In Den Haag zijn in het jaar 2013 maar liefst 338 klachten over advocaten binnengekomen 1. Eentje daarvan was de klacht van Hüseyin Baybaşin over zijn voormalig advocaat Mikhail Wladimiroff. En Wladimiroff was niet de enige waarover hij klachten had. Mikhail's voorganger was het kantoor Koppe-Böhler. En Mikhail's opvolger was David Moszkowicz, die net vorige week óók al door de Raad uit zijn ambt is gezet 2. Dat laatste daar hoeft Wladimiroff niet bang voor te zijn. Per 31-12-2014 heeft hij zelf al zijn functie neergelegd vanwege zijn leeftijd 3.

Ook over Böhler en Moszkowicz zijn er klachten, maar die werden gisteren niet behandeld. Ze kwamen wel ter sprake in de stoelendans affaire van de doorgezonden dossiers. Er bestaan zelfs klachten over de (Bossche) Raad van Discipline, waartegen het HHC een art.12 Sv. procedure gestart is. Britta mag dan wel vinden dat er "niet met twee maten wordt gemeten", de slachtoffers van dit afdek-kartel, waaronder het HHC, denken daar toch anders over.

Baybaşin beschuldigt Wladimiroff van belangenverstrengeling en de daaruit voortvloeiende frustratie van de rechtsgang en medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid. Baybaşin stelde:

Als Wladimiroff niet had gehandeld zoals hij heeft gedaan
dan was ik in 2008 al een vrij man geweest.

De Raad 4 kijkt bij de beoordeling van een klacht enkel naar artikel 46 van de Advocatenwet 5. Is er sprake van gedrag dat een behoorlijk advocaat niet betaamt? Als dit het geval is, kan de raad de klacht gegrond verklaren en eventueel ook een maatregel aan de advocaat opleggen, zoals waarschuwing, berisping, geldboete, schorsing of schrapping.

Dus ook al verwoest je een mensenleven, in het slechtste geval wordt er "foei" tegen je gezegd. En dat is niet alleen bij advocaten zo, maar ook bij artsen. Op zijn Darwinistisch "in stand houding van de soort", zonder natuurlijke selectie. Dus om misdadigers strafrechtelijk te vervolgen kun je niet bij de Raad terecht. Maar een positieve uitspraak kan natuurlijk wel helpen om alsnog vervolging in te stellen.

De zitting begon 20 minuten later dan gepland, zoals u op de foto kunt zien die een van onze bronnen bij binnenkomst heeft gemaakt. De Raad was verbaasd over de opkomst en had er met de grootte van de zaal geen rekening mee gehouden.

Dat was dan ook de reden dat JD-tv van deze "openbare" zitting geen video-opnamen mocht maken. In principe kon het wel, maar helaas was er geen plaats meer over om de camera op te stellen.

Op het voorstel van enkele belangstellenden om dan maar genoegen te nemen met een staanplaats teneinde ruimte voor de camera te maken werd niet ingegaan. Of juist wel. De beveiliging stapte op JD-tv af, druk pratend in de mobilofoon. Gaan we dicsussiëren? Gaan we een incidentje krijgen? En dan maar commentaar hebben op Turkije waar de vrije nieuwsgaring wordt onderdrukt 6. Nederland is geen haar beter.

In grote lijnen komt de klacht van Baybaşin neer op belangenverstrengeling 7. Zijn advocaat had nooit mogen optreden voor de tegenpartij of mogen plaatsnemen in de tCEAS commissie die de bewijsstukken moest beoordelen. En als dat zo is, dan heeft Baybaşin volkomen gelijk en kan het niet anders dan tot een veroordeling komen. De hele discussie ging dan ook voornamelijk over de formele en technische details:
(A) • Is Baybaşin cliënt geweest van Wladimiroff?
(B) • Heeft Wladimiroff daarna voor de tegenpartij gewerkt?

De bovenstaande rechtsvragen zijn vrij eenvoudig te beantwoorden en aan te tonen. Er zijn drie contactfases geweest die ter discussie zijn gesteld:

(1) • 1999 - Opdrachtaanvaarding om Baybaşin te verdedigen.
(2) • 2006 - 2011 tCEAS onderzoek naar de zaak Baybaşin.
(3) • 2013 - Art.12 Sv. vervolging van Joris Demmink.

Ad 1. Om maar te beginnen met het verweer. Vraag A, of Wladimiroff voor Baybaşin heeft gewerkt, staat onomstotelijk vast (zie verderop). Er was wel wat gesputter en er werd gepoogd verwarring te zaaien, maar dat sloeg niet aan. Rechtsvraag A verwerpen faalde. Dus het hele verweer kwam neer op proberen (B) het "werken voor de tegenpartij" onderuit te halen.

Wladimiroff vindt dat hij nooit voor de tegenpartij (van Baybaşin, red.) heeft gewerkt. Wel heeft hij voor Demmink gewerkt en voor het tCEAS. Maar dat had volgens Wladimiroff niets met Baybaşin te maken. En met zuiver technisch misbruik van juridische teksten wilde hij dat aantonen.

Ad 2. In het finale rapport stelt de CEAS commissie: "De zaak Baybaşin is verschillende malen en door verschillende indieners onder de aandacht gebracht van het tCEAS." Voor het eerst in juni 2006 door prof. Jacobs van de Rijksuniversiteit Nijmegen. Vervolgens door twee Turkse politiemannen en voor het laatst in 2010 door de heer Celebi, adviseur van het Turkse departement voor Binnenlandse Zaken.

Ook al ging deze zaak over Baybaşin, hij was niet de indiener van de vraagstelling. Dat kon ook niet want in artikel 4 van de commissie is bepaald dat enkel functionarissen (van Politie, OM, NFI of wetenschappers) dit kunnen verzoeken. Het verweer (26) van Wladimiroff: "Baybaşin noch mr. Van der Plas konden dus bij de CEAS klagen en de CEAS heeft inderdaad nooit klachten van hen behandeld." Het aloude: we praten wel over u, maar niet met u.

Ad 3. De verdediging stelde (22): "Samenvattend: mr. Wladimiroff trad in het najaar van 2013 op voor de heer Demmink in een zaak die betrekking heeft op twee aangevers, niet zijnde de heer Baybaşin, hetgeen geen tegenstrijdig belang oplevert met de heer Baybaşin."

En daaraan werd toegevoegd: "Mr. Leliveld trad pas in 2004 in dienst van het kantoor. Hij heeft geen enkele inzage gehad." Ook dit zijn weer woordspelletjes. In feit wordt er bevestigd dat er documenten zijn, maar dat die niet zijn ingezien. Dat is zonder webcam-registraties niet te controleren.

Maar er wordt ook niet gezegd of er iets over is gehoord. Is er door Leliveld geen enkel overleg geweest met zijn baas? Zo'n belangrijke klant, qua relaties maar ook financieel (€ 50.669,31 8 plus de rest) zal vast wel besproken zijn op kantoor. Sterker nog: als dat niet zou zijn gebeurd dan heeft op zijn beurt Demmink wat te klagen over de onzorgvuldigheid van zijn verdediging:

γνῶθι σεαυτόν (gnothi seauton), of zoals Sun Tzu zegt "Ken uw vijand". En dat laatste wordt ook bevestigd door Wladimiroff. Aan het einde van de pleitnota (29) stelde hij: "Hij hoorde pas in 2013 voor het eerst van de kwestie Baybaşin." Quod Erat Demonstrandum.

Wladimiroff ontkent verder dat hij wist dat Demmink met de zaak Baybaşin te maken had. Hij had zelfs nog nooit van Demmink gehoord. Maar toen hij het dossier van 1999 zou hebben ontvangen zat daar wel de beruchte "telefoonnotitie" 9 van twee jaar eerder (15.07.1997) in. Het dossier niet gelezen soms? Dat is net zo erg.

Maar uiteraard beschikt het HHC over meer bewijs. Zo gebruikt mr. Leliveld in het Roestige Spijker verhoor van Klaas Langendoen over Demmink de benodigde stukken van Baybaşin, waaronder een aangifte van april 2007 van hem tegen Demmink. Luistert u maar naar dit fragment 10:

;

De verdediging van Demmink gebruikt dus stukken van Baybaşin, ook al zijn die niet reeds in 1999 verkregen. Daarmee dien je twee broodheren en is er dus sprake van belangenverstrengeling. Maar het gaat nóg verder... Zowel Knijff als Wladimiroff geloven in een groot complot. Zowel Knijff als Leliveld stelden bij hun verdediging van Demmink "Baybaşin zit hier achter!" En ook Wladimiroff zegt dat zijn verdediging moeilijk is omdat er in de ogen van de aangevers sprake zou zijn van een groot complot. 11.

;

Wat u er ook van wilt denken, de Raad kan niet anders concluderen dan dat Wladimiroff in dezelfde tijdspanne twee broodheren heeft gediend met tegengestelde belangen. Demmink èn Baybaşin. En laten we niet vergeten: beide zaken zijn na ruim 19 jaar nog steeds geopend en actueel. De belangenverstrengeling is daarmee een feit.

(A) • Is Baybaşin cliënt geweest van Wladimiroff?

Welnu, ook dat staat onomstotelijk vast. Maar vele malen ernstiger dan ik dacht. Om te beginnen: Wladimiroff was destijds kantoorgenoot van mr. Gerard Spong (de ex van Quirine de Kok). Spong komen we in allerlei opvallende posities tegen variërende van de Anass Aouragh zaak tot Bouterse. Een typische high-profile advocaat die niet vies lijkt van centjes, ongeacht hoe je daar aankomt en welke slachtoffers er vallen 12:

"Ik zou in de prostitutie gaan als ik geen advocaat mocht zijn".

Jawel, Wladimiroff was naar Turkije gereisd en had daar met familie van Baybaşin gesproken. Hij meende namelijk nog een grote rijke vis te zien, Öcalan. Die was voorheen ook al de cliënt van Britta. En ook hij is er net als Baybaşin ingeluisd en op valse gronden gearresteerd 13.

Twee dikke vliegen in een klap. Kassa! Volgens Baybaşin had Spong een voorschot-nota van EEN MILJOEN GULDEN toegezonden. Nadat er al het een en ander contant (18.000 resp. 3.000) betaald was in Turkije. Bram is hiervoor uit zijn ambt gezet. Maar voor zover het HHC bekend is de FIOD nog steeds niet binnengestormd bij de Sophialaan in Den Haag.

En dan moet u weten dat Baybaşin in de EBI in Vught zat en slechts één keer per week, slechts vier minuten met zijn advocaat mocht bellen. Een ogenblik, ik verbind u door... Die telefonistes moeten zo'n ton per minuut hebben gekost.

Baybaşin verklaarde dat Wladimiroff namens zijn kantoor daarvoor excuses had aangeboden en dat Spong dit nooit had mogen doen. Wat in ieder geval wel ter zitting door Wladimiroff bevestigd is, is dat er een "stelbrief" is verzonden en dat er gedurende de procedure 250.000 gulden voorschot is gevraagd. Nog steeds een krankzinnig bedrag.

Opmerkelijk daarbij is dat Wladimiroff daarna in zijn eigen mondelinge pleidooi weer tegenspreekt wat even daarvoor is voorgelezen van papier. Zo na een uur en zes minuten zegt hij: "Hoe zou ik in Godsnaam, na dat bedrag van 18.000, ineens over een voorschot van 250 (lees: 250.000, red.) te betalen praten? Ik kan dat gewoon niet rijmen." Het staat toch echt in zijn eigen brief van 19.07.1999. Baybaşin is natuurlijk niet gek en weet wanneer hij wordt opgelicht. Hij wilde dan ook niet meer verder met dit kantoor.

En dan is er de zaak van de tCEAS. Ook daarvan zijn uitgebreide rapportages beschikbaar. Ybo Buruma, thans lid van de Hoge Raad, heeft daarover geen blad voor de mond genomen. Er waren al planningen en hotelreserveringen voor Turkije geboekt toen Wladimiroff tegen hem zei dat er niet in Turkije gezocht mocht worden. "Dat zou een groot diplomatiek probleem vormen.". Het CEAS onderzoek werd dan ook afgebroken. Dan maar geen waarheidsvinding.

Toen JD-tv hem later op 13.07.2013 daarover ondervroeg had Ybo plotseling wèl een blad voor de mond 13. Met ongetwijfeld een groot schuldbesef over de misdaad die Baybaşin is aangedaan dacht hij liever aan zijn eigen carrière dan aan rechtvaardigheid. En u dacht dat rechtspraak 14 iets met rechtvaardigheid te maken had?

Als ik een inschatting moet maken wie ik kan geloven dan is dat de heer Baybaşin. En op zich is er voldoende bewijs door hem aangeleverd om tot een veroordeling door de Raad te komen. Helaas is het maar een "tucht" college. Normaliter zou er direct een strafonderzoek moeten volgen. In mijn ogen zijn zowel Buruma als Wladimiroff criminelen van de ergste soort. Zonder scrupules laten ze een onschuldig man 19 jaar wegrotten in de gevangenis, omdat ze hun eigen carrière en geld belangrijker vinden. Ik vind dat niet alleen verre van integer, maar ronduit misdadig.

Als je het rechtssysteem misbruikt dan hoort de Orde direct uit eigen beweging in te grijpen. Maar zoals al eerder gesteld is de Orde (in ieder geval die van het arrondissement Den Haag) al even discutabel. Het is vervolgens aan het OM om tot vervolging over te gaan en de aanvullende bewijzen boven tafel te halen. Zij kunnen bij de EBI de feiten (als die niet ook zijn verduisterd) opvragen. Ieder telefoontje behoort geregistreerd te zijn. En iedere brief (inkomend of uitgaand) eveneens. Baybaşin moest 13 gulden per keer betalen om zijn stukken aangetekend naar Wladimiroff te sturen. Daar moet dus meer bewijs van bestaan.

En uiteraard heeft Baybaşin zelf geen kopieën. In de EBI-gevangenis mag je geen kopieerapparaat gebruiken. Dat is alleen voorbehouden aan ambtenarren en types als Joris Demmink. En bovendien is Baybaşin zo vaak van de ene naar de andere gevangenis versjouwd. En is er zo vaak een raid geweest waarbij al zijn persoonlijke stukken in beslag zijn genomen. FAIR TRIAL? Niet in Nederland.