Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
per jaar 65.000 (nieuwe) kinderen betrokken bij (echt)scheidingper jaar 44.100 (nieuwe) rechtszaken over voogdij
per jaar 151 (nieuwe) zelfmoorden vanwege huiselijke omstandigheden
per jaar 444 (nieuwe) zelfmoorden vanwege onbekende oorzaak
per jaar 13 (nieuwe) moorden vanwege huiselijke omstandigheden
per jaar 81 (nieuwe) moorden vanwege onbekende oorzaak
per jaar 30.606 ( totaal ) pupillen onder toezicht van de overheid (OTS)
per jaar 10.554 (nieuwe) pupillen onder toezicht van de overheid (OTS)
per jaar 8.151 ( totaal ) pupillen onder voogdij van de overheid (UHP)
per jaar 270 (nieuwe) pupillen onder voorlopig voogdij (UHP)
❶ Werkhypothese
In de blog van afgelopen maandag schreef ik over Reality-TV. Ik heb geconstateerd dat er een gigantisch probleem bestaat. Al vele jaren. En bovengenoemde cijfers van het CBS illustreren dat. Het is duidelijk dat er wat aan gedaan moet worden. Een analyse is dan ook noodzakelijk. Zo ben ik gekomen op de volgende werkhypothese:
De overheid is primair verantwoordelijk voor deze menselijke drama's
❷ Data collectie
In de blog van gisteren (dinsdag) schreef ik over Interactieve-TV. Uit het drama van Ruben (9) en Julian (7) blijkt de enomre betrokkenheid van het volk en de behoefte om in te grijpen. Dit kan zo niet langer. Het is 2013! En de jaarcijfers zijn hierboven herhaald. Vandaag dan stap drie: de analyse van de gegevens.
❸ Analyse
Als tussenconclusie kunnen we stellen dat de menselijke drama's worden veroorzaakt door verschuiving van controle over de kinderen. Een kenmerk van verantwoordelijkheid (zoals dat ook binnen het vermogensrecht wordt gehanteerd) is dat je deze eigenlijk alleen kan hebben wanneer je controle heb over de betreffende "goederen" (in dit geval de kinderen) door ze onder/in je beheer te hebben. Met andere woorden:
De persoon/instelling die het kind "in beheer" heeft is verantwoordelijk.
In de werkhypothese wordt gekeken of de problemen primair door de overheid worden veroorzaakt. Dat is evident in 25% van de gevallen, namelijk bij UHP (uit huis plaatsing) en OTS (onder toezicht stelling).
En in alle gevallen van OTS en UHP is de overheid betrokken. Via de raad voor de kinderbescherming en de jeugdzorg. Het is begrijpelijk dat wanneer er iets mis gaat de vinger direct naar deze organisaties wijst. Waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt, en waar gehakt wordt vallen spaanders. (You can't make an omelet without breaking the eggs.) Het is daarbij begrijpelijk dat de boodschapper van het slechte nieuws de schuld krijgt.
Dat er fouten worden gemaakt is duidelijk en ook te verwachten. Op de websites van Jeugdzorg-Darkhorse kunt u daar alles over lezen.
Jeugdzorg Darkhorse (tot 1-5-2013: Sven Snijer)
Jeugdzorg Darkhorse Plus (vanaf 1-5-2013: dr. Nico Mul)
Maar daarmee is onze hypothese nog niet beantwoord. Volgend uit de Trias Politica is Jeugdzorg slechts een "uitvoeringsorgaan". Of ze hun werk nu wel of niet goed uitvoeren is niet van belang voor de onderzoeksvraag. Het gaat immers om de verantwoordelijkheid. Want uiteindelijk kan alleen de (eind)verantwoordelijke het probleem oplossen. Om dit verder te kunnen beoordelen zal er enig aanvullend literatuuronderzoek moeten worden gedaan.
Uit bovengemoemd cijfers blijkt dat 75% van de (echt)scheidingen leidt tot rechtszaken over voogdijschap. Let op: deze cijfers zijn onvoldoende gespecificeerd. Van de (echt)scheidingen die niet tot een rechtszaak leiden is het immers mogelijk dat daarbij helemaal geen kinderen zijn voortgekomen uit de relatie. Het is dan ook aannemelijk dat het percentage groter zal zijn dan 75% en richting 100% zal kruipen.
Erkenningen en buitenechtelijk geborenenIn 2011 waren er 73.370 erkenningen. Hierbij gaat het dus om kinderen die niet zijn geboren uit een huwelijk of geregistreerd partnerschap. En daarnaast zijn er nog buitenechtelijk geboren kinderen die helemaal niet erkend zijn door de vader. Uit onwil of uit onwetendheid.
Het proces van erkenning en ouderlijk gezag behoeft nadere toelichting.
Hoe kindjes gemaakt worden beschouw ik als bekend. In ieder geval komt er (nog steeds) altijd een man en een vrouw bij kijken. Daarmee is het een gegeven dat het kind een (biologische) vader heeft, zelfs als het kind later door lesbische ouders wordt geadopteerd.
Sinds Napoleon zijn belastingplichtigen wilde registreren is daar ook het concept van "legale vader" bijgekomen. De overheid (waar bemoeien ze zich eigenlijk mee) wil bepalen of de (biologische) vader ook de wettelijke vader is. Daar is een goede reden voor, want de huidige vader kan een andere zijn dan de verwekker. En daarin zijn allerlei variaties bedenkbaar. Van weduwe via spermadonor en vreemd gaan tot verkrachting. Overigens geldt dat tegenwoordig ook met draagmoeders en eiceldonoren. Maar onze juristen op het ministerie zijn natuurlijk niet medisch opgeleid. In hun simpelheid denken ze dat wanneer een kind geboren wordt uit een vrouw het vaststaat dat de "levende couveuze" ook de moeder is. En de man is "per definitie" niet de vader, tenzij de moeder dat toestaat. Daarmee is de primaire verantwoordelijkheid t.a.v. de erkenning dus gegeven, namelijk de wetgever.
Nu is erkenning (mits je het weet, en mits de moeder wil meewerken - twee belangrijke condities!) makkelijk te realiseren. Kwestie van allebei een formulier ondertekenen en inleveren bij de gemeente.
Formulier toestemming moeder tot erkenning
Maar daarmee bent u er nog niet. Althans niet in Nederland. Wel in andere landen als Frankrijk en Spanje. Maar in Nederland (mogelijk onder invloed van het gereformeerde geloof) is buitenechtelijk nog steeds "zondig". Het moet ontmoedigd en tegengewerkt worden. Dus moet er na de geboorte nòg een formulier worden ingevuld.
Formulier gezamelijk ouderlijk gezag
En weer is de medewerking van de automatische (niet noodzakelijk biologische) moeder een vereiste. Sabotteert zij (of chanteert zij bijv. door eerst gemeenschap van goederen te eisen), dan heeft de vader een groot probleem. Zijn grondwettellijke rechten en die van het kind worden dan geschonden.
Toewijzing gezag en omgangsregelingOf er nu wel of niet vaderlijk ouderlijk gezag is, na de (echt)scheiding moet er alsnog in 18.415 gevallen (peiljaar:2011) gezag worden toegewezen en in 57,5% van de gevallen een "omgangsregeling".
Internationale aspecten
En daarmee zijn we er nog niet. Sinds er programma's zijn als grenzeloos verliefd en Nederland een multi-culturele samenleving is zijn er nog diverse internationale aspecten in te vullen. En daar kan ik een boek over vol schrijven (wat ik ook heb gedaan).
❹ Conclusie
De eerste tussentijdse conclusie die we konden trekken was dat degene met "het gezag" verantwoordelijk is. Een tweede tussentijdse conclusie is dat de toewijzing van "gezag" voor de man slecht geregeld is en dat de overheid (in de hoedanigheid als wetgever, rechtspreker en uitvoerder) hier direct verantwoordelijk voor is. De rechtspraak is al enigszins besproken. Deze stoelt mede op rapportages van uitvoeringsorganen als jeugdzorg en kinderbescherming. Over dit laatst vals zo veel te schrijven dat ik u daarvoor doorverwijs naar de gespecialiseerde sites van Darkhorse (zie hierboven).
Wat we nog over houden is de wetgever. Dit aspect (want daar gaat het uiteindelijk om: de oplossing) zal ik de volgende keer behandelen in "❹ conclusies en aanbevelingen".
author: Ton | published: 22.05.2013 | updated: 22.05.2013 | comments: allowed