WC-eend heeft haar jaarlijkse veren-in-eigen-reet-steken rapport 1 weer eens uit de propaganda stal gehaald. Je moet toch wat doen om je zwaar aangetaste geloofwaardigheid (en daarmee het fundament van de rechtstaat) overeind te houden. Stutten met posters, twitter berichtjes, websites en postbus-51 spotjes. Dat is zo'n beetje het niveau van de volkomen in verval geraakte Staat der Nederlanden. Brokkelt er weer eens een hoekje af dan doe je daar een dekzeiltje over, zodat niemand het ziet. Wie houdt wie voor de gek?

Een voorbeeld daarvan zijn de mensenrechten. We hebben talloze foldertjes met namen als "grondwet" en "EVRM". En dan op de achterkant in kleine lettertjes: "Hoewel deze brochure met de grootst mogelijke zorg is samengesteld kunnen aan deze publicatie geen rechten worden ontleend." Op die wijze verkopen ze hun produkt: veel beloven, maar weinig nakomen. Alsof rechters politici zijn in plaats van een gescheiden macht die de politici controleert en corrigeert. Losgeslagen van iedere realiteit. De wet van vraag-en-aanbod vanuit een monopolie positie, met een verplichting tot afname. Net zoals met uw zorgverzekering. De wensen van de consument doen er niet toe. Zolang de leverancier maar profijt heeft.

Met deze inleiding (en als u de tijd heeft genomen dat op u te laten inwerken) zouden we klaar zijn. Maar in deze vluchtige one-liner consumptiemaatschappij is het al doorgeslikt en uitgescheten voordat het is gekauwd. Dus bieden we u een paar hapklare brokken. Hoe zit dat nu met bewijs? U kunt daar deze publicatie 2 uit het NVJ op nalezen. Maar een klein beetje eerstejaars strafrecht college ter toelichting kan geen kwaad.

Les 1:	Nederland noemen wij een constitutionele monarchie. Dat wil zeggen dat de monarch de constitutie beschermt, zo waarlijk helpe hem De Almachtige Akbar 3.
Les 2:	Nederland is een democratie met scheiding der machten volgens het Trias Politica model 4. Dat wil zeggen dat er check & balances zijn. Onafhankelijke controle, zodat NIEMAND (ook geen groep) alleen de macht kan hebben.
Les 3:	Het Nederlands strafrecht gaat uit van de onschuld presumptie. Iemand is onschuldig totdat het tegendeel wettig en overtuigend bewezen is. We hebben liever dat een crimineel vrij rond loopt dan dat een onschuldige wordt opgesloten.
Les 4:	Bewijs moet wettig en overtuigend zijn. Dat wil zeggen dat er bij gerede twijfel geen veroordeling mag/kan plaatsvinden.
Les 5:	Eén bewijs is géén bewijs. Er moeten tenminste twee bewijsmiddelen zijn om te kunnen veroordelen.
Les 6:	Voor levenslang moet je minstens twee moorden gepleegd hebben. Kijk voor een toelichting in deze oude publicatie uit 2013 5 Wel even de blokjes openklappen met het pijltje rechts in de balk.

In het Wetboek van Strafvordering staan de spelregels 6. En daar wordt dan mee gesjoemeld. Dat is geen "politieke keuze" maar een "keuze van politici". Van individuen. Door types als Fred Teeven, die dealtjes sluiten met criminelen. Dat heet "discretionaire bevoegdheid". Niet de wet bepaalt wat er gebeurt maar een oncontroleerbaar individu van het openbaar ministerie. En een rechter die betaald wordt door de staat, en daarmee partij kiest wanneer er ècht belangrijke zaken op het spel staan, en daarmee de consequenties voor de staat (en de rechter).

Dat marchanderen is wat nu ook gebeurd in de "formatie" 7. Prietpraat terminologie als "bewegen" en "versterken" is een hoop geblaat zonder wol. De deal met Turkije is belangrijk en het breekpunt in de formatie. En dan hebben we het over de toekomstige deal, niet die van 22 jaar geleden met Demmink. En dan helemaal op het laatst een onbeduidend bijzinnetje: "Belangrijk blijft verder de aanpak van de grondoorzaken." Was daar nou eerst mee begonnen. In 1995 al. Want dat blijft maar door etteren. Nu nog steeds. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

In een (zelf) reinigend/filterend systeem werkt dat bewijzen alsvolgt. Je hebt een aantal bewijsmiddelen. En die ga je kritisch bekijken. Je stopt ze in een trechter en haalt ze door een vergiet/filter. Uiteindelijk komt er een zuiver product uit. En de rest van het afval gooi je weg. Houd je dan minimaal twee onafhankelijke, buiten iedere twijfel onomstootbare bewijsmiddelen over dan heb je een zaak waarmee je iemand kunt berechten.

In de "zaak" (alsof het niet over een kapot gemaakt mensenleven gaat, maar een onpersoonlijk, afstandelijk stapeltje papieren op een bureau) Baybaşin zijn de eerste drie wettige bewijsmiddelen niet aanwezig. Maar niet getreurd: We hebben een truc om twee bewijsmiddelen te creëren. Bijvoorbeeld een politie-agent die verklaart onder ede (art. 339 punt 4) en datzelfde verhaal opschrijft in een proces verbaal (art. 339 punt 5). En omdat de politie een ambtenaar met "ambtseed" is verdubbelen we zijn verklaring. Vervolgens luistert de rechter daar naar (art. 339 punt 1) en "neemt het zelf waar". Klaar is Kees: vanuit één bewijs hebben we er vier. Meer dan genoeg. Als je als aangever althans bij het OM clubje hoort. Want anders seponeert het OM wegens gebrek aan bewijs.

De wonderbaarlijke bewijs vermenigvuldiging:

Van één 'bewijsmiddel' vier bewijzen maken.

Nederland met zijn "top-systeem" 8 heeft de langste wachttijden en het minste aantal rechters per hoofd van de bevolking. Er zitten meer ambtenaren op het ministerie van justitie dan dat er rechters zijn. Maar niet getreurd, bij ernstige zaken hebben we een meervoudige kamer. Dat wil zeggen dat maar liefst VIJF onafhankelijke rechters het bewijs beoordelen. Zeggen ze. Want "het geheim der raadskamer" laat in Nederland niet zien hoeveel stemmen voor en tegen waren. Alweer in Nederland. Het lijkt dus of er maar liefst VIJF onafhankelijke oordelen zijn. Beter en eerlijker kan het toch niet worden, nietwaar? 5 - 1 Vijf tegen één. Dan heeft de verdachte geen schijn van kans. Precies wat Teeven wilde bereiken met het afnemen van advocaten en rechten van de verdediging.

Maar waar oordelen die rechters eigenlijk over? Een massale hoeveelheid aan bewijsmateriaal of over slechts één -en dan ook nog eens gefabriceerd- bewijsmiddel afkomstig van één leverancier? En dan ook nog eens een zelf uitgekozen leverancier 9, zodat de kans dat de uitslag bij voorbaat al vast staat wel erg groot wordt?

Dat gebeurt in heel veel zaken, waarbij de Staat der Nederlanden geconfronteerd wordt met haar falend beleid en amateuristische regeringsleiders. Kiest u maar: NFI, SAOZ, Telegraaf, Peter R. de V., Bas van den H. Het zijn vaak dezelfde betaalde enkelvoudige deskundologen die beslissen over de uitkomst van de rechtszaak. Niet de meervoudige rechter(s).

De wonderbaarlijke getuige vermenigvuldiging:

Van één 'deskundoloog' vijf individuele, onafhankelijke
rechterlijke waarnemingen maken.

Dat gebeurt in vele zaken, maar dus in de zaak Baybaşin in het bijzonder. Zijn zaak is het prototype van alles wat aan corruptie fout gaat, en daarom dankbaar om als voorbeeld te dienen.

• Neem de diefstal-zaak. Slechts één deskundoloog, de liegende rechercheur Jeroense 10.
  
• Of de tap-zaak met de valsheid in geschrifte plegende tolk Tayyar Cetinkaya 11.
  (opbrengst NLG 350.000,= per jaar)
  
• Of nu de herzieningszaak met de omkoopbare deskundoloog Bas van den Heuvel 12.
  (opbrengst meer dan EUR 1.000.000,= per zaak)

Met dit soort opbrengsten voor corruptie vraagt je je af welke bedragen er -buiten het zicht van de controle- worden overgemaakt aan "Pinokkio B.V.'s" (Dat is een artikel wat u nog gaat krijgen.) De conclusie is dus dat er telkens maar één ter discussie staand persoon is die de uitkomst van de rechtszaak bepaalt. Hoezo "met voldoende waarborgen omklede" onafhankelijke rechtsspraak. Kleren van de keizer zeker?

De Hoge Raad heeft één zo'n "deskundoloog" ingehuurd. Zijn enkelvoudig "inzicht" is wat vijf meervoudig raadsheren straks te horen gaan krijgen. En dat deze Bassie beslist geen academicus is blijkt wel uit zijn vooringenomenheid. Hij zegt 13 dat hij met zijn "onderzoek" door kan gaan totdat "Baybasin sterft in zijn cel".

Wat een domme en beperkende aanname. Bas van den Heuvel gaat er daarbij (zonder onderzoek of enige expertise, zoals gebruikelijk bij Bassie) van uit dat hij Baybaşin zou overleven. Maar iedereen kan zien dat dit niet gaat gebeuren. En dat is geen dreigement, wat deze psychopathische nitwit ongewtijfeld zal interpreteren, maar een simpel Darwinistisch gegeven. Survival of the fittest. Kijk nou eens zelf naar zijn eigen sollicitatie-foto op LinkedIn. Je hoeft geen deskundoloog te zijn om te constateren dat we hier te maken hebben met een onvoortplantbare genetische misfit. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kun je verwachten dat de natuur deze afwijkingen vanzelf opruimt.

Inmiddels heeft het HHC kunnen vaststellen dat Bas niet eens zijn eigen rapporten kan schrijven. Hij heeft geen idee waar het allemaal over gaat, ook niet na vier jaar learning-on-the-job. Hij moet gesouffleerd worden door het OM, in casu AG Dienderik Aben. Hele lappen tekst zijn letterlijk overgenomen uit manuals. Het is dus nog erger dan hierboven beschreven. We hebben niet eens één getuige/deskundige maar een buikspreekpop. Zoals hij het zelf zegt: "Als de betalende klant maar tevreden is, dan maakt het verder niet uit hoe ik aan mijn rapport kom."

Wie wèl een expert is op het gebied van signaalanalyse is Hans van de Ven. Hij werkte meer dan 10 jaar voor de Militaire Inlichtingen Dienst (MID, nu MIVD) en wordt gezien als een autoriteit op het gebied van afluistertechnieken.

Hans is geen laffe rat, zoals de door Aben ingehuurde deskundoloog Bassie, maar iemand die zijn onderzoek en conclusie in het openbaar durft te verdedigen. Extern controleerbaar dus, iets wat je van Bas, Diederik en de rest van Rechtspraak niet kunt zeggen.

De uitstekende interviewster Maria van WeAreChange.NL 14 heeft onlangs Hans van de Ven gesproken 15. Met betrekking tot de tapkamer concludeert hij eigenlijk hetzelfde als het HHC over de rechtspraak: "Het gaat niet om het systeem, het gaat erom wat je erin stopt." Als dat niet deugt, kun je alle conclusies die je daarna trekt wel weggooien. Geen enkele waarde, en het kan zeker niet standhouden in een rechtszaak als bewijs.

Behalve dan in de zaak van de politieke gevangene Baybaşin. Daar hebben onze hoogste rechters dit soort flutbewijs geaccepteerd. Onbegrijpelijk. Tenzij... Volgens van de Ven is er sprake van een 'politiek proces', waarbij de Nederlandse justitie zich voor het karretje heeft laten spannen van 'krachten' in Turkije. "De zaak Baybasin heeft niets met strafrecht te maken maar is een politieke keuze." Wij bij het HHC noemen dat gewoon corruptie binnen een verrotte rechtstaat. Beluister zelf: