Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
Niet alleen inlichtingendiensten kijken graag bij u binnen. Ook u zelf heeft voyeuristische neigingen.Het leuke van TV is de veiligheid van je eigen omgeving. Het is maar TV. Het gebeurt niet echt. En als het wel gebeurt overkomt het jou zelf niet. Jij hebt je pinda's en chips, je cola / bier / glaasje wijn. Jij bent veilig. Laat de bommen maar ontploffen. Schiet die rotzakken maar dood. Altijd een happy end. Een dekentje om de schouders en het is weer voorbij. Vanavond weer rustig slapen.
Maar Echte-Realiteits-TV is iets heel anders. Geen geënsceneerde shows, met uitgedachte scripts en bedachte plots. Er wordt zelfs helemaal niet over nagedacht. De echte realiteit is namelijk te schokkend. Die wil je alleen zien vanuit de ooghoeken. Directe confrontatie vermijdend. De ogen dicht, voordat ik vanavond de slaap niet kan vatten.
† 19 mei 2013 De zaak: Ruben (9) Julian (7)
U kent het verhaal. Gisteren zijn de twee jongens gevonden en geïdentificeerd. Een groot menselijk drama, waarin nog twee slachtoffers zijn. Vader Jeroen Denis (eveneens vorige week overleden) en moeder Iris van der Schuit (37). Het NRC meldde hierover: "Al voor de vermissing van de twee broertjes uit Zeist uitte de Raad voor de Kinderbescherming scherpe kritiek op Jeugdzorg en de manier waarop het met hen omging." en ook zou hun vader hen minder mogen zien.† 19 mei 2013 De zaak: Jongen (5) Meisje (10)
Gisteren stond er nog een bericht in de krant over een vergelijkbaar drama in Lyon. Het gaat over een ongetrouwd stel dat sinds een jaar of drie gescheiden is en die in een voogdijzaak verwikkeld waren. De kinderen, een vijfjarig meisje en een tienjarige jongen, verbleven bij hun moeder, een Britse accountant in het Franse Lyon. Volgens de Britse Telegraph mocht de vader voor het eerst na jaren zijn kinderen weer eens zien. Net zoiets als bij Ruben en Julian dus.De zaak: Frans
Eveneens gisteren berichtte ik u over de oplossing van het OM in de zaak Justitie bedriegt, Vader in gevangenis. Ook in deze zaak gaat het om een vader die al jaren zijn kinderen niet mag zien en waarbij justitie het presteerde om op basis van de valse aangifte van Frans zijn ex-vrouw hem maandenlang de gevangenis in te gooien. En alsof dat nog niet genoeg was presteerde justitie het óók nog eens om het bewijsmateriaal te vervalsen, en nadat het was uitgekomen het bewijsmateriaal te vernietigen. Het leven van de vader en zijn kinderen is totaal verwoest. Hoeveel miljoen justitie ook betaalt, het zal dit onrecht nimmer herstellen.De zaak: Manuel Schadwald (12)
Deze week heb ik u ook nog bericht over een Duits jongetje dat ontvoerd is en waarin de overheid niet alleen niets of veel te laat gedaan heeft. Net als in de bovengenoemde zaak Frans, heeft ook hier justitie het gepresteerd om bewijsmateriaal "kwijt te raken". Daardoor bestaat niet alleen bij "complotdenkers", maar ook bij de geraadpleegde deskundigen het vermoeden dat de overheid hier een grote en duistere rol in speelt.De zaak: Demi (9) en Nirvana (15)
In mijn blog van 15-02-2013 heb ik u bericht over de zaak familie van den Brink. Een gecompliceerd verhaal waarvan u de details kunt lezen in de speciale editie.
Samengevat komt het er op neer dat al jarenlang een vader zijn kinderen niet mag zien en, net als bij Frans, in de gevangenis is gegooid. En het bijzondere aan deze situatie is dat het niet gaat om een echtscheiding waarbij (zoals gewoonlijk) de vrouw dwarsligt en de man beschuldigd. In deze zaak gaat het (alweer) om Jeugdzorg. En natuurlijk een compleet falende en illegaal handelende overheid.De zaak: Yunus (11)
Onlangs was de Turkse premier Erdoğan in Nederland en heeft daar zijn zorgen geuit over wat zij noemen "de kinderhandel van jeugdzorg". In dit verhaal speelt niet de vader een rol maar de moeders. Inderdaad, meervoud. Voor alle duidelijkheid moet ik u erop wijzen dat in al deze genoemde zaken een grote rol voor de moeder is weggelegd. Alsmede voor Jeugdzorg. Twee rode draden in al deze drama's.De zaak: Sven Snijer
Sven is een vader (net als Ben van den Brink, niet gescheiden) en heeft toch de bemoeizucht van jeugdzorg op zijn nek gekregen. Hij heeft zeer uitgebreid verzameld, gerapporteerd en voorgelicht. En inmiddels heeft dokter Nico Mul de nobele taak op zich genomen om alle "incidenten" te registreren en aan u te rapporteren.De zaak: Jeugdzorg
De rapportages van de commissie Samson over de Jeugdzorg, de commissie Deetman over de uitwassen van de Katholieke Kerk en het Streng Gereformeerde geloof, de zaken over Robert M. en het Hofnarretje en vele anderen kent u natuurlijk allemaal.Maar het probleem wordt door onze overheid nauwelijks (h)erkend of zelfs expliciet ontkend. En verder is het oorverdovend stil.
De zaak: Rowene Rikkers (5) - Het meisje van Nulde
In de zaak het meisje van Nulde wordt het nog ingewikkelder. De moeder krijgt een nieuwe vriend. De biologische vader is (alweer) volledig buiten spel gezet. Volgens teamleider Ron de Zeeuw van de school heeft de geschiedenis van het meisje bij ouders en kinderen van de school grote onrust teweeggebracht. "Een paar heel kleine kinderen bleken opeens bang dat andere mamma's ook zulke dingen doen. Daar sta je als volwassenen niet bij stil".De zaak: Het Duivelskind
De zaken beperken zich niet tot één vader of één moeder, of twee moeders, of geen vader en moeder maar jeugdzorg. Er zijn ook zaken waarbij vader en moeder samen het kind mishandelen.Allemaal zeer verwarrend natuurlijk. De ene keer doet Jeugdzorg te veel. De andere keer doen ze te weinig.
Maar hoe het ook zit, altijd zijn de kinderen het slachtoffer.
De zaak: Rojin (8)
U begrijpt dat ik kan blijven doorgaan. Met tienduizenden "annekdotes". Ik zou zelfs mijn eigen verhaal kunnen vertellen, dat op die van Frans lijkt (inclusief detentie), over een moeder die ontvoert, zoals er jaarlijks honderden kinderen naar het buitenland verdwijnen, een ouder wanhopig achterlatend. Maar omdat mijn (meer dan 30) rechtszaken nog lopen (ook op ministerieel en ambassade niveau) vertel ik u dat nu nog niet en houdt u dat van mij tegoed.Conclusie
Er valt helemaal niets te lachen of een beetje passief als reality-TV gade te slaan. Dit is niet leuk meer. Dit zijn ook geen incidenten meer. Dit is een heeeeeel groooooot structureel probleem. Als u deze zaken bestudeerd dan ziet u een aantal common denominators (algemene noemers):
- Valse beschuldigingen (vaak door de moeder)
- Een strijd om het voogdijschap
- Een tekortschietende Kinderbescherming
- Een falend rechtssysteem
- Een overheid die de Grondwet aan zijn laars lapt
Wat het antwoord dan is? Slaapt u daar nog maar een nachtje over en komt u morgen maar weer terug op deze blog. Dan kunt u in ieder geval mijn oplossing lezen. Slechter dan het nu is, kan immers niet voor de honderdduizenden kinderslachtoffers per jaar! En ik heb de wil wel. Nu de overheid nog.
author: Ton | published: 20.05.2013 | updated: 20.05.2013 | comments: allowed