Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
complotarchiveliteraturesources
Kindermishandeling
In het artikel van 9 februari is kindermishandeling besproken. Daarbij zijn de criteria, zoals die wereldwijd door kinderpsychiaters en kinderartsen worden gehanteerd, genoemd. Niemand, ook rechters niet, zullen eraan twijfelen dat sexueel misbruik van minderjarigen binnen de definitie valt.
Met andere woorden misbruik = kindermishandeling.
En kindermishandeling is strafbaar op basis van een hele reeks aan wetsartikelen. Ronduit schokkend is het dan ook dat de overheid botweg:
- weigert verdachten te onderzoeken c.q. te vervolgen;
- weigert excuses aan te bieden voor haar nalatigheid;
- weigert slachtoffers te compenseren voor het aangedane leed;
- ontkent dat er een structureel probleem is;
- onvoldoende maatregelen treft om herhaling te voorkomen.
Commissie Samson: Omringd door zorg, toch niet veilig
Ieder jaar worden honderden kinderen uit huis geplaatst. De rechter oordeelt dat ze beter kunnen opgroeien in een residentiële jeugdzorginstelling of in een pleeggezin. Daar worden ze omringd door zorg. De overheid realiseert zich dat zij een extra verantwoordelijkheid voor deze kinderen heeft en dat deze veelal beschadigde kinderen een veilig thuis zouden moeten hebben. Hoe kan het gebeuren dat een groepsgenoot, groepsleider of pleegvader hen seksueel misbruikt? Hoe kan het dat op veel signalen niet of nauwelijks is gereageerd?
Op 8 oktober presenteerde voormalig procureur-generaal mevrouw mr. H.W. Samson-Geerlings dit rapport. Opstelten weigert excuses aan te bieden namens het kabinet. Pas na hevige verontwaardiging komt het kabinet (alsnog) met wat gemompel. Maar compensatie of anderszins enig verantwoordelijkheidsgevoel kunt u wel vergeten. En dat zijn uw volksvertegenwoordigers, die namens u deze "normen-en-waarden" hufterigheid uitdragen. Het is maar dat u weet waarop u gestemd heeft. Dat maakt in mijn ogen ook u medeplichtig. Tenzij u er (alsnog) wat aan doet!
Commissie Deetman: Vol met naastenliefde, de andere wang toekeren
Ik ben niet objectief over Deetman. Als minister van onderwijs heeft deze man mij zwaar gedupeerd en daarmee heel veel geld gekost. Ik mag hem dus niet. Maar zelfs als ik dat opzij kan zetten dan nog houden we "CDA" over. Een Christen die de Kerk onderzoekt? Vergezeld van een zeker Pieter K. die het als rechter zelfs heeft bestaan om in de rechtbank meineed te plegen? Die combinatie schept, voor mij althans, geen vertrouwen voor dit onderzoek.
Maar het onderliggende probleem is niet beperkt tot de grenzen van Nederland. En daar is het door anderen vastgesteld. De USA, Canada, Australië en Ierland hebben 2.000 miljoen euro aan schadebetalingen toegezegd. Jawel, Ierland, een derde van de bevolking van Nederland, betaalt 500 miljoen euro. En Nederland? 19 miljoen euro. Inderdaad, nog geen 4% van wat Ierland doet. Oftewel amper 1%, omgerekend naar bevolkingsomvang.
De commissie-Deetman becijferde dat er sinds 1945 "enkele tienduizenden" kinderen in Nederland seksueel misbruikt zijn door katholieke dienaren. En als je al de moed kan opbrengen om je aan te melden voor het onderzoek dan wordt je vooraf medegedeeld dat slachtoffers geen erkenning of smartengeld krijgen. Wel worden de kosten (10,5 miljoen) van het klachtenmeldpunt en de commissie-Deetman door de Kerk betaald. Leuk bijbaantje dus voor Wim D. en Pieter K. Maar de slachtoffers? Net als met de commissie Samson. Ze zoeken het zelf maar uit. Verzorgingsstaat Nederland anno 2013.
De wetten en verdragen
Nederland heeft naast de Grondwet ook verdragen met het buitenland getekend, zoals naast het Helsinki verdrag ook het IVRK. Daarin staan enkele relevante artikelen.
Artikel 19: Bescherming tegen kindermishandeling
- De Staten die partij zijn, nemen alle passende wettelijke en bestuurlijke maatregelen en maatregelen op sociaal en opvoedkundig gebied om het kind te beschermen tegen alle vormen van lichamelijk of geestelijk geweld, letsel of misbruik, lichamelijk of geestelijke verwaarlozing of nalatige behandeling, mishandeling of exploitatie, met inbegrip van seksueel misbruik, terwijl het kind onder de hoede is van de ouder(s), wettige voogd(en) of iemand anders die de zorg voor het kind heeft.
- Deze maatregelen ter bescherming dienen, indien van toepassing, doeltreffende procedures te omvatten voor de invoering van sociale programma's om te voorzien in de nodige ondersteuning van het kind en van degenen die de zorg voor het kind hebben, alsmede procedures voor andere vormen van voorkoming van en voor opsporing, melding, verwijzing, onderzoek, behandeling en follow-up van gevallen van kindermishandeling zoals hierboven beschreven, en, indien van toepassing, voor inschakeling van rechterlijke instanties.
Artikel 20: Bescherming van kinderen die niet in het eigen gezin kunnen opgroeien
- Een kind dat tijdelijk of blijvend het verblijf in het gezin waartoe het behoort, moet missen, of dat men in zijn of haar belang niet kan toestaan in het gezin te blijven, heeft het recht op bijzondere bescherming en bijstand van staatswege. De Staten die partij zijn, waarborgen, in overeenstemming met hun nationale recht, een andere vorm van zorg voor dat kind.
- Deze zorg kan, onder andere, plaatsing in een pleeggezin omvatten, kafalah volgens het Islamitische recht, adoptie, of, indien noodzakelijk, plaatsing in geschikte instellingen voor kinderzorg. Bij het overwegen van oplossingen wordt op passende wijze rekening gehouden met de wenselijkheid van continuïteit in de opvoeding van het kind en met de etnische, godsdienstige en culturele achtergrond van het kind en met zijn of haar achtergrond wat betreft de taal.
De Nederlandse overheid
Loze woorden als er zelfs nog geen "sorry" van af kan. En dat blijkt ook wel uit hoe Nederland omgaat met het onderzoek naar mogelijke misstanden. Een overheid die ernstig nalatig is in haar zorgplicht. Slachtoffers die voor hun leven getekend zijn. En ze dan maar aan hun lot overlaten?
Dertig jaar geleden waren velen onder de indruk van de film Ciske de Rat over misstanden in de opvang. Van die mensen die toen hun traantjes wegpinkten zitten er nu diverse in de regering en het parlement. Nu zijn ze in een positie om de veranderingen aan te brengen, die ze toen zo nodig achtten. Maar ze kijken niet meer om. Het interesseert ze niet meer. De slachtoffers laten ze gewoon in de kou staan. Er wordt geen enkele schadeloosstelling uitbetaald. (Ja, aan de onderzoekscommissies, maar niet aan de slachtoffers.) Het probleem wordt niet eens erkend. Het is "oorverdovend stil".
author: Ton | published: 24.02.2013 | updated: 24.02.2013 | comments: allowed
|