Er is geen CSS ondersteuning. Zonder CSS is alleen de onopgemaakte HTML zichtbaar.

Micha Kat
de laatste der journalisten?
complotarchiveliteraturesources
De journalistiek, en niet alleen in Nederland, is een commercieel product geworden. Het is ten prooi gevallen aan Amerikaanse doctrines, gecreëerd door MBA-types, die menen dat grootschalige fusies en stock-holder-value de oplossingen zijn voor ieder business model. Dat dit niet werkt zien we in alle branches waar klantgerichtheid èn kwaliteit nog essentieel is. De medische, geestelijke, sociale en juridische zorg bijvoorbeeld. Niet langer staat het individu centraal, maar de productie uitgedrukt in targets en rendement. Hoe gemakkelijk is en snel gaat het dan om een copy-paste te doen van een door het persbureau voorgekauwd bericht of een auto-cue voor te lezen. Maar of dat nieuwswaardig is?

Journalistiek
De Nederlandse Vereniging voor Journalistiek stelt het volgende: "Journalistiek is een vak om trots op te zijn. Een vak dat in vrijheid moet kunnen worden beoefend en waarvoor een behoorlijke beloning op zijn plaats is. De NVJ ijvert voor persvrijheid, vakbekwaamheid, goede arbeidsvoorwaarden en redelijke tarieven. Het gaat ons om de basisvoorwaarden voor het bedrijven van zuivere journalistiek." Wat "zuivere journalistiek" inhoudt is verder niet terug te vinden. En aangezien ik zelf geen journalistiek heb gestudeerd kan ik er alleen maar naar raden. De verdere uitwerking op de site richt zich voornamelijk op CAO's en beloning. Het bovengenoemde business model dus, waaraan de kwaliteit ondergeschikt lijkt te zijn geworden.

Over de ethiek zegt de vereniging het volgende: "Als beroepsvereniging wil de NVJ geen oordeel vellen over werk(methodes) van collega's. Juist bij een pluriforme mediasector hoort geen uitgewerkte, eenduidige code of eenvormige werkwijze, anders dan de Nederlandse wet." Desondanks is Micha Kat geroyeerd als lid. De bijbehorende uitspraak en motivatie kon ik niet terug vinden. Maar klaarblijkelijk was de methode Kat net iets tè pluriform voor de NVJ.

Wat doet Micha Kat?
Enkele maanden geleden ben ik puur toevallig in contact gekomen met Micha. Als u mij zou vragen om wat bekende journalisten op te noemen dan zou ik waarschijnlijk blijven steken bij een Karel van de Graaf, Adriaan van Dis, en die vriendelijk lachende man van de gezelligste familie van Nederland , die niet in het wikipedia lijstje voorkomt. Maar Micha Kat? Tot enkele maanden terug nog nooit van gehoord.

Inmiddels is dat wel anders geworden en heb ik een groot respect voor hem gekregen. Of ik het met al zijn uitlatingen eens ben? Nee, beslist niet. Of ik zijn methodes onderschrijf? Dat is al een lastigere vraag. Of ik denk dat hij op het juiste spoor zit? In grote lijnen wel. Micha is de man die "boldly goes, where no man has gone before". Risicovol, zoals tijdens de Vietnam-oorlog de cameramannen zich op onbekend terrein begaven om verslag te doen met gevaar voor eigen leven. (En niet veilig achter je PC of in de studio voor een green-screen.) Dit soort vieze oorlogen woeden namelijk nog steeds. Alleen zijn de uniformen van de partijen en de demarcatielijnen niet meer herkenbaar. En Micha acht het noodzakelijk verslag daarover uit te brengen aan het Nederlandse volk. Met gevaar voor eigen leven, zoals een echte journalist dat vroeger deed.

Lekker Puh!
Eigenlijk is het veel veiliger om de kant van de sterkste te kiezen en je onder haar rokken te verschuilen. Go-with-the-flow, in plaats van als een zalm tegen de stroom in te zwemmen. Of zoals Micha dat noemt: "We swim against the tide of your main stream media". Het is een keuze. Als journalist kun je een copy-paste van het ANP bericht doen, of je kunt, zoals ook de echte wetenschappers doen, alles ter discussie stellen en op zoek gaan naar bewijzen voor jouw hypotheses. Die soms verworpen moeten worden en soms baanbrekende progressie vertonen.

In mijn blog-postings over complot-theorieën en kwaliteit van rechtspraak heb ik dit al aangekaard. Zoals G.B. Shaw stelt: zonder dit soort mensen is er geen vooruitgang. En daardoor vervult Micha een bijzondere maatschappelijke rol, op een vergelijkbare wijze als waarop vakbonden in de vorige vorige eeuw de rechten van de arbeiders opeisten: tegen het gevestigde gezag in.

Wie is Micha Kat?
Op 22 januari 2013 had We Are Change Rotterdam een interview met hem. Daarop komt een heel ander beeld naar voren dan de activist die we kennen van JD-TV. Micha heeft klassieke letterkunde gestudeerd en is daarna als journalist aan de slag gegaan, o.a. voor het NRC. Totdat hij zaken tegenkwam waarvan hij dacht: "Maar dit klopt niet!" En daar mocht hij van zijn baas niet over schrijven, maar dat deed hij toch. En dus werd Micha gedwongen afstand te nemen van zijn inzichten of een andere werkgever te zoeken. Micha, die gelooft in vrijheid van meningsuiting, liet zich niet muilkorven en ging door met zijn onderzoek. En daarbij stuitte hij op veel zaken die op zijn minst "enige attentiewaarde" hadden voor het publiek.

Maar het publiek wilde niet luisteren. Voor verstoringen en bedreigingen is geen plaats in het gezapige leven van de doorsnee burger. DUS NA ENKELE JAREN VAN GENEGEERD WORDEN BEGON MICHA WAT LUIDER TE SCHREEUWEN OM GEHOORD TE WORDEN. Maar nog steeds werd zijn boodschap door het grote publiek genegeerd. En daarom pakte hij vervolgens de MEGA-foon.

Met hetzelfde resultaat. Graffiti en TV-opnames om zijn boodschap dan maar eens visueel èn auditief onder de aandacht te brengen. En uiteindelijk de blog. Micha heeft de weg geplaveid voor menig blogger, zoals ik, die er belang aan hechten om het vrije woord te verkondigen. Niet omdat wij ons gezapige leventje over hoop willen gooien. Maar omdat het reeds overhoop gegooid is en we daardoor daartoe uiteindelijk gedwongen worden door de maatschappij. Omdat de volksvertegenwoordiging niet naar haar volk wil luisteren als we bij haar aankloppen voor hulp. Zij willen hun gezapig leventje namelijk óók niet overhoop gooien. Alleen zij hebben daarin nog een keus. Die keus is sommigen van ons ontnomen.

mr. Henk Korvinus (HOVJ Den Haag)
Corvus is het latijnse woord voor raaf. En corvinus is daar de verkleinende vorm van. Volgens wikipedia worden raven beschouwd als intelligente dieren. Er wordt beweerd dat raven in de natuur wel eens met wolven een pact vormen. Als de raaf een gewond dier ziet dan gaat hij op zoek naar een wolf en trekt diens aandacht. Nadat de wolf klaar is met de prooi kan de raaf aan zijn maal beginnen.

Zijn nest bouwt hij bij voorkeur in een hoge boom. En hoge bomen kunnen veel wind vangen. Maar zoals de rechter dan stelt: "je hebt het maar te dulden". Dat geldt althans voor de laag bij de grondse gewone burger, onkruid en andere struikrovers. De echte hoge bomen staan tussen andere hoge bomen. Gezamenlijk kunnen ze de wind uit elkaar drijven waardoor het aan kracht inboet. Zij willen niet dulden. Zij accepteren geen aantasting van hun macht.

Een dergelijke associatie komt bij mij op wanneer ik kennis neem van de achtergronden van deze zaak. U hoeft dan ook niet te proberen om aangifte te doen tegen een vlucht van deze zwarte vogels. Het wordt simpelweg niet in behandeling genomen: pagina 1 en pagina 2. En als u dacht dat dit mijn eigen schuld is omdat ik me wellicht onredelijk opstel? Ook de Nationale Ombudsman lukt het niet. Zo onredelijk zijn onze verzoeken dan ook niet. Wel onredelijk is het feit dat verzoeken van burgers door de overheid botweg en stelselmatig worden genegeerd. Er liggen zelfs voorgeprinte afwijsbriefjes klaar. Alsof we te maken hebben met een verziekeraar die op voorhand alle claims afwijst, zonder ze behoorlijk te onderzoeken.

Juridisch proces
In het district waar mr. Korvinus de scepter zwaait vond op 19.02.2013 het proces tegen Micha Kat plaats. Via Myra Radio is een verslag te horen van de zitting. De eis van 105 dagen onvoorwaardelijk, aangevuld met 180 dagen voorwaardelijk plus 120 uur werkstraf en een proeftijd van 2 jaar, zoals ook door het NRC is bevestigd, is mijns inziens fors te noemen. Het zouden 11 aanklachten betreffen: 2x valse bommelding, 1x bedreiging, 1x belaging, 1x belediging en 6x laster/smaad.

De eerste vier hiervan zijn zondermeer serieus van aard te noemen, mits dit ook alszodanig zou mogen worden opgevat. Dat is ook een wezenlijk element van de wetgeving. De belaagde moet met redelijke zekerheid kunnen aannemen dat de bedreiging reëel is. Ik denk dat dit in het onderhavige geval ter discussie staat. En wat het OM naar mijn mening gemakshalve vergeet mee te nemen is de causaliteit. Zoals rechters stellen: "wie kaatst moet de bal verwachten", mag je natuurlijk wat beter onderzoek doen naar wat er voorafgaande aan de (vermeende) pleging van het delict is voorgevallen. En of ook de maatschappelijke consequenties van de daad serieus zijn genomen hoort daarbij. Als het OM zelf aangeeft dat met de "bommelding onder het bureau van Demmink" niets gedaan is, begrijp ik niet hoe deze dan wèl ten laste kan worden gelegd. Als de belaagde het zelf niet serieus neemt, waarom het OM dan wel?

Het merendeel van de aanklachten, welke onomstootbaar zijn vastgesteld in Micha's eigen publicaties, is de belediging. En deze zijn geuit in het kader van een maatschappelijk debat, waarbij ik persoonlijk vind dat Micha niet altijd de juiste woordkeus heeft gebruikt. Maar dat hebben politici als Rob Oudkerk ook niet altijd gedaan, en zij zijn niet vervolgd.

Een tweede referentiekader voor de beoordeling is wat er gebeurd is met de voor meineed veroordeelde rechters Westenberg en Kalbfleish. Het OM eiste slechts een werkstraf van 240 uur en vier maanden voorwaardelijke celstraf tegen de 67-jarige Westenberg en tegen Kalbfleisch werd dezelfde werkstraf geëist met daarnaast een voorwaardelijke celstraf van twee maanden. Toen de rechters er zonder serieuze straf mee wegkwamen is het OM weliswaar in beroep gegaan. Maar de initiële eis voor een delict van de vierde categorie, wat naar mijn mening verzwaard behoorde te worden wegens de uitzonderlijke positie en de grote maatschappelijke gevolgen voor het vertrouwen in de rechtsstaat, staat wat mij betreft in geen enkele verhouding tot wat Micha Kat heeft horen eisen.

Willekeur
Met deze ervaring lijkt er dan ook sprake te zijn van enige mate van willekeur bij de behandelingen van aangiften. Het verschil in behandeling tussen Joanna v.d.H en Erwin L. heb ik reeds besproken. Critici als Micha Kat worden wel vervolgd. Maar mogelijke opruiers die een openbaar ambt bekleden, en waartegen een artikel 12 procedure is aangespannen, niet. En ik heb desgewenst meer uitvoerig onderbouwde voorbeelden voor u, zoals ook ombudsman mr. Alex Brenninkmeijer die heeft.

Een ander voorbeeld van willekeur is de strafmaat. Belediging, waarvoor Micha terecht staat, kent strafuitsluitingsgronden. Artikel 261 lid 3 stelt namelijk: In het geval van Micha is het dan ook alleszins verdedigbaar dat hij gehandeld heeft in het algemeen belang (zoals ook de nationale Ombudsman doet) en dat mocht worden aangenomen dat zijn uitlatingen (voor hem althans) op waarheid berustte.

Geert Wilders kon met zijn beledigingen wegkomen in "het kader van een maatschappelijk debat". Ik zie werkelijk het verschil niet met Micha Kat. En zelfs als Micha wel veroordeeld zou moeten worden voor een derde categorie delict dan staat hierop in de praktijk hooguit 4 maanden. Ook als de rechter rekening houdt met meervoudigheid en recidive en de maximum straf met 1/3 zou verhogen ex. art. 267 Sr.

Conclusie
Moet Micha gestraft worden? Ik vind van wel. Naar mijn mening heeft hij grenzen overschreden, daar waar er alternatieven voor handen waren. Maar zijn straf moet dan wel in verhouding staan tot wat anderen is opgelegd. Als ik zie dat een Wilders, Westenberg en Kalbfleish overal mee weg kunnen komen, dan krijg ik toch sterk het gevoel van klasse-justitie. Als ik een strafmaat zou moeten bepalen dan denk ik dat de periode van voorarrest zijn in casu toe te wijzen straf reeds heeft overschreden. Kennelijk denken de rechters dat ook, aangezien Micha zijn voorarrest is geschorst, ondanks pogingen van het OM dat tegen te houden. Laten we hopen dat de rechters tot dezelfde conclusie komen als ik.

En naast hetgeen ik hier voor heb gesteld is ook één van die conclusies dat er wel een nader onderzoek mag worden verricht naar de bijzondere rol die in deze zaak lijkt te zijn weggelegd voor intercollegiale relaties en persoonlijke emoties. Anders zouden de fouten binnen de rechtspraak, zoals Geert Corstens die voorziet, wel eens erg zichtbaar kunnen worden. Maar het zal u niet verbazen dat ik van zo'n onderzoek helemaal niets verwacht.



author: Ton   |   published: 20.02.2013   |   updated: 20.02.2013   |   comments: allowed