Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

De WODC affaire
Een WODC-klokkenluidster heeft bij Nieuwsuur aangetoond hoe onze overheid onderzoeken manipuleert 1. Er zijn meerdere bronnen die deze manipulaties bevestigen 2. Zelfs zwart-op-wit in interne emails van de overheid. Schaamteloos bedondert onze overheid de opdrachtgever (vaak zij zelf) of anderen (Tweede kamer, rechters) om hun eigen falen te verdoezelen. En niet alleen in de rapporten, maar ook via de manipulatie van de berichtgeving in de media.

Nieuwsuur spreekt van "invloed op vraagstelling en onderzoeksmethode tot het woordelijk redigeren van teksten en zelfs het achteraf herschrijven van conclusies".

Prof. Jan Brouwer (RUG), prof. Peter Tak (RUN), prof. Hans van den Heuvel (VU), Paul Schaap (expertgroep Huis van Klokkenluiders) maken zich terecht ernstige zorgen.

Bijzonder is ook dat Kamerleden van de VVD zich nu zorgen beginnen te maken. De vraag is dan ook waarover zij zich zorgen maken. Het Ministerie van Justitie is jarenlang direct aangestuurd door de VVD: Opstelten, Teeven, Van der Steur, Blok, Demmink, Cloo, Riedstra 3. Zij hebben alle gelegenheid gehad om hier iets aan te doen. En dat hebben ze ook gedaan. Precies zoals het niet hoorde. Hun zorgen zijn terecht, maar mogelijk door andere motieven ingegeven. Een Kamervraag van een VVD-er staat dan ook gelijk aan nog meer sturing en inmenging.

De zorgen gaan over (A) Het drugsbeleid en (B) Handelen van MinJ&V.

(A) Drugsbeleid
Het drugsbeleid stamt uit de tijd dat busschauffeur Fred Teeven (Rutte noemt dat bestuurder) nog zwaar in de drugshandel zat. Uit een krantenbericht van 6 februari 1993 (25 jaar geleden) blijkt dat er ook toen al zwaar werd geknoeid met officiële stukken. Het mondde uit in de IRT-affaire 4, inclusief een heuse Parlementaire Enquête. Er werd voor miljoenen aan criminelen uitgekeerd, waarbij de bonnetjes-affaire in de zaak Cees Helman 5 een van de bekendste is.

(B) Handelen MinJ&V
In dezelfde tijd al, waren er nog meer manipulaties. Zo kwamen criminelen op vrije voeten, omdat Fred Teeven niet wilde dat Justitie zou getuigen over de Satyricon-seksvideo 6. Enkele jaren later werd in de Rolodex-affaire bewijs verdonkermaand. En anno 2017 wil diezelfde Teeven nog steeds de waarheid weghouden bij de onafhankelijk rechter 7. Het is nu zelfs de MSM en de politiek duidelijk geworden dat het mnisterie van Justitie (maar ook andere overheidsdiensten) boordevol complotten en samenzweringen zitten.


Wetenschap
Volgens Plato is kennis een deelverzameling van zowel waarheden als geloof. Wetenschap heeft een epistemologische status 13, wat wil zeggen dat de stellingen van wetenschappers een bepaalde mate van zekerheid geven. En die "zekerheid" is weer belangrijk wanneer je daaraan rechtsgevolgen wilt verbinden. Zoals bij het beginsel van de onschuldpresumptie. We sturen iemand alleen naar de gevangenis wanneer (zonder gerede twijfel) vast is komen te staan dat die persoon schuldig is aan het ten laste gelegde.

Wetenschap probeert geloof en waarheid samen te brengen tot kennis. Dat betekent dat er wordt uitgegaan van bepaalde premissen binnen een bepaald paradigma. Het woord "bepaald" bakent reeds af. Het beperkt. Dat heet de Duhem-Quinestelling 14. Vervolgens wordt er gepoogd met cruciale experimenten 15 te komen tot corroboratie 16 van de hypothese. Met deze kreten kun je goed scoren op een verjaardagsfeestje. Maar wat betekent het nou eigenlijk?

Met wetenschap probeer je significantie 17 te krijgen. Een bepaalde mate van zekerheid, zo dicht mogelijk bij de 100%. Oftewel, de kans, dat wanneer ieder ander willekeurige persoon hetzelfde experiment uitvoert onder dezelfde omstandigheden, dezelfde uitkomst vrijwel gegarandeerd is. Dan hoeft er geen of nauwelijks meer twijfel te bestaan. Het wordt als een feit bewezen geacht (binnen de vooraf aangenomen voorwaarden).

Om die zekerheid te krijgen zijn een paar dingen belangrijk:
(1) De vraagstelling mag alleen maar beantwoord kunnen worden met een bevestiging of ontkenning. Ja of nee. Het is waar of het is niet waar. Eén van beiden. Wederkerig exclusief. Het kan niet allebei tegelijk. En er is ook geen tussenweg of voorwaardelijkheid mogelijk. Ja maar..., Nee als...
(2) De (eind)conclusie moet altijd gaan over de (hoofd)vraagstelling in de hypothese. Je kan wel subvragen met deelantwoorden introduceren om tot antwoord te komen op de hoofdvraag.
(3) Iedereen die hetzelfde onderzoek uitvoert moet dezelfde uitkomst krijgen. Dus de uitkomst van onderzoeker-A moet hetzelfde zijn als die van buurvrouw-B of die van minister-C.

Wanneer hieraan niet voldaan wordt is er sprake van misleiding en fraude. En wanneer dit op papier wordt gezet met het oogmerk daar rechtsgevolgen aan te verbinden is dat ook nog eens strafbaar valsheid in geschrifte volgens artijel 225 en volgende in het wetboek van strafrecht 18 en een reden voor ontslag conform artikel 235 lid 1 WvSr. Let op: er staat ontslag, geen promotie.


(Wetenschappelijke) onafhankelijkheid en "klankborden"
In de cartoon van Ruben Oppenheimer wordt het schitterend weergegeven: de slager die zijn eigen bedorven vlees keurt. Onze overheid is door ons (de burger/kiezer) in het leven geroepen om voor ons te werken. Maar het is een geheel eigen leven gaan leiden waarbij de overheid keer op keer weigert verantwoording af te leggen aan hun baas (wij, het volk).

Nu moet gezegd worden dat zoiets ook niet altijd kan. Er zijn situaties of informatiebronnen denkbaar die buiten het zicht van de massa moeten worden gehouden. Om uiteenlopende redenen. Maar dat betekent nog niet dat er dan helemaal geen verantwoording meer hoeft te worden afgelegd!

Onze samenleving heeft de macht bij de overheid neergelegd, met als voorwaarde dat deze controleerbaar is en verantwoording aflegt. Om dat te garanderen zijn er diverse organen ingesteld, waaronder:
• In de Trias Politica: De rechtspraak;
• In de democratie: Het controlerende Parlement;
• Binnen de wetgeving: Een Eerste Kamer met tussentijdse verkiezingen;
• Onafhankelijke organen: De Rekenkamer, het WODC, de Ombudsman;
• De media.

Teneinde hun werk goed te kunnen doen is onafhankelijkheid een primair vereiste. Maar nu blijkt dus dat die onafhankelijkheid helemaal niet bestaat. Er wordt rücksichtloos aangestuurd. Klokkenluiders worden vervolgd. Onstuurbaren worden uitgeschakeld. De gemiddelde dictator zou zich niet schamen voor de toegepaste praktijken.
Dat beïnvloeden van de controle gebeurt al bij de benoeming. Bij de benoeming van Jos van Rey bleek dit 8. Dat heet "klankborden". Politieke partijen kiezen hun eigen welgezinde kandidaten en in opspraak geraakte types als Joris Demmink benoemen rechters, die door het Koningshuis beëdigd worden. Nergens wordt trouw aan het volk gezworen.

Zo zien we de opvolger van Demmink Gerard Roes, of de afdekker van Demmink Piet-Hein Donner, terugkeren in de Raad van State. Zij weigerden (wettelijk verplichte) verantwoording af te leggen 9. En Donner moest zelfs twee keer (2x !!!) aftreden wegens wantrouwen. De minst betrouwbaren en meest verduisterende types worden dus beloond voor hun wederrechtelijk handelen.

Behalve het nu in opspraak geraakte WODC is ook het instituut Nationale Ombudsman aan corruptie blootgesteld. Net als bij het WODC werken daar goede mensen. En net zoals WODC-medewerkers door hun baas prof. Frans Leeuw worden "herschreven", gebeurt dat ook door oud-rechter Reinier van Zutphen. 10. Niet alleen medewerkers, maar ook de Kinderombudsman wordt bedrogen 11. Of het achterhouden van informatie, zoals De Rekenkamer of De Hoge Raad, die weigeren te vertellen voor welk bedrag ze "deskundigen" omkopen 12. Of door redacteuren bij staatsgelieerde kranten 13.


Wie controleert de controleurs?
Eigenlijk is informatie afkomstig van de overheid nu per definitie niet meer te vertrouwen. En daarmee is democratie een utopische illusie geworden. Buitengewoon kwalijk en aan te merken als landverraad. Onze democratie bestaat dankzij het afleggen van verantwoording aan de burger. Uiteindelijke behoort de burger te bepalen, en niet een paar gesjeesde studenten die graag politicusje willen spelen, omdat ze verder geen capacteiten hebben. En omdat u niet mag weten dat deze nitwitten blunder op blunder stapelen gaan ze de waarheid verdoezelen (links in het Venn-diagram van Plato). Met als gevolg dat het rechter deel, (on)geloof, beter zichtbaar wordt. Uit dit wantrouwen is het complot geboren.

Onze overheid kan anno 2017 slechts voortbestaan dankzij geloof: "De regering doet het goed. Rechters zijn onafhankelijk. Wat in de krant staat is waar." Het autoriteitsargument, niet de feitelijkheid. Maar nu is, mede dankzij de Nieuwsuur uitzending, dat geloof en vertrouwen in de rechtstaat verdwenen. We worden voortdurend ordinair misleid. Zoals met de "weapons of mass destruction" in Irak. Pure leugens om enkele bobo's en de wapenindustrie ongeremd hun gang te kunnen laten gaan.

Dwalende rechter

mr. L. Verheij
Is er hoop voor verbetering? Ik hoop het, want hoop doet leven. Maar de waargenomen signalen voorspellen niet veel goeds. Zelfs onze nieuwe minister van justitie blijkt misleiding niet te schuwen 14. Diederik Aben zet onderzoekers naar zijn hand en ook de president van het Haagse Gerechtshof maakt kapitale denkfouten, zoals blijkt uit zijn visie.

Eén van die fouten is dat mensen wèl hun eigen artsen kunnen kiezen, maar niet hun eigen rechters. Een andere fout is dat de gezondheidszorg controlerende en corrigerende systemen kent, waar die in de Rechtspraak op zijn zachts gezegd "niet transparant" zijn. Zo geeft artikel 228 Sr 15 wel regels voor onjuist handelende artsen, maar zijn er geen consequenties voor juristen en/of ambtenaren. Zoals crimineel Demmink al zei: "U moet niet vergeten wie hier de wetten schrijven.". En daarbij zijn de (volg)wetten altijd in het voordeel van deze overheidscriminelen. Een rechter mag die wetten niet toetsen.

Wil de overheid geloofwaardigheid en betrouwbaarheid terug verdienen dan zal het maatregelen moeten treffen. Doorgaan op deze ingeslagen onheilzame weg is geen optie. Uitstel, vertragings-, misleiding- en desinformatie taktieken hebben slechts een kortstondig effect. Nu herhaald gebleken is dat onze overheid geen zelfcorrigerend vermogen heeft moet er door de democratie worden ingegrepen.

Dat betekent dat de oproep van de professoren tot het houden van een Parlementaire Enquête eigenlijk de enige optie is. Iets waartoe al jaren wordt verzocht. En dan een deugdelijke. Niet wéér zo'n onderzoek, waarbij de onderzoekers worden aangesteld door de verdachten zelf, zij hun eigen onderzoeksvragen mogen inleveren, en de conclusies over heel iets anders gaan.

Dit had 25 jaar geleden, tijdens de IRT-affaire, al beter moeten gebeuren. Doorzetten en consequenties verbinden. En als dat betekent dat bepaalde ministers en anderen strafrechtelijk vervolgd moeten worden dan is dat zo. Wanneer presidenten in andere landen vervolgd kunnen worden voor hun misdaden, dan moet dat zeker in "gidsland" Nederland zeker ook kunnen en gebeuren. Anders kun je dat internationaal strafhof wel opdoeken.




author: Ton   |   published: 12.12.2017   |   updated: 12.12.2017   |   comments: allowed