De journalisten van persbureau We Are Change Nederland hadden afgelopen week een interview 1 met advocate dr.mr. Adèle van der Plas van het gerenommeerde Amsterdamse kantoor dat wèl het lef heeft om de Staat der Nederlanden ter verantwoording te roepen. Tegenwoordig kennen wij haar van de zaak Baybaşin, maar deze humane strafadvocate heeft heel wat meer roemruchte zaken behandeld. Dit interview spitste zich toe op de zitting van a.s. vrijdag. Eén van de zittingen, waarbij het OM blijk geeft van minachting van de wet.

• vrijdag 30 juni 2017: Gerechtshof Den Bosch - uitspraak wederrechtelijke ontneming Baybaşin
• vrijdag 30 juni 2017: Gerechtshof Arnhem - bewilligingszitting vrijgeleide Demmink

Luister naar het interview, lees onderstaande toelichting en bewijsstukken, en luister dan nogmaals naar het interview. Begint u het te begrijpen? Zeker, het is complex omdat er van alles door elkaar heen speelt. En er wordt van u flink wat achtergrond kennis verwacht. Iets wat het HHC in dit uitgebreide artikel slechts summier zal aanreiken. In begrijpbare en directe taal, in de hoop dat de boodschap overkomt.

De grondwet - constitutie
Vroeger hadden we een koning. Zeg maar een bende van plunderaars die het volk uitbuit(t)en. (verleden + tegenwoordige tijd) Zo'n 200 jaar geleden hebben wij, als volk, dat veranderd. Wij willen bescherming, grondrechten, een menselijk bestaan. Dat hebben we afgesproken in onze "verklaring van niet-onderdanigheid" en daarbij ambtenaren ingehuurd om dat voor ons te bewerkstelligen. De koning mocht aanblijven mits hij ons garantie gaf. Dat bleek een garantie tot aan de deur.

De machtenscheiding - trias politica
Wij burgers zijn ook niet gek. We vertrouwen die koning met zijn vazallen en mooie beloftes voor geen milimeter. Daarom hebben we de macht ontnomen èn gescheiden. We hebben drie groepen gemaakt die elkaar in balans moeten houden en controleren:
1) De wetgevende macht (gesloten ministerie):
Zeg maar de koning, onderkoningen, Joris Demmink en hun borrelmaten die rapportjes en wetjes schrijven over wat de minimale diameter van een appel moet zijn voordat die verkocht mag worden. Heel belangrijk werk. Maar ja, de grondwet hadden wij zelf al gemaakt, dus daar hoefden zij niet meer over na te denken. Deze mensen kunnen wij niet kiezen. Zij kiezen hun eigen partners-in-crime, zoals crimineel Frans Timmermans zijn eigen familie-secretaresse betaalt van onze centen.
2) De uitvoerende macht (openbaar ministerie):
Dat zijn de werkpaarden die te lui zijn om van stal te komen en zelfs als ze de hapklare brokken krijgen aangeleverd nog te lamlendig zijn om daarop te gaan kauwen, laat staan door te slikken. Om ze aan het werk te krijgen moet je de zweep erover halen en eens flink de sporen in hun liezen drijven in de vorm van een artikel 12 sv procedure.
3) De controlerende macht (rechtspraak en media):
Het woord macht is overdreven. De criminelen uit groep 1 en 2 doen waar ze zin in hebben. En rechters en journalisten kunnen klagen wat ze willen. Groep 1 maakt gewoon een nieuwe wet, en groep 2 voert hem toch niet uit.
4) De volksvertegenwoordigers (kamerleden, vakbonden, ombudsman):
Dit zijn de carrière dieren. Mensen die al op jonge leeftijd hebben begrepen dat je met weinig arbeid veel geld en macht kunt krijgen door je aan te sluiten bij deze gangs. De gang beschermt jouw blok. Groter is jouw wereld niet, maar daar binnen kun je mee profiteren van de groepsmacht.
5) De boze buurmannen (Trump, Merkel, Marokko, Turkije):
Het Calimero effect: "Zij zijn groot en ik is klein, en dat is niet eerlijk" En daarom doen broekepoepers als Rutte en Timmermans wat die grote jongens zeggen. En als beloning krijgen ze dan een Melkertbaantje om hun mond verder te houden. Een fopspeen tegen blèrende cry-babies.

Inmiddels 22 jaar geleden (1995) wilde Turkije dat een Koerdische mensenrechtenstrijder tegen Turkse overheidscorruptie werd uitgeleverd. Deze man heet Hüseyin Baybaşin. Hij was verdachte van betrokkenheid bij de financiering van betogers voor sociale rechtvaardigheid en tegen corruptie in Turkije. Het was nog heftiger. Hij wilde een democratisch parlement in ballingschap oprichten. In Den Haag! En zo werd deze man gebombardeerd tot drugsbaron a.k.a. de Pablo Escobar van Europa.

Eigenlijk hetzelfde als wat van de week (2017) gebeurde met Marokko. Oud-parlementslid Said Chaou is verdachte van betrokkenheid bij de financiering van betogers 2 voor sociale rechtvaardigheid en tegen corruptie in Marokko. Hun wensen zijn simpel en gerechtvaardigd: Ze willen meer werkgelegenheid, een eigen universiteit, betere medische voorzieningen en dat het gebied niet langer een militaire zone is met de daaraan gepaard gaande onderdrukking en mensenrechtenschendingen.

Herkent u de overeenkomst? En net als de Koerden dat niet in Turkije mochten, mogen de Rif-bewoners dat niet in Marokko. Dus is ook deze man een drugsbaron 3. Zeg maar de CEO van Global InterPharma, concurrent van Royal Worldwide Kolonial Medicines, a.k.a. de Pablo Escobar van Afrika, die op zijn Facebook pagina heeft geschreven: "RT a.u.b." (re-tweet, geef de boodschap door, laat hem even terugbellen). En daar staat in Nederland levenslang op. De AIVD zal het wel weer druk krijgen met tappen.

"Nederland hecht nu en in de toekomst aan effectieve samenwerking met (...)*,
mits gebaseerd op internationaal rechtelijke kaders en bescherming door de rechtsstaat"

Ministerie van Buitenlandse Zaken
Ministerie van Veiligheid en Justitie

* Hier Marokko of Turkije invullen, red.
"Mits" met een korreltje zout nemen.

• In 1993 hadden we de verdwijning van Manuel Schadwald 4. Het HIK-team werd opgericht met het kennelijke doel te voorkomen dat overheidsambtenaren zouden worden aangeklaagd.
• In 1995 werd er al hulp gevraagd aan het OM i.v.m. kindermisbruik in het Anne Frank Plantsoen. (En leest u ook eens even de rest van dat artikel, incl. blokjes openklappen.) 5.
• In 1998 kregen we de Rolodex affaire, waarbij Demmink opnieuw verdachte was en het OM, inclusief Fred Teeven 6, er opnieuw alles aan deed, inclusief verduistering van bewijs, deals sluiten, voortvluchtigen herbergen, om de rechtsgang maar te frustereren.
• In 2003 duikt de Eindhovense affaire opnieuw op en doet Frank Leenders aangifte tegen Demmink. Hij wordt bedreigd en de aangifte geseponeerd.

Let even goed op: Dit alles speelt zich af nog vóórdat Baybaşin of Turkije hierbij in beeld kwam. Dat maakt Donner dus een leugenaar door te zeggen dat de geruchten over Demmink's kindermisbruik zijn aangezwengeld door een wraakzuchtige maffia.

• In 2007 ontdekte de Turkse journalist Burhan Kazmali wat er in 1995 (nog voor de arrestatie van Baybaşin) gebeurd was in Turkije.
• Op 15-09-2008 deden twee Turkse slachtoffers aangifte tegen Demmink.
• In 2009 heeft het OM nog steeds geen onderzoek gedaan. Van der Plas begint maar zelf en vraagt oud IRT-rechercheur Langendoen naar Turkije te reizen om de getuigen te verhoren. Dit is op band opgenomen in een speciale verhoor-setting. De Turkse politicus Muhsin Yazicioğlu neemt contact op met Baybaşin en die besluit hem te helpen. 29 maart 2009 † vind het eerste mysterieuze sterfgeval plaats 7.
• In 2010 doen de slachtofers opnieuw aangifte.
• In 2011 zou in Nederland eindelijk een verhoor gaan plaatsvinden. Maar de getuigen hebben Turkije niet kunnen verlaten. De laptop met bewijsstukken van Kazmali werd op het vliegveld in beslag genomen.

Advocate Van der Plas geeft in het bovenstaande interview aan dat getuigen in Nederland in Turkije zelfs strafbaar zou zijn. De zaak is vastgelopen. Het OM geeft nu al op waar ze nog niet eens aan was begonnen. "We wilden wel, maar we mogen niet." In 2011, zes jaar geleden.

• Op 24-10-2012 wordt de artikel 12 procedure gestart bij het Gerechtshof te Den Haag. Ajajaj, dat had het OM en Turkije niet verwacht. Het wordt nu menens. De jongens werden bedreigd en mishandeld. De tong ingesneden, een spijker in zijn been geslagen en afgebeuld. De betreffende journalist werd in coma geslagen. Nadat het HHC met hem contact opnam waarschuwde hij het HHC voorzichtig te zijn.
• Op 2 februari 2013 † overlijdt Necdet Menzir 8 aan ARDS in het ziekenhuis. Hij was de korpschef van Istanbul, de baas van Korkmaz. Daarna hoofd van de narcoticabrigade in istanbul en Minister van Transport. Hij was betrokken bij de Kismetin-affaire, de drugstransporten die Baybaşin in zijn schoenen geschoven kreeg. Hij had verklaard dat Demmink nog meer jongetjes had misbruikt.
• In 2013 vond de hoorzitting vanuit de Helsinki Comissie plaats bij de Amerikaanse Senaat. Het gevolg was dat (a) Turkije de zaak ging onderzoeken 14 en (b) dat Demmink aangesteld werd als lid van deze commissie 15 op voordracht van de wetteloze rechter Joost van Dijk 16 voorzitter/dictator van het Hof van Discipline. (Ja, ja ik verzin het niet. Het is met keiharde bewijzen aantoonbaar.)
En, u raadt het al, enkele maanden later op 12 mei 2013 † wordt deze super-PG Murat Gök, die de zaak Demmink in Turkije onderzocht, dood aangetroffen 17. Onder verdachte omstandigheden. Maar voor zover het HHC weet is het onderzoek van het Turkse OM naar deze dood even "grondig" als dat van het Nederlandse OM in de zaak Demmink.

• Op 23-05-2013 beschikt het gerechtshof Den Haag dat zij onvoldoende onafhankelijk is en schuift de hete aardappel door naar het Hof in Den Bosch.
• Op 25-06-2013 (binnen een maand dus) beschikt Den Bosch dat ook zij niet voldoende onafhankelijk zijn, omdat ze de hiermee verweven zaak Baybaşin behandelen. (!!!) Dus krijgt het laatste hof Arnhem de zwarte piet toegespeeld die hem alleen nog maar in Amsterdam kan dumpen.
• 20-01-2014 Maar dat doet GHARLE niet en het OM krijgt opdracht de zaak te onderzoeken 8. Met lange tanden begint het OM te doen alsof. Ze laten hun gezicht zien tijdens de Roestige Spijker verhoren, ze lezen de artikelen van het HHC, en dat was het wel zo'n beetje.

Normaal doe je aangifte en gaat de politie en recherche op onderzoek. In dit geval was dat niet nodig. Op een presenteerblaadje aangereikt, inclusief video-verklaringen. Je zou verwachten dat in zomer 2014 Demmink achter slot en grendel zou zitten. Of op zijn minst in voorarrest en al zijn vermogen ontnomen. Maar nee hoor, Demmink zijn borrelmiddagen worden nog steeds gesponsord door Ivo en co.

Verklaring Kazmali 12.12.2007

Rapport Langendoen 29.05.2008

Pleitnotities slachtoffers 18.10.2013

Verklaring M. Korkmaz ??.12.2009

Verklaring Osman B. 12.12.2009

Verklaring Mustafa Y. 13.12.2009

Beveelt dat door de officier van justitie bij het Landelijk Parket een strafvervolging tegen J. Demmink zal worden ingesteld ter zake van het misdrijf omschreven in artikel 242 van het Wetboek van Strafrecht.

Gelast dat door de officier van justitie een vordering als bedoeld in artikel 181 van het Wetboek van Strafvordering zal worden gedaan teneinde een nader onderzoek te doen verrichten.

• Op 7 maart 2014 † overlijdt kroongetuige Mehmet Korkmaz, de politieagent die Demmink begeleide tijdens zijn verblijf en voor de verdere hand- en spandiensten de kleine jongetjes ronselde. Het moment van het "ongeluk" staat "toevallig" op video 11, dankzij de auto die pal achter hem reed.
• Op 23-04-2014 besluit de Hoge Raad "dat de steller van de tenlastelegging zich bij voorkeur zou moeten beperken tot het beschrijven van een gering aantal feiten, zo mogelijk ten hoogste vijf (...)" 12. Het HHC-lijstje getuigen 13 is dus niet nodig.

Tegelijkertijd beslist het OM in Turkije dat bewijs helemaal niet nodig is, omdat de zaak Demmink al verjaard is. En je daaarom geen twee keer voor hetzelfde feit mag veroordelen.

Ze dachten slim te zijn. Ne-bis-in-idem, en klaar is Joris. Nou, nee dus. Want Joris zijn hele verdediging was gebaseerd op de handelingen van zijn werkster en secretaresse. Demmink zelf, als een goed ambtenaar, had niets gedaan. Het was allemaal de schuld van derden. De werkster was de agenda kwijt geraakt, en toen die weer gevonden was, had de secretaresse daar met typex overheen gekliederd.

Zijn zelf gecreëerde (papieren) "alibi" gaat met dit, door Turkije èn Nederland ingebrachte en als authentiek bevestigde document het moeras in. Nog dieper weggezakt in de leugens. Er zat niets anders op dan een onderzoek in Turkije te starten en daar een veklaring onder ede af te nemen.

Nu gaat dat echt heel eenvoudig. Uw redacteur weet daar alles van. De rechtbank uit het ene land stuurt een verzoekje naar de rechtbank in het andere land, en vervolgens vindt daar het verhoor plaats in je eigen moederstaal. Nederland werkt daar maar wat graag aan mee wanneer een Turkse rechter zo iets vraagt. Maar omgekeerd gebeurd dat niet. Als de Nederlande rechter, zoals in mijn geval, een tegenonderzoek gelast tegen de criminelen in Turkije gebeurt er niets.

Datzelfde kennen we van meerdere in Turkije verblijvende criminelen, zoals Saban Baran 14 of Mehmet K. (minuut 20:41) 15. Turkije trekt zich niets van internationale afspraken aan. En dus zat er voor rechter-commisaris Yolande Wijnnobel niets anders op dan zelf naar Turkije te reizen om de (nog overgebleven in leven zijnde) getuigen zelf onder ede te verhoren.

En ook daarin ligt Turkije dwars. Het mag niet van ze. Dus Koenders en Rutte blijven braaf vele miljoenen naar hen overmaken. Onze "bilaterale" overeenkomsten zijn behoorlijk eenzijdig. Een les voor criminelen: Als je een dagvaarding krijgt zeg je gewoon "ik kom niet". En in plaats van dat je dan een boete moet betalen geven ze geld aan jou! Leuker kunnen ze het niet maken. Nederland de risé/bitch in dat achterlijke onderlandje.

Tegelijkertijd spelen er nog meer zaken. In 2014 de Roestige Spijker verhoren en in 2016 de Bart van Well verhoren. Op 3 juni 2016 is Demmink aan de beurt. Hij ontkent alles 16. Maar het was haast onmogelijk dat het nieuws over haar zoon-zonder-vriendin, aan Betty ontgaan is. Het was zo uitgebreid in de media 17. Waarschijnlijk heeft ze het, twee dagen na het lezen van het HHC, van pure schaamte opgegeven. Het lijkt haast een wetenschap-bekentenis.

Datzelfde lijkt ook gebeurd te zijn met de rechter van de Turkse Hoge Raad in de Rojin-zaak. Zodra deze man doorkreeg dat hij misbruikt werd door zijn eigen kinderen en vrouw en medeplichtig was aan de kindermishandeling van zijn eigen kleindochter heeft ook hij het van schaamte opgegeven. Niet te bewijzen, maar net als bij Demmink, alle kenmerken van moord by proxy door het verwerpelijke gedrag van de kinderen. Daar hoeft de ZIVD geen telefoongesprekken voor te vervalsen.

En wat zeker zo opvallend is... De rechter commissaris wilde het in maart al opgeven, nog vóór de #pedoverhoren van juni. En wat meer opvalt, nog steeds zijn vele getuigen niet gehoord. Echt het minimum van het minimum. We doen Osman en Mustafa en daar laten we het bij.

De artikel 12 procedure is jaren geleden al eens uitgelegd 16. Het komt er op neer dat de rechter het luie OM een schop onder de kont geeft. Aan het werk jullie! Vanaf dat moment wordt het iets speciaals. Het OM moet onderzoek doen naar de verdachte. En dat mag de verdachte natuurlijk niet weten, anders zou die bewijsmateriaal gaan vernietigen. Of zijn werkster.

Dus helemaal in het geheim wordt Demmink gevraagd of hij wel eens op vakantie in Turkije is geweest 17, 18 of in Griekenland 19. En dat mogen wij ook niet weten, want anders zouden wij te weten komen dat Demmink verdacht wordt van kindermisbruik.

Dus in het belang van het onderzoek en de privacy vindt dit alles plaats achter gesloten deuren. Daar mogen geen getuigen of geïnteresseerden bij zijn. En daarom ook niet bij de zitting van a.s. vrijdag. Zo luidt de wet, die Demmink zijn kornuiten zelf hebben geschreven en waar ze na afloop nog een borrel op hebben gedronken.

Het heeft voor u dan ook geen enkele zin om vrijdag naar Arnhem te reizen.
U wordt niet in het gebouw toegelaten.

Niemand mag weten wat en hoe er onderzocht is. Zelfs de advocaat van de aangevende slachtoffers niet. Jarenlang heeft Adèle niets te horen gekregen. Pas helemaal op het laatste moment kreeg ze een bot en wat originele taps toegeworpen. Dat vond onze Diederik Aben wel zo eerlijk, want anders krijgt het proces Kafkaïaanse trekjes 17 (pagina 59).

Het besluit om de openbaarheid af te wijzen levert veel ongenoegen op en heeft veel kenmerken van een doofpot. Advocate Adèle vertelt in het interview dat zij hoopt dat de "zitting ter bewilliging" door het hof zal worden omgezet in een reguliere strafzitting, die wèl openbaar zal zijn. En, ter troost, zegt ze dat de beslissing van het hof in deze "bewilligingszitting" wel openbaar zal zijn. Daar moeten we het maar mee doen.

Het HHC verschilt van mening met zowel de advocaat van de aangevers als met de voorzitter van de beklagkamer. En gemotiveerd. Ik weet niet zeker wie deze voorzitter zal zijn, maar als het dezelfde is die op 16 juni vorig jaar -in een vergelijkbare artikel 12 procedure- oordeelde dat ik met mijn aangifte tegen Nederlandse misdadigers voor misdaden krachtens de Nederlandse wetgeving op Nederlands grondgebied maar naar de Turkse rechter moet gaan (beslissing K15/1130) dan begrijpt u dat mijn verwachting van een goede, rechtvaardige afloop, wat minder hoog is dan die van Adèle.

Op blz. 115 schrijft Diederik: "Voorgaande overwegingen adstrueren het belang van een tijdige informatieverstrekking aan de oorspronkelijke klager." 17.

Daarmee komen we op het terrein van de belanghebbende. De twee Turkse jongens, dat is duidelijk. Baybaşin ook, immers dat was voor het Hof Den Bosch de reden om door te verwijzen naar Arhnem. Toch mag Baybaşin hierbij niet aanwezig zijn. En uw HHC-verslaggever ook niet. Volgens de griffier, wiens PV geheel niet overeenstemt met mijn video-opname. Vreemd ook, omdat Diederik schrijft dat "rechtspersonen die het collectieve belang behartigen wèl ontvankelijk zijn." Een stichting als Restore Justice 18 voldoet daar ook aan. Ze (wie dat ook moge zijn) zijn erg bang dat de doofpot opengaat om ons niet toe te laten.

Adèle verwacht dat behalve rechter(s), griffier, OM, zijzelf als advocate van de aangevers, wellicht ook Demmink met zijn advocaat aanwezig zal zijn. En wie die advocaat zal zijn? Dat leest u hierboven in het vonnis van GHSHE. Niemand minder dan de herhaaldelijk veroordeelde Wladimiroff 19 en zijn hulpje/erfgenaam Leliveld. Dat is dus iets wat ook niet klopt. In een artikel 12 procedure (dat is nog geen vervolging) hoort de verdachte niet aanwezig te zijn. Terecht merkt Adèle dan ook op dat het lijkt alsof het OM de advocaat van Demmink is. Met als hulpje NRC verslaggever Marcel Haenen. Want serieus (gesprek is opgenomen) stelde de griffier dat we maar moesten "wachten op wat hierover in de media zal verschijnen". Welke media als die niet aanwezig mag zijn?

Bekijk deze hamburger. Als je concludeert dat er een slablaadje in zit wat gezond is, betekent dat dan dat de gehele hamburger 12 gezond is? Het pars-pro-toto principe gaat natuurlijk niet op. Datzelfde geld in de zaak Demmink. Ook al zou het Hof concluderen dat niet bewezen kan worden dat de verkrachting van de aangevers heeft plaats gevonden, betekent dat dan Demmink zuiver en puur is? Ik dacht het niet. Ik weet zeker van niet. Ik kan bewijzen van niet. Dus wat betekent zo'n uitspraak dan? En welke consequenties heeft die?

De door Donner in 2006 aangestelde Corinne Dettmeijer, die in 2016 nog aan de kamer bevestigd heeft dat er sprake is van netwerken van kindermisbruik 13 neemt al vast een voorschot op de uitspraak en borrelt er vrolijk op los met hun Trio D3. De drie grootste bedreigers voor kinderen op staatskosten aan het slempen.

Dat is ook de verwachting van het HHC. Indien het Hof Arnhem besluit dat het verzoek tot seponeren wordt "bewilligd" dan mag bitch Rutte wel de risé worden (hij lacht er zelf al flink op los) maar dat betekent dan ook dat onze rechtsstaat niet bestaat. Het is dan slechts een hypothetisch papieren illusie.

Daarom gaat deze aangifte om veel meer dan (a) de aangifte van verkrachting door Demmink. Het gaat erom dat (b) het OM geen goed onderzoek doet wanneer hoge overheidsambtenaren betrokken zijn. Ze proberen het achter gesloten deuren te houden, tot staatsgeheim met een inzage tijd van 100 jaar te bombarderen, of de doofpot in en die te vernietigen. En dat (c) wij er in rechtsaat op kunnen vertrouwen dat de rechtspraak onafhankelijk is.

Er staat dus veel meer op het spel dan een verkrachtingszaak. De hele geloofwaardigheid van de rechtstaat staat op het spel. En vele medeplichtigen die een vervolging wacht als de bewilliging niet wordt gehonoreerd. Redenen waarom het HHC moeite heeft met het weigeren van een voeging. Nogmaals, als je alleen kijkt naar het sla-blaadje kun je niet concluderen dat de rest ook gezond is. Je moet het geheel zien, inclusief de verbanden in hun onderlinge samenhang.

Concordia res parvae crescunt
eendracht maakt macht

Divide et impera
verdeeldheid brengt onmacht

Welke vragen zullen worden beantwoord?
• Alleen maar of de rechter bewezen acht dat de Turkse jongens verkracht zijn?

of ook, en zeker zo belangrijk:
• Zal het Hof schoffering van haar opdracht accepteren?
• Wordt geaccepteerd dat Turkije internationale verdragen negeert?
• Hoeven wij, net als Turkije, de Nederlande rechter niet serieus te nemen?
• Kan het OM of ministerie gewoon doen waar ze zin in heeft?
• Blijft misdaad onbestraft of zelfs beloond?
• Worden gewone burgers gediscrimineerd t.o.v. top-ambtenaren?
• Welk bestaansrecht hebben onze wetten en rechters?
• Mogen slachtoffers de rechters passeren en recht in eigen hand nemen?

of nog erger:
• Schoffeert het hof Arnhem zelf alle mensenrechten?

Het OM en het Ministerie zal het bij de eerste vraag willen laten. Daar wordt op ingezet. Verdelen, isoleren, uit het verband halen, minimaliseren, negeren. Een gemakszuchtige rechter zal daarin meegaan. Waarom zou die problemen op zijn nek halen als hij/zij zich kan verschuilen achter een deel-wet. De grondwet en de mensenrechten daar toetsen ze niet aan. Klaar is Kees. Of in dit geval Marleen. Zoals ze in mijn zaak deed: ga maar klagen bij de Turkse rechters en laat mij met rust. Mensenrechten zijn niet goed voor mijn carrière.