

Uw columnist was op 19 maart 2013 naar Turkije gereisd om aldaar zijn eigen rechtszaken bij te wonen. Want wat speelde er: Op 17-06-2011 (2.127 dagen en nachten geleden) is het destijds zesjarige dochterje van uw columnist ontvoerd. Zij is tegen haar eigen wil en zonder toestemming van de vader uit haar ouderlijk huis meegenomen. En alsof dat nog niet genoeg was werd op 30-06-2011 uw columnist door de Turkse politie opgepakt, zijn eigen huis uitgezet, en hem al zijn bezittingen, geld, vermogen, onroerend goed en bedrijf ontnomen.

De Nederlandse overheid en haar ambassade deden helemaal niets om deze twee staatsburgers te beschermen tegen dit onrechtmatig optreden, deze strafrechtelijke daden en de ernstige kindermishandeling. Nu is dat niet zo heel bijzonder, want de Nederlandse overheid doet nooit iets om haar burgers te beschermen.

Tenzij het om journalisten gaat met veel media aandacht 6. Zoals Bram Vermeulen, Frederike Geerdink of Ebru Umar. Dan willen ze plotseling allemaal voor de camera. Ze zouden beter eens voor de spiegel kunnen gaan staan en zichzelf in de ogen proberen te kijken.

En in mijn geval was het nog duidelijker. Ze wilden geen politieke en diplomatieke rel. Want op datzelfde moment lag Nederland onder vuur vanwege de ontvoering van Turkse kinderen in Nederland 7. Maar het meest bijzondere was wel de misdadiger die verantwoordelijk was voor de kidnapping en de diefstal: Casim Y., oud-president van de Turkse Hoge Raad (Yargitay) en zijn familie. Daarmee willen ze geen ruzie. Dan offert Nederland liever een paar onschuldige staatsburgers op.

Enfin, deze criminelen in samenspanning met corrupte Officieren van Justitie zoals savcısı Mehmet K. hebben uw verslaggever (tot die tijd - maart 2013) onderworpen aan meer dan 30 rechtszaken. En Joost mag weten (niet van Dijk, want die weet niets) hoeveel daarna. Want ik weet het niet. De rechtszaken zijn gevoerd zonder mijn aanwezigheid. "Bij verstek" weet u wel, omdat ik bij de grens werd tegengehouden en me zelf niet in de rechtszaal mocht verdedigen tegen alle valse aanklachten, compleet met omgekochte getuigen, bedreigde rechters, valsheid in geschrifte, verdonkerenmanen van bewijs.

LET GOED OP: Ik wilde dus niet Turkije UITvluchten 8, maar BINNEN gaan. Me volledig blootstellen aan de rechterlijke macht aldaar. Omdat ik volledig onschuldig ben en het onbetwistbaar is dat de criminelen in mijn zaak de Turkse oud-rechter en zijn medeplichtigen zijn.

En... omdat ik mijn dochtertje wil beschermen tegen deze misdadigers en kindermishandelaars. Niet dat mijn dochtertje veel aan me zou hebben als haar pappa zat weg te rotten in een Turkse gevangenis, maar ik kan haar daar ook niet alleen achterlaten.

Ondanks alle tegenwerking heb ik tot nu toe alle rechtszaken in Turkije gewonnen. Dankzij een goed advocatenteam wat mij geheel belangenloos en met gevaar voor eigen leven heeft ondersteund tijdens deze grove mensenrechtenschendingen.

Niets van dat alles in Nederland. Ambassade en ministerie laten je vallen als een baksteen of schuiven het van zich af als een hete aardappel.

Nadat uw verslaggever, mede dankzij het Katholiek Nieuwsblad en enkele parlementariërs, waaronder Pieter Omtzigt (CDA), Joël Voordewind (CU), Cees van der Staaij (SGP) en Louis Bontes (VNL) zich voor hem inzetten deed de crimineel Frans Timmermans er alles aan om deze parlementaire steun tegen te houden. Frans T. ging daarbij zelfs zo ver om willens en wetens valsheid in geschrifte te plegen. Oók in de beantwoording naar de Tweede kamer toe.

Opzettelijke misleiding en verkeerde voorlichting van de Kamer, een politieke doodzonde die beloond werd met een wegpromoveren tegen een driedubbel salaris. Want op 14 maart 2014 schrijft crimineel Frans T. 9 onder punt 4:

"De ambassade heeft inmiddels van de Turkse autoriteiten vernomen dat de weigering om betrokkene toe te laten tot het Turkse grondgebied zou voortkomen uit een strafrechtelijke veroordeling (leugen 1). Betrokkene is hierover geïnformeerd (leugen 2)."

Een opzettelijke leugen. En een dubbele leugen.

Eerste leugen: Onmiddelijk is door mij dat "vermeende strafblad" opgevraagd. Dat leverde nogal wat tegenwerking op, maar twee maanden later (06-05-2014) kreeg ik het document gedateerd 14-04-2014 waarin Turkije bevestigt dat ik géén strafblad heb. (Klik op de plaatjes hierboven.) Dat kan ook niet, want ik ben nimmer veroordeeld. Integendeel. Ondanks alle corruptie en bedreigingen hebben de Turkse rechters steeds in mijn voordeel beslist.

Tweede leugen: is dat ik daarover geïnformeerd zou zijn. Buitenlandse zaken weigert iedere medewerking of informatie overdracht. En ook Turkije wil niet dat dit naar buiten komt. Volgens een andere crimineel, ombudsman Reinier van Z. zou: "Bij de redenen om het visum te weigeren lijkt het Turkse Ministerie van Familiezaken een grote rol te spelen.". Dat is dus deze minister Kaya. U kunt het herziene rapport, wat overigens naar mijn mening onvolledig is en waartegen ik strafaangifte heb gedaan, lezen bij de Nationale Ombudsman 10.

Er zijn twee opmerkelijkheden in dit rapport waarop ik de aandacht wil vestigen:


(1) Niet alleen ben ik niet geïnformeerd, maar ik mocht ook niet geïnformeerd worden. Door Turkije. Frans Timmermans heeft de kamer dus opzettelijk verkeerd geïnformeerd. En dat bewijs ligt er zo dik bovenop, dat deze crimineel allang achter de tralies had behoren te zitten.


(2) Naar de volle overtuiging (naast de handgeschreven verzoekschriften van de criminele Yilmaz familie aan de Minister van Familiezaken om met hen te collaboreren in deze misdadige kinderontvoering en mishandeling) wordt er door de Turkse overheid nog een extra reden genoemd (die ik niet mag weten), namelijk dat ik "propaganda" zou maken voor de politieke gevangene Baybaşin, waarover de Minister van Familiezaken een andere mening heeft. (Bijzonder overigens: levenslang voor drugssmokkel, en niet voor "opdracht tot moord".)

Ik begrijp niet wat een minister van Familiezaken met drugssmokkel en mafia te maken heeft. En om mij (volledig overbodig) te verdedigen: ik maak geen propaganda. En al zeker niet voor drugssmokkel. Wel kom ik op voor onschuldige slachtoffers van criminele overheden, waaronder de familie van Baybaşin en de familie van mijn dochtertje, haar vader, haar grootouders, ooms, tantes, neefjes en nichtjes.

Samenvattend kunnen we concluderen dat er overeenkomsten en verschillen zijn tussen de behandeling door Turkije van de arts Hofstede en die door Nederland van de arts Kaya. Zie onderstaand overzicht:

	Med.Dr. Hofstede	Med.Dr. Kaya
Opleiding	Meerdere universitaire graden, waaronder arts	Meerdere universitaire graden, waaronder arts
Inzet voor bescherming van	kinderen	misdadigers
In bezit van verblijfsvergunning	JA	NEE
In bezit van visum	JA	NEE
Legitieme reden om land in te reizen	JA	NEE
Van tevoren geïnformeerd	NEE	JA
Reden gekregen voor weigeren toegang	NEE	JA

Als deze minister denkt dat zij een zaak tegen Nederland heeft dan zou zij haar goede intenties kunnen tonen door er zorg voor te dragen dat de ontvoerde dochter ogenblikkelijk herenigd wordt met haar vader. Zoals ook door de Turkse rechter bevolen (Esas 2011/1038 d.d. 18.09.2012) en bekrachtigd door de Turkse Hoge Raad (Karar 2013/30470 d.d. (23.12.2013).

Daarin is tevens onherroepelijk vastgelegd dat mijn dochter is en wordt mishandeld in Turkije. Vastgesteld door Turkse universiteiten. Zolang minister Kaya daar actief aan meewerkt en weigert maatregelen te treffen om recht te doen en gehoor te geven aan vonnissen, nota bene door Turkse rechters uitgesproken, is zij voor mij met recht een persona non grata.

Hier ligt de kans voor Minister Kaya om te laten zien waar ze voor staat:
het beschermen van mijn dochtertje en haar te verenigen met haar vader.