Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Marianne Vaatstra
het requisitoir
complotarchiveliteraturesources
Op 29 maart is het Jasper S. tribunaal gestart (zie requisitoir).

Op pagina 4 stelt het OM: "Complotdenkers hebben veel schade aangericht in hun ongefundeerde kruistocht tegen een vermeende doofpotaffaire." De zogenaamde "complotdenkers", waar ik kennelijk toe behoor, maar mijzelf beslist niet toe reken, zijn pas in het geweer gekomen nadat het OM volledig vast was gelopen. Het stigmatiseren met "complot" is onjuist. In ieder geval is mijn doelstelling slechts het falen (en dat is menselijk) maar vervolgens het verdoezelen (en dat is kwalijk) aan het licht te brengen.

Op pagina 8 zegt de OvJ "Ik heb overwogen in hoeverre het gebruik tijdens mijn requisitoir van digitale ondersteuning middels foto's en sheets bij zou kunnen dragen aan de duidelijkheid." Ik zal u laten zien hoe dat wèl kan bijdragen.

Aanvang fietstocht (pagina 26)

Vanuit Paradiso fietsen Wietse en Spencer met Marianne achterop naar Buitenpost waar een zwarte herenfiets wordt meegenomen; het slot wordt opengemaakt door de fiets te laten stuiteren. Dat Marianne zelf een fiets wil, is niet gek want beide jongens zijn al behoorlijk op na een hele dag alcohol drinken en feestvieren. De band loopt steeds leeg en het fietsen zal niet echt snel gegaan zijn gedurende de 5,2 km vanaf Kollum. In Kollum hebben ze nog even staan wachten bij een bankje. Omstreeks 01.50 uur komen ze aan bij de sportterreinen De Swadde aan de Jeltingaleanne in Buitenpost (p.107).


Oftewel, Marianne moest van A naar B. Maar is van A naar F gegaan. Achterop de fiets van Spencer, die een lekke band had. Deze band liep volgens het OM steeds (dus herhaald, red.) leeg, maar hij legt niet uit hoe die dan tussendoor steeds weer werd opgepompt. Verder wordt niet gedemonstreerd hoe je een fietsslot kunt openen "door de fiets te laten stuiteren". Het getuigenverhoor en kruisverhoor van Spencer ontbreekt.

Bij de sportvelden aan de Jeltingaleane staat een lantaarnpaal; op de Keningswei is verder geen verlichting. Marianne vertrekt omstreeks 01.55 uur op de fiets zonder verlichting en gaat over het fietspad richting de tunnel; tot aan de plaats delict is dit een afstand van ongeveer 1200 meter. Marianne neemt het besluit alleen verder te fietsen en fietst hard; ze is bang in het donker en de afstand zal in minder dan 5 minuten afgelegd zijn.

Vanuit tegenovergestelde richting komt de verdachte aangefietst zonder verlichting richting Buitenpost. Hij ziet verderop in het schijnsel van de lantaarnpaal twee jongens staan; Spencer en Wietse hebben niemand gezien en dat kan ook kloppen want ze kijken het donker in.



Nu wordt het echt interessant:

Volgens het OM komen Marianne en haar vrienden vanaf  1  (het station waar de fiets is gestolen) en nemen afscheid onder de lantaarnpaal bij  2 . Jasper S. fiets naar eigen zeggen naar het oosten en komt vanuit tegenovergestelde richting. Dan moet hij dus bij  3  hebben gereden, op nog geen 200 meter afstand van de groep. Er zit een knik in de weg en er staat groen langs. Dus om "de twee jongens" gezien te hebben, moet hij tot aan de bocht hebben gereden, en onmiddelijk zijn gestopt, want anders zouden de jongens Jasper ook hebben opgemerkt. Of er (zoals het OM zegt) op de Keningswei "verder geen verlichting" is lijkt me daarbij niet interssant, want dat ligt immers bijna een kilometer verderop.

Volgens Peter R. de Vries (in 2002) gebeurt het volgende: Twee getuigen (Verry Brauwer en Tiny de Haan) zien Spencer en zijn vriend Wietze op de Trekweg aan de buitenrand van Kollum, ter hoogte van de tennisvelden: "Spencer zat te prutsen aan een fiets die om een paal hing". Marianne was daar inderdaad niet bij aanwezig. De trekweg ligt ten noorden van de sportvelden. Volgens het OM is Marianne achterop bij Spencer naar Buitenpost gefietst. Op de heenweg had Marianne daarbij aanwezig moeten zijn. En als Spencer weer terug ging naar Kollum, dan klopt de rest van het verhaal niet meer.

Uit Dynacap blijkt dat juist in die periode vrijwel geen getuigen in die omgeving geweest zijn. De verdachte was ook al omgedraaid voordat de beide jongens hem konden zien.

Dynacap is een heel duur programma, wat het OM speciaal voor dit onderzoek heeft aangeschaft. (Geef me een of twee dagen en ik programmeer het voor u, en dat kost geen tienduizenden.) Enfin, alle auto-bewegingen op de Keningswei zijn geregistreerd. Maar ook de fiets-bewegingen op de Jeltingaleanne? Laat ons dat deel dan eens zien, astublieft.

Om Peter R. de V. te citeren: "Maar er is meer..."

De aandacht van verdachte wordt plotseling getrokken door "een schim van een jonge vrouw" en haar jonge gelaat en contouren. Hij voelt dat "syn stimming hielendal omslagt" en denkt "Dy is fan my (fannacht)". Hij kent haar niet; weet geen leeftijd maar vindt dat ook niet van belang. Hij heeft zijn fiets gelijk omgekeerd en moet echt hard fietsen om haar in te halen. Hij is vanaf dat moment gericht op het hebben van seks en voelt de adrenaline door zich heen stromen.

Dus: Marianne fietst van  2 , langs  3  (waar Jasper S. zich tussentijds verstopt moet hebben) richting  4  om aldaar door het noodlot achterhaald te worden. Het OM zegt daarover "Hij heeft zijn fiets gelijk omgekeerd en moet echt hard fietsen". Dus iemand fiets je tegemoet. Passeert je zonder je te zien. En terwijl ze vlak langs je komt, moet je daarna heel hard fietsen om haar 1,5 kilometer verderop pas in te kunnen halen.

Verder begrijp ik de opmerking van Mous over seks en adrenaline niet. Seks is testosteron gerelateerd, adrenaline is fight-flight-respons gerelateerd. Twee verschillende zaken. Bovendien voel je dat niet door je heen stromen. Net zo min als je geen glucose of zuurstof voelt stromen. Een OvJ dient zich aan de feiten te houden en het "verhaaltjes vertellen" aan de complotdenkers en journalisten over te laten.

Marianne gaat de weg op en fietst links de rotonde over op het moment dat de verdachte de tunnel nog door moet. Hij verklaart dat ze de tunnel waarschijnlijk mijdt uit een soort "voorzorgsmaatregel"... Hij ziet haar het fietspad weer op rijden en gaat zelf door de tunnel om haar in te kunnen halen. Hij nadert haar aan de linkerkant.

Tot stilstand brengen (pagina 28)

Hij ziet dat Marianne zich omdraait met een angstig gezicht; zij schrikt en zegt "Wa bist do?". Verdachte fietst naast haar en doet onmiddellijk zijn rechterhand om haar hoofd heen, trekt haar naar zich toe en remt af. Half vallend komt de verdachte tot staan met zijn fiets die op de grond valt tussen hem en Marianne in. Marianne begint te schreeuwen en hij doet zijn rechterhand voor haar mond. Zij bijt hem in de ringvinger en er komt bloed uit de wond. Een bloeddruppel van de verdachte komt waarschijnlijk op de rechtermouw van de jas van Marianne (zie ZD18).

Er waren geen sporen van beschadiging aan de fiets. De fietsen zijn namelijk, al rijdende, zachtjes gevallen en hadden bij het station slechts "gestuiterd". Vervolgens trekt hij haar naar zich toe, met de fiets van Japser tussen hen in, en doet zijn rechterhand voor haar mond. Jasper staat dus links van haar, de rechter arm van Marianne aan de uiterste rechter zijde. Daarop valt een bloeddruppel van Jasper zijn rechter ringvinger op Marianne's rechter mouw. In dat geval heeft Jasper zijn hand teruggetrokken, en tegelijkertijd is Marianne gestopt met schreeuwen, hoewel er geen hand meer voor haar mond zat.

Mogelijk dat Marianne de verdachte ook gekrabd heeft omdat DNA van de verdachte onder haar vingernagel is aangetroffen; het precieze moment is niet vast te stellen. Nu pakt hij haar vast met links, veegt zijn hand af, pakt zijn zakmes en zet dit tegen haar keel aan. Hij houdt haar goed vast, dicht tegen zich aan gedrukt en verplaatst met de rechterhand de fiets van Marianne naar de sloot. Van de fiets zijn destijds wel vingerafdrukken genomen maar die zijn onvoldoende gewaarmerkt en bleken niet voor identificatie geschikt. (zie ook p. 805).

Japser pakt Marianne nu met links. Hij moet dus eerst om de fiets heen zijn gelopen die tussen hen in lag. Marianne wachtte daar rustig op. Hij veegt zijn (rechter) hand af, pakt daarmee het mes, opent dit met één (gewonde) hand, en gebruikt diezelfde rechter hand, waarmee hij ook het mes vasthoudt, om de fietsen weg te zetten. Daarbij heeft hij dus het mes èn de fietsen tegelijk op Marianne's keel gezet.


Verdachte verklaart dat hij op dezelfde manier zijn eigen fiets aan de overkant van het fietspad in de greppel neerlegt; dit alles om geen onnodige aandacht te trekken. Gelet op de bevindingen van het 3D team naar aanleiding van het gevonden trapperspoor in de sloot, dat niet afkomstig kan zijn van de fiets van Marianne, neem ik aan dat verdachte zich mogelijk vergist heeft waar hij zijn eigen fiets heeft neergezet.
De fietsen bevinden zich enkele meters voorbij de boomwal bij een weiland met afrastering. De verdachte bekijkt de mogelijkheden waar hij met Marianne naar toe kan gaan en besluit dan het weiland in te lopen aan de andere kant van de boomwal. Dit is een aantal meters terug. Het mes houdt hij steeds in de rechterhand tegen haar hals en hij drukt Marianne met links stevig tegen zich aan. Onder dwang stapt ze de greppel in en Marianne laat hier een voetspoor achter. Voorbij de greppel loopt de verdachte met Marianne meer naar links richting de boomwal (foto 199, p. 590/591). Op de foto's is te zien dat het loopspoor d en e evenwijdig aan elkaar het weiland in gaat.

Jasper zoekt naar een geschikte plek voor de fietsen. Dat is een paar meter terug. Maar volgens het OM heeft hij zich vergist, want de foto van het trapperspoor zou dan niet kloppen. En het OM vergist zich niet, dus moet Jasper zich vergissen.


Dit weiland is hem bekend, zoals hij verklaart bij de psychiater, maar niet bij de politie. Ik vind het aannemelijk dat verdachte het weiland en boomwal kent want anders loop je geen 110 meter verder het weiland in, naar de plek waar de boomwal een bocht naar links maakt. Het weiland ligt niet ver van zijn eigen boerderij en hij kent de situatie daar op zijn duimpje; zijn leven lang woont hij daar. Op de fiets ligt de Keningswei 3,3 kilometer van zijn woning. Die plek achter in het weiland is dus bewust gezocht om de gelegenheid te hebben voor de verkrachting zonder gezien of gehoord te worden.

De loopsporen zijn dankzij de "nieuwste digitale technieken" duidelijk in beeld gebracht door het 3D-team. En inderdaad. Twee sporen heen (met een meter tussenruimte) terwijl Jasper Marianne met zijn linker arm "dicht tegen haar aan" heeft getrokken. Het middelste spoor is dus van Jasper. Marianne loopt links van hem, het mes in de rechterhand op Marianne's keel. En terwijl Jasper in dat geval als een krab zijwaarts moet hebben gelopen om het mes op zijn plaats te houden, blijven de sporen mooi evenwijdig lopen.

Van het scenario van Peter R. de V. dat Marianne nog een "tweede afspraakje" had, waarmee ze "vrijwillig" het weiland is ingelopen vernemen we niets meer.

En om nogmaals Peter R. de V. te citeren: "Maar er is meer..."

En dat bespreken we in een volgend artikel.

Wat beoog ik hier nu mee? Dat Jasper onschuldig is? Dat Japser niet hoort te brommen? Ik weet het echt niet. Maar wat ik wel weet is dat het OM er een potje van heeft gemaakt en dat nu nog steeds doet. En dat ik niet snap waarom de advocaten van Japser niet aansturen op "gerede twijfel".

Als, met de nadruk op als, Jasper onschuldig is dan loopt/lopen de moordenaar(s) nog steeds vrij rond. En als Japser wel schuldig is, dan is zijn veroordeling enkel te danken aan Jasper zelf. Geen enkele eer voor het OM. En een schande dat daar zo vele uren en euro's aan gespendeerd zijn, met zo'n belabberd resultaat.

Lees meer details op:
case: Marianne Vaatstra
BOUblog




author: Ton   |   published: 07.04.2013   |   updated: 07.04.2013   |   comments: allowed