| 1991 | - IRT affaire: 4M & Sitoçi zaak |
Uit het annual report 1999 van de HRFT (Human Rights Foundation Turkey) blijkt het volgende:
(bron: - 27 dec. 1998 Hürriyet / Enis Berberoğlu)
De Sitoçi familie woonde in Duitsland tot 1991. Zij zouden zich met drugshandel bezig houden en op die manier in de belangstelling van de IRT gekomen zijn. Eind 1997 werden er in Avcılar (Istanbul Turkije) twee mannen geëxecuteerd, een Iraniëer en een Turk. De reden zou zijn dat zij 3 miljoen DEM hadden ontvangen maar daarvoor nooit de drugs geleverd. Dit zou aan het licht zijn gekomen dankzij de telefoontaps van Hüseyin Baybaşin door de Nederlandse politie.
Kemal Sarıtaş (tot 1991 woonachtig in Duitsland) en lid van de Sitoçi familie wordt gezien als de schutter. Hij werd in Engeland gearresteerd vanwege het dealen van drugs. In juni 1998, twee maanden na de tweede arrestatie van Baybaşin wordt hij vermoord. De broer van Kemal keerde na de moord onmiddellijk terug naar Spanje (waar hij woonachtig was) en werd twee weken later ook vermoord.
Een derde persoon, Hüseyin Uzun, zou ook in verband staan met de moorden in Istanbul. Enkele maanden later gaf hij zich over aan de politie. Hij ontkende schuldig te zijn en beschuldigde enkele politie officieren. Hij stierf in de gevangenis, waarvan gezegd werd dat het "zelfmoord" was.
Volgens mr. Jan Koers werd in het 4M-onderzoek door de minister toestemming gegeven om te investeren in Istanbul en negen (9!) politie-infiltranten te gebruiken. Dit naar aanleiding van handel in drugs door Turken in het Arnhemse spijkerkwartier eind jaren tachtig. De Turkse autoriteiten hebben daar nooit schriftelijke toestemming voor gegeven, hoewel dat wel een van de voorwaarden was.
In 1995 werd de 4M-bende opgerold. Het zou gaan om een crimineel bedrijf van de broers S.M.(39) en H.M.(35) met tweeduizend medewerkers, dat hun miljoenenwinsten investeerde in de Turkse toeristenindustrie.
Volgens de advocaten mr. P. Doedens en mr. J. Boone zou er sprake zijn geweest van uitlokking door de Nederlandse staat, door mee te investeren in zo'n groot heroïnetransport waarbij meer dan 150kg op de Nederlandse markt is gebracht. Tegen de M's werd 14 jaar cel geëist. HR 18 mei 1999, NJ 2000, 106/107 (4M-zaak)
Volgens burgemeester P. Scholten hebben de acties van politie en justitie maar een beperkt en kortstondig effect. Zodra de politie een organisatie oprolt, staat een concurrent klaar om de handel over te nemen. Dat is bijvoorbeeld gebeurd na het uitschakelen in september 1995 van de zogeheten 4M-groep, een omvangrijke Nederlands-Turkse drugsbende. In 1997 wordt nog steeds heroïne rechtstreeks vanuit Turkije naar Arnhem gesmokkeld.
De naam Baybaşin komt in het Sitoçi onderzoek niet voor. Pas later, na zijn veroordeling in 2002, wordt hij gelinkt. In 1996 zit Baybaş zelf gevangen, wachtende op zijn uitlevering en asielaanvraag, terwijl de drugshandel in Arnhem gewoon door gaat.
De moordenaars (die opdracht zouden hebben gekregen) zijn zelf vermoord. Ze kunnen daardoor niet getuigen over de vermeende opdrachtgeving door Baybaşin.
| 1992 | - Kismetim (15.12.1992) en Lucky-S (07.01.1993) |
Op 07.10.1991 vertrok de MS Kismetim vanuit ❶ de Yarımca haven te İzmit (Istanbul-TR) met kleurstoffen naar ❷ Karachi (Pakistan) via de gele route. Daar werden meststoffen geladen en vroeg de Pakistaanse politie-agent (?) Yousuf Charca aan de purser Celal Kambur om een pakket van 10kg heroïne (waarde $10.000,=) af te leveren bij ❸ Ajman (United Arab Emigrates). Onderweg (groene route) kregen ze te horen dat de eigenaar van het schip Osman Ayanoğlu, in Istanbul in een hinderlaag was gelokt en vermoord. In UAE werd het schip gelost en ontving Celal zijn geld. De volgende ochtend werd het schip overvallen en Celal gearresteerd. Ze vonden alleen het geld. (Dus geen drugs!)
Tijdens de rechtszaak bleef het motorschip 6 maanden aan het anker liggen. Celal kreeg uiteindelijk gratie na 9 jaar gevangenisstraf. De boot (nu zonder drugs, hoewel het verdacht werd van 3100kg morfine substraat te smokkelen, wat eigendom zou zijn van de scheepseigenaar Ayanoğlu, Şeyhmuş Daş en Baybaşin (?)) voer na 6 maanden via de oranje route door het Suez kanaal terug. Daar verging het bij ❹ Cyprus tijdens een ruwe zee, terwijl ze werden onderschept door de marine van Turkije en de USA, onder leiding van Necdet Menzir destijds directeur van de politie van Istanbul en later (1997-1998) minister van Transport; Mestan Şener, hoofd bureau narcotica; Mehmet Ağar, directeur generaal van de Turkse politie (later in 1996 minister van Justitie) en Ismet Sezgin, minister van Binnenlandse zaken. Vier hele hoge omes dus.
Şeyhmus Daş werd vermoord op 25-12-1992 (1 week na Kismetim en 2 weken voor Lucky-S) in Istanbul, in zijn auto in aanwezigheid van zijn vrouw en twee dochters. Zijn zoon Nejat Daş werd veroordeeld tot 5 jaar en 10 maanden, maar ontsnapte op 08.11.1994.
Drie weken later, op 07.01.1993 werd in de Middelandse zee de MS Lucky-S aangehouden door de Turkse marine. Er werd 11.039 kg cannabis en 2.568 kg morfine substraat gevonden. (Wat daarmee is gebeurd is onbekend.) Nejat Daş (die ook bij de Kismetim betrokken zou zijn, vanwege zijn onderhandelingen) en werd gezien als de organisator (dus niet Baybaşin) werd op 16.03.1995 bij verstek veroordeeld tot 24 jaar gevangenisstraf.
1) Wie was die "politie agent" (CIA/MIT?) die in Pakistan vroeg om het transport van (maar) 10kg?
2) Baybaşin ontkent alle betrokkenheid en is de enige overlevende van de vermeende betrokkenen.
3) Pas drie jaar later, op 17.12.1995, wordt er eens een keer een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd tegen Baybaşin wegens vermeende betrokkenheid bij deze smokkel incidenten.
4) Baybaşin is in Turkije hiervoor nimmer vervolgd, laat staan (bij verstek) veroordeeld.
| 1994 | - Enquête opsporingsmethoden (07.04.1994 - 01.02.1996) |
In het Kamerdebat van 07.04.1994 over de opheffing van het interregionaal rechercheteam ( IRT) Noord-Holland/Utrecht nam de Kamer de motie Dijkstal c.s. aan inzake de parlementaire enqêute opsporingsmethoden.
Definitie opsporingsmethode | Methoden | Beoordeling |
Het verzamelen, registreren en verwerken van gegevens en informatie door overheidsorganisaties over (de voorbereiding van) crimineel handelen en criminele organisaties met het doel te komen tot vervolging danwel tot het voorkomen of beëindigen van crimineel handelen of criminele organisaties. |
❶ Observatie ❷ Informanten ❸ Infiltranten ❹ Informatie
|
❶ Rechtmatig? ❷ Bevoegd? ❸ Controleerbaar? ❹ Toestemming? ❺ Verantwoord? ❻ Effectief?
|
Een en ander leidde tot de volgende rapportages:
rapport van Traa Enquêtecommissie opsporingsmethoden (IRT-affaire)
rapport RCID Rijksrechercherapport RCID Kennemerland
rapport Kalsbeek Het rapport van de Commissie Kalsbeek
De naam Baybaşin komt in het hele van Traa rapport niet voor.
| 1995 | - Het internationaal arrestatiebevel voor Baybaşin (17.12.1995) |
Volgens Baybaşin zelf zou hij op 25.12.1995 in Nederland gearresteerd zijn vanwege zijn vermeende betrokkenheid bij de Lucky-S, drie jaar eerder.
Dat komt op mij vreemd over. Alle arrestaties in relatie tot de Lucky-S vonden reeds plaats in begin 1993. Waarom is met het arrestatiebevel van Baybaşin drie jaar gewacht? De (volgens de autoriteiten) betrokkenen zijn allemaal vermoord. Dat maakt het lastig om een getuigenverhoor / second opinion te vragen. We moeten er maar op vertrouwen dat de overheid de waarheid vertelt.
En dat wordt heel moeilijk als inmiddels is komen vast te staan dat de contactpersoon van Hugo Hillenaar (zie ook: Nederlandse justitie corrupt) de Turkse officier van justite Ferruh Tankuz, de latere narcotica comissaris, op 22.04.1998 zelf vervolgd werd wegens corruptie. En waarbij de klokkenluider Hüseyin Uzun, die Tankuz had aangegeven, "zichzelf op het politiebureau had opgehangen" met een deken aan de leidingen. Deze OvJ Ferruh Tankuz (is hij de ondertekenaar van het arrestatiebevel?) had van Mehmet Celik (aka Haci Asa) $ 1.500.000.= ontvangen en daarmee had Celik zijn vrijheid gekocht.
1) Waarom is er bijna drie jaar gewacht met het vervolgen van Baybaşin?
2) Waarom is Baybaşin de week daarvoor niet gearresteerd bij de grenspassage in Engeland?
3) Is er wel een I.A.B. uitgevaardigd op 17.12.1995 of is deze pas (anti-gedateerd) uitgeschreven nadat de telefoontap uitwees dat Baybaşin die dag "toevallig" naar Nederland zou komen?
4) Wie was de initiatiefnemer van het I.A.B.? Nederland of Turkije?
U ziet het, er zijn nog veel vragen. Niet alleen zou ik een kopie van het I.A.B. willen zien, maar tevens zou ik een verklaring van Interpol (en een derde-land) willen hebben, waaruit blijkt dat en wanneer het bevel is uitgevaardigd en verspreidt.
| 1996 | - Susurluk schandaal (03.11.1996) |
zie ook wikipedia: Susurluk - car crash en wikipedia: Susurluk - scandal
Het Susurluk rapport ( bron: Susurluk raporu origineel + vertaling)
UYUŞTURUCU KAÇAKÇILIĞI
Dünya'da faaliyet gösteren terör örgütlerinin uyuşturucu madde kaçakçılığını en önemli gelir kaynağı olarak kullandıkları bilinmektedir.
Özellikle Terör Örgütü PKK'nın; ülkemizde silahlı eylemlere başladığı 1984 yılından itibaren artan militan kadrolarının silah ve lojistik
ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla Ortadoğu, Türkiye ve Avrupa hattında organize bir uyuşturucu ticaretine yöneldiği gözlenmiştir.
Bu faaliyetleri yürüten organizasyonların karışmış oldukları uyuşturucu madde kaçakçılığı olayları incelendiğinde;
Baybaşin, Bayram, Kasar, Ay ve Sitoçi Organizasyonlarının Terör Örgütü PKK ile ilişki içerisinde oldukları ve Örgüte maddi destek sağladıkları tesbit edilmiştir.
Drugshandel (vertaling: redactie, onder voorbehoud)
Het is wereldwijd bekend dat terroristische organisaties de drugshandel gebruiken als hun belangrijkste bron van inkomsten.
In het bijzonder is waargenomen dat bij de militante kaders van de terroristische organisatie PKK in ons land (Turkije, redactie) de gewapende acties zijn toegenomen sinds 1984, en dat, met het oog op de behoeften aan wapens, er een directe logistieke lijn werd waargenomen met de georganiseerde drugshandel tussen het Midden-Oosten, Turkije en Europa.
Uit de analyse van de gebeurtenissen komt naar voren dat bij de organisatie van deze drugshandel zijn betrokken: Baybaşin, Bayram, Kasar, Ay en Sitoçi en dat is aangetoond dat zij financiële steun leveren aan de terroristische organisatie PKK.
Er wordt in het MIT-rapport (Militaire Inlichtend Dienst) gesproken over een toename sinds 1984. Maar op dat moment (tot en met 1988) zat Baybaşin gevangen in Engeland. In 1989 zat hij in een Turkse gevangenis en werd gemarteld. Vanaf 1992 tot 1994 zat hij in Zuid Afrika. En ten tijde van het incident (1996) zat hij in een Nederlandse gevangenis.
Verder staat in het rapport alleen maar dat Baybaşin financiële steun verleende. Baybaşin zegt zelf dat hij steun verleende aan de oprichting van het Koerdische Parlement in Ballingschap (wat niet synoniem is aan PKK).
| 1998 | - De (huur)moorden |
Uiteindelijk wordt Baybaşin in 2001 (na drie jaar voorarrest in de EBI (!)) in Nederland veroordeeld wegens drugssmokkel, (huur)moord en lid van een criminele organisatie. Met name de component (huur)moord zorgde er voor dat zijn straf een jaar later wordt omgezet in levenslang.
Hij is de enige persoon in Nederland die veroordeeld is tot levenslang voor iets wat buiten Nederland is gebeurd. De (vermeende) moorden zullen apart besproken worden. Die in Turkije zijn reeds genoemd onder paragraaf 1 Sitoçi.
author: Ton | published: 30.08.2013 | updated: 31.08.2013 | comments: allowed
|