Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.
ONDERZOEK NAAR DE VERANTWOORDELIJKHEID VOOR DE KINDERSLACHTOFFERS
Inleiding- blog 12.05.2013 - Moederdag
I. Werkhypothese- blog 20.05.2013 - Reality-TV
II. Data collectie- blog 21.05.2013 - Interactieve-TV
III. Data analyse- blog 22.05.2013 - De slachtoffers
IV. Conclusie & aanbeveling- blog 23.05.2013 - De schuldigen
Referenties & literatuur- blog 24.05.2013 - Hervaderen
❹-A: Conclusies
Wanneer u bovengenoemde artikelenreeks hebt doorgelezen kunt u niet anders concluderen:
De overheid is primair verantwoordelijk voor deze menselijke drama's
Charlotte Lemmens zegt in haar pleidooi tegen het "ontvaderen":
"Ik pleit voor het recht van kinderen op twee ouders, ook na scheiding. Er zit een structurele fout in de uitoefening van het familierecht. Zorg dat er met dwarsliggen niet valt te winnen."
(klik op het plaatje links)
Dr. Nico Mul van Jeugdzorg-Darkhorse-Plus geeft deze oplossing:
"in een wet vastleggen: (BW): 'bij geboorte van een kind krijgen beide ouders van rechtswege het gezag en zijn ieder verplicht 50 % voor een kind te zorgen, ongeacht de status van hun relatie.' en in het WvSr: 'Onttrekking van een kind aan de zorgplicht van een ouder wordt bestraft met (strafmaat) + ontzetting uit het gezag' Ieder strijd om omgang en zorg is verleden tijd, geen gedonder over alimentatie en kinderopvang problemen: gelijk verdeeld tussen vader en moeder!"
Joep Zander van de website Het zàl vaders een zorg zijn
pleit er voor dat "in de eindtermen de meest basale juridische principes zullen worden nageleefd opdat de dreiging wordt voorkomen dat een ouder onvoldoende contact met het kind zal krijgen".
De deskundigen zijn het er dus overeen. Het plaatsen van het kind in het midden als inzet van de strijd, zodat er aan alle kanten aan kan worden getrokken, staat gelijk aan het Middeleeuwse vierendelen. Pure marteling dus. Haal het kind er tussen uit. Zet er een haven-anker voor in de plaats en zet het kind daarbovenop. Het zal een veilige thuishaven hebben. En een dwarliggende ouder kan met orkaankracht proberen te trekken wat ze wil, het kind heeft er dan in ieder geval geen last van (en de andere ouder ook niet).
❹-B: Aanbevelingen
De boodschap van de hier bovengenoemde pleiters en (ervarings)deskundigen is gelijk aan de boodschap die de overheid zelf zegt uit te dragen in andere levensbedreigende zaken:
Wij onderhandelen niet met terroristen
Beleid = Beleid
In onze wetten liggen de spelregels vast. Als vrouwe Justitia (waarom geen man Justitius?) haar blinddoek weer voordoet (dus zonder aanziens der persoon) dan gelden onze wetten voor iedereen.
Niemand mag vals spelen. En mensen die toch vals spelen mogen niet meer meedoen. En moeten wellicht niet alleen worden gediskwalificeerd maar ook worden gestraft voor het vals spelen. De schade die zij toebrengen is immers maatschappelijk ongewenst. En persoonlijk gezien onaanvaardbaar.
Betrouwbaarheid en stabiliteit
De overheid moet betrouwbaar zijn. Rechters kunnen niet met alle winden meewaaien alsof het politici zijn. Rechters worden niet gekozen, dus ze hoeven ook niet opportunistisch te oordelen. En ze zijn aangesteld voor het leven, dus ze hoeven ook niet het probleem vooruit te schuiven totdat hun termijn erop zit.
En het kind heeft recht op stabiliteit. Stabiliteit vloeit niet voort uit het toewijzen aan één ouder. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals Liesbeth Groenhuijsen verklaarde in de uitzending Debat op 2 (zie mijn vorige posting). Maar dat is niet de regel. Althans dat behoort hij niet te zijn.
Mensenrechten
Het College voor de Rechten van de Mens is dan ook nogal selectief in haar opvatting.
In het jaarverslag dat ze vandaag presenteerde stelt het college: "Jaarlijks ervaren ruim 65.000 vrouwen discriminatie vanwege hun zwangerschap of jong moederschap." Daarbij gaat het dan hoofdzakelijk om geld. Wat het college vergeet te vermelden: "Jaarlijks ervaren ruim 65.000 mannen discriminatie vanwege hun vaderschap." En dat gaat om veel basalere en essentiëlere mensenrechten dan enkel het slijk-der-aarde.
En het kan ook niet aan onwetendheid liggen. Het college is voldoende op de hoogte, althans kan en behoort dat te zijn. Op 18 februari j.l. schreef het college immers nog aan mij:
Geachte heer Hofstede,
Hierbij bericht ik u naar aanleiding van uw email van 10 februari 2013.
Het College voor de Rechten van de Mens stelt geen onderzoek in naar individuele klachten op het gebied van mensenrechten. Dit betekent dat het College niet bevoegd is om de door u voorgelegde kwestie te onderzoeken. Wij hebben uw email wel geregistreerd als signaal.
Mocht u nog vragen hebben naar aanleiding van deze e-mail, dan verzoek ik u om contact op te nemen met de Front Office. Deze is op werkdagen bereikbaar tussen 10.00- 16.00 uur op onderstaand telefoonnummer.
Met vriendelijke groet,
Elsa van de Loo
Front Office College voor de Rechten van de Mens
Kleinesingel 1-3
Postbus 16001
3500 DA Utrecht
T 030 888 38 88
F 030 888 38 83
M info@mensenrechten.nl
W www.mensenrechten.nl
Nodeloos te vermelden dat de "registratie van het signaal" niet is terug te vinden in het jaarverslag.
Wettelijke basis
De grondrechten van alle Nederlanders (die zich in Nederland bevinden) staan in de Grondwet. Zo is daar artikel 1 die verbiedt te discrimineren op basis van geslacht. Dus een verbod op discriminiatie tussen vaders en moeders! Aan het allereerste artikel uit onze allereerste wet houdt onze overheid zich al niet. Dat is hierboven vastgesteld door het Nederlandse College voor de Rechten van de Mens. Daarenboven is de basis voor de rechten van het kind een specifieke afgeleide van het EVRM (Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens).
IVRK - Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind
IVRK art. 3 Het belang van het kind.
IVRK art. 4 Realiseren van kinderrechten.
IVRK art. 5 De rol van de ouder.
IVRK art. 8 Eerbiedigen van identiteit en familiebetrekkingen.
IVRK art. 9 Scheiding kind van de ouders en recht op omgang.
IVRK art.10 Gezinshereniging.
IVRK art.11 Bescherming tegen internationale kinderontvoering.
IVRK art.12 De mening van een kind.
IVRK art.16 Privacy.
IVRK art.18 Verantwoordelijkheid van de ouders.
IVRK art.19 Bescherming tegen kindermishandeling.
IVRK art.25 Uithuisplaatsing.
IVRK art.31 Kinderen uit minderheidsgroepen.
IVRK art.34 Seksuele exploitatie.
IVRK art.35 Ontvoering van, verkoop van en handel in kinderen.
IVRK art.44 Rapportages.
Initiële rapportage Nederland (december 2011)
NGO kinderrechtenrapportage (april 2012)
Verantwoording afleggen
Voor mij is het duidelijk dat de Nederlandse overheid zich niet aan dit Internationale Verdrag houdt. Ik durf nog wel een stap verder te gaan. De Nederlandse overheid handelt willens en weten in strijd met onze wetten en verdragen. Daarmee staat naar mijn mening onomstotelijk vast dat de Nederlandse Regering een criminele organisatie is.
Nederland heeft zich dan ook al moeten verantwoorden tegenover de Helsinki Commissie van de Verenigde Naties. En als u vervolgens ziet wat voor noodsprongen ze maken om de boel proberen recht te breien doet mij schamen dat ik een Nederlander ben. Daarnaast heb ik in maart een zaak aangespannen bij het Europese Hof. De Tweedekamer is op de hoogte gebracht en de vaste kamercommissie heeft vragen gesteld aan de minister. Dat is inmiddels meer dan zes weken geleden. En u raadt het al: geen antwoord.
Volgens het kinderrechtencollectief moet Nederland zich waarschijnlijk in 2014 opnieuw bij bij het VN-Kinderrechtencomité presenteren. Maar als u het concept-rapport lees zal dat ook wel veel verbloeming zijn.
En ondertussen komen er ieder jaar minstens 45.000 slachtoffers bij. Op zich hoeft er geen nieuw wetsvoorstel te worden ingediend. Enkel naleving van de bestaande wetten is al voldoende. Waar het echter aan ontbreekt is een goede controle van die naleving. Er ligt dan ook een hele zware plicht op onze volksvertegenwoordigers om onze regering eindelijk eens ter verantwoording te roepen!
author: Ton | published: 24.05.2013 | updated: 24.05.2013 | comments: allowed
|